تدبیر24 : برگزاری اولین کنگره یکی از احزاب اصلاحطلب بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم نویدبخش فعالیت پویا و ثمربخش احزاب بهویژه پس از انتخابات دوره یازدهم است که به هر حال این پویایی و ثمربخشی میتواند در این روند تحولات تاثیرات بسزایی داشته باشد. در واقع از الزامات اساسی توسعهیافتگی و پویایی هر کشور، حضور احزاب قدرتمند و تاثیرگذار در تحولات و روندهای سیاسی کشورهاست که در کنار حق مردم در تعیین سرنوشت خود در انتخابات نمود و بروز پیدا میکند. این احزاب هستند که با حضور خودشان بهویژه در رقابتهایی که منجر به شکل گیری نهادهای منتخب دموکراتیک میشود نقش موثری را در روند تحولات معطوف به این بزنگاههای مهم و تعیین کننده ایفا میکنند.
یکی از ارکان اصلی احزاب، کنگرهها هستند و دلیل آن هم این است که در کنگره احزاب رویکردهای جدید حزب، منطبق با اقتضائات جاری کشور و ارکان مدیریتی آن حزب مجددا به رای و نظر اعضا گذاشته میشود و به بیان دیگر نمیشود حزبی را جزء احزاب فعال دانست در حالی که قادر نباشد کنگره برگزار کند. اینکه تشکیلات سیاسی مبادرت به برگزاری کنگره میکنند نشان از سر و سامان گرفتن تشکیلات سیاسی و داشتن برنامه از سوی آن تشکیلات است. از طرف دیگر بیانگر رویکرد نظام و دولتهای مستقر به حضور و فعالیت احزاب در کشور است.
در کشور ما بهویژه پس از گذشت 5سال که احزاب بهخصوص احزاب اصلاحطلب نتوانستند حتی در یک فضای آرام و مطمئن اقدام به برگزاری کنگرهها کنند بر همین مبنا فکر میکنم که برگزاری کنگره یک حزب اصلاحطلب میتواند نقطه عطفی برای برگزاری کنگره توسط احزاب دیگر کشور باشد و بیانگر مساعدتر شدن فضای سیاسی و گشایش نسبت به فضایی که در دولت گذشته نسبت به تاثیرگذاری و فعالیت احزاب با آن مواجه بودیم، است و درواقع یک اطمینانخاطری را برگزاری این کنگره برای احزاب دیگر هم میتواند ایجاد کند که آنها هم با احیا و سازماندهی تشکیلات و درواقع ارکان خودشان اقدام به برگزاری کنگره بکنند که همین برگزاری کنگره هم میتواند نویدبخش حرکتهای سیاسی در آینده باشد و هم اینکه خود میتواند زمینه و انگیزهای برای تلاش احزاب سیاسی کشور برای داشتن برنامه موثر بهویژه در وقت انتخابات که به هر حال یکی از ظرفیتهای جدی ساختار حقوقی در کشور ما هست، باشد.
در هر صورت برگزاری این کنگره نشان میدهد که دولت یازدهم با نگاه متفاوتتری نسبت به دولت گذشته نگاه میکند و احزاب سیاسی اصلاحطلب هم باید از این فضا و از این فرصت جدید برای حضور و تاثیرگذاری خودشان در فضای سیاسی کشور استفاده کنند. در مورد موانع موجود بر سر راه اصلاحطلبان، زمانی میتوان این موانع را به نقد منصفانه گذاشت که فضای امروز کشور را با موانعی که در دولت گذشته با آن مواجه بودیم مورد مقایسه قرار دهیم. البته همچنان با گشایش کامل فضای سیاسی کشور فاصله داریم اما بخش عظیمی از موانعی که امروز با آن روبهرو هستیم موانعی هستند که اصلاحطلبان حتی قبل از دولتهای نهم و دهم هم با آن مواجه بودند. بنابراین واقعبینی در شرایط کنونی ایجاب میکند با درک درست از شرایط با موانع روبهرو شویم و از کشیده شدن فضا به سمت رادیکالیسم و تندروی پرهیز نماییم.
به هر حال اصلاحات یک حرکت توام با تساهل و تسامح است و از الزامات آن این است که باید از هر نوع حرکتی که به سمت تندروی و تقابلهایی که منجر به ایجاد تنش میشود جلوگیری شود. بنابراین فکر میکنم مهمترین مانعی که بر سر راه اصلاحطلبان وجود دارد چه در گذشته و چه امروز طیف تندرویی است که اساسا حاضر است به قیمت کنار گذاشته شدن رقیب سیاسی خود از هر وسیله و امکانی که در اختیار دارد، استفاده کند.