اگر اجماع می‌کردیم پیروز بودیم

تدبیر24: نقد به درون و انتقاد از خود از جمله اصول اساسی است که یک حزب یا جناح سیاسی باید برای تداوم حیاتش، آن را بصورت دائمی در درون خود زنده نگه دارد. با نقد از خود است که یک گروه سیاسی می‌تواند پویایی و موفقیت خود را حفظ کند و در غیر اینصورت به مرور به زوال خواهد گرایید. این مورد از جمله مسائلی است که در میان اصلاح‌طلبان کمتر به آن توجه می‌شود. اما نسل دوم اصلاح‌طلبان که به مرور از راه می‌رسند و جای نسل پیشین را خواهند گرفت، عموما معتقدند که بزرگترهایشان اشتباهاتی را مرتکب شده‌اند که برای جلوگیری از تکرار آنها باید واکاوی‌شان کرد. از همین رو خبرنگار سلام نو گفتگویی با آذر منصوری، فعال اصلاح‌طلب انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

این فعال سیاسی ضمن تایید این مطلب گفت: وضعیت فعلی ما در مقایسه با ۸ سال گذشته که دولت را به طور کلی به رقیب تحویل دادیم، بسیار بهتر است. اگر هم قرار باشد، نقد منصفانه و علمی به یک بخش از تاریخ داشته باشیم، نمی‌توانیم این بخش را از سایر بخش‌های تاریخ منقطع کنیم و آن را از وقایع پیشین و روندی که پس از مشروطه در کشور ما ایجاد شد دور بدانیم. این موضوع را باید در قالب یک روند تاریخی مورد بررسی قرار دهیم تا بتوانیم نقد منصفانه‌تر و علمی تری نسبت به آنچه که در چند سال گذشته و در حوزه جنبش اصلاح طلبی رخ داده است، داشته باشیم.

آذر منصوری در پاسخ به چرایی خروج کامل اصلاح‌طلبان از قدرت در سال 84 به «پایگاه خبری تحلیلی سلام نو» گفت: شاید اصلی‌ترین و عمده‌ترین دلیل خروج کامل اصلاح طلبان از قدرت عدم درک درست از موقعیتی بود که در آن قرار داشتند. همچنین عدم همگرایی و اجماع پیرامون مسائل و گفتمان و موضوعاتی که می‌توانست به عنوان دغدغه و راهبرد مشترک و در درجه مهم‌تر استراتژی مشترک همه گروه‌های اصلاح طلب مد نظر قرار گیرد، سبب شد تا اصلاح طلبان از نهاد‌های منتخب دموکراتیک که مناسب‌ترین ظرف برای حضور اصلاح طلبان و پیگیری مطالبات و برنامه‌های اصلاح طلبانه بود، فاصله بگیرند.

منصوری ادامه داد: در حقیقت این عدم اجماع و اتحاد سبب کنار گذاشته شدن کامل اصلاح طلبان از قدرت بود. نمونه عینی این عدم اجماع هم در انتخابات سال ۱۳۸۴ دیده می‌شود. وقتی به مجموع آراء اصلاح طلبان در مقابل مجموع آراء اصولگرایان در این انتخابات نگاه کنیم، می‌بینیم که اگر در ان سال اجماع صورت می‌گرفت شانس حضور اصلاح طلبان حداقل در قوه مجریه فراهم می‌شد. لذا این عدم اجماع سبب شد تا موقعیت از دست اصلاح طلبان خارج شود.

وی افزود: اگر جنبش‌های یکصد سال اخیر را بررسی کنیم متوجه می‌شویم که مشکل اصلی همین عدم اتحاد پیرامون یک راهبرد مشترک و عدم موقعیت‌سنجی است.

منصوری در پایان گفت: عمده‌ترین دلیل مشکل اصلاح طلبان همین عدم اجماع و وقوع برخی تکروی‌ها است که امیدوارم با این نقد‌ها مشکلات مذکور حل و فصل شود.