از فیس بوک در مسیر فعالیت‌های قرآنی استفاده می‌کنم

حسین نقاشی، گروه رسانه های اجتماعی- سید حسین موسوی بلده ، در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی در خانواده ای مذهبی در تهران به دنیا آمد. وی برادر سید محسن موسوی بلده قاری بین المللی قرآن کریم است. سید حسین موسوی بلده تلاوت قرآن کریم را از سن ۸ سالگی شروع کرد و توانست استعداد خویش را به اثبات برساند. او در سن ۱۴ سالگی به مکه مکرمه مشرف و موفق شد نخستین جایزه قرآنی خویش را از شهر طلوع قرآن کریم دریافت کند. سید حسین موسوی بلده به عنوان داور مسابقات به دو کشور کشور هند و روسیه سفر کرده است. از نکات جالب توجه درباره این قاری برجسته بین المللی قرآن کریم، ارتباط نزدیک وی با حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی و اصلاح طلبان است.

استاد موسوی درباره حضورش در شبکه اجتماعی فیس بوک گفت : دلایل اعمال محدودیت برای این شبکه ها و برخی دل نگرانی های جامعه مذهبی ما در این رابطه سخن گفته است. این قاری بین المللی کشورمان همچنین انتقاداتی را به صدا وسیما و نوع عملکرد مدیریت آن داشته است.
آنچه در پی می آید مشروح گفتگو این پایگاه خبری-تحلیلی با این استاد برجسته قرآنی است:

* آقای موسوی! فعالیت های قرآنی خودتان را از چه زمانی آغاز کردید و اساتیدتان چه کسانی بودند؟

- من فعالیت های قرآنی خود را به صورت کلاسیک از سال های ۴۹ و ۵۰ یعنی زمانی که ۹ یا ۱۰ سال سن داشتم، شروع کردم. در آن زمان به همراه اخوی ام به کلاس های محمد تقی مروت می رفتم و همچنین استاد مولایی و پور فرزیب از جمله اساتید من بودند. تا اینکه قبل از پیروزی انقلاب دار التحفیظ قرآن برگزار شد و اتفاقا استاد شجریان نیز از شرکت کنندگان آن بودند و آنجا انتخاب شدم و اولین سفر بین المللی‌ام را انجام دادم. در رادیو عربستان نیز چند تلاوت در همان دوران از من پخش شد. استاد شجریان هم از نفرات برگزیده بودند. آنگونه که به خاطر دارم آقایان گفتند چون ایشان مطرب هستند، از حضورشان ممانعت شد!

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی من به عضویت سپاه پاسداران درآمدم. آن زمان نیز در میان رزمندگان اسلام مقام اول تلاوت قرآن را کسب کردم. در مسابقات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی نیز اول شدم. بعد از مدتی نیز داور بین المللی قرآن کریم شدم. یکی از نکات برجسته فعالیت های قرآنی ام نیز این بود که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اولین مسابقات بین المللی  قرآن را برگزار کردم. از سال ۱۳۶۲ تا به الان هم مشغول به تدریس هستم و تحصیلات دانشگاهی من هم در علوم سیاسی است.

* نحوه حضورتان در فیس بوک به چه صورت بود و به غیر از فیس بوک در شبکه اجتماعی دیگری نیز حضور دارید؟

- من فقط در فیس بوک هستم و چند ماهی هست که به عضویت این شبکه اجتماعی در آمده ام. بنده از طریق تشویق پسر و دخترم وارد فیس بوک شدم تا به این وسیله بتوانم نقطه نظراتم را طرح کنم. به هر حال الان قریب به دو سال است که جلسات قرآنم را ندارم و از این طریق راهنمایی و مشاوره می دهم و اخبار و اطلاعات را به دست می آورم و فیس بوک برای من ابزاری با کارکردهای فرهنگی و قرآنی شده است.

* برخوردها با شما پس از حضور در فیس بوک چطور بوده است؟ عده ای در جامعه مذهبی ما حضور در فیس بوک را بر نمی تابند.

- تا آنجایی که می دانم بچه های با سواد و دانشگاهی قرآنی از این مسئله استقبال کرده اند و در آنجا به بحث و گفتگو می پردازیم. کاری را که من با انتشار مبالغ کلانی می بایست به انجام برساندم، اینجا در فیس بوک با کمترین هزینه می توانم انجام دهم. انجمن ها و گروه های قرآنی زیادی در فیس بوک وجود دارند که در آن عضو هستم و به فعالیت های قرآنی ام در آن می پردازم.

* پس عضویت در شبکه اجتماعی فیس بوک برای شما کارکردهای مثبتی داشته ولی با این حال همچنان دغدغه ای که گفتم باقی است. عده ای از اساس کارکردهای مثبت فیس بوک و یا شبکه های اجتماعی دیگر را منکر نمی شوند ولی معتقدند که ضررهای آن بیشتر از فواید آن است و از این رو به این پدیده روی خوش نشان نمی دهند؟

- ببینید اینگونه مواجه ها ریشه های تاریخی دارد. من سنم به سال هایی می رسد که اولین بار صندلی به مساجد راه یافت. ما در محله پامنار زندگی می کردیم که محلی مذهبی بود و بسیاری از علما و بزرگان در آن زندگی می کردند و یا به آنجا مربوط بودند. من یادم هست در همین مسجد آقابهرام وقتی صندلی آمد، بسیاری از مومنین و نمازگزاران انتقاد می کردند که اینجا مگر سینما است؟! چند دهه قبل‌تر نیز مقاومت هایی در برابر "بلندگو” و ورود آن به مساجد و اماکن مذهبی صورت می گرفت و می گفتند این صدای شیطان است. باز به خاطر دارم که در ابتدای انقلاب وقتی برای سفر حج به عربستان رفتیم کلی اصرار کردیم تا بتوانیم از ویدئو استفاده کنیم و همراه خودمان به ایران بیاوریم. خب مخالفت می شد تا اینکه با پادرمیانی بعثه رهبری این امکان برای تعدادی از ما قاریان ممکن شد تا بتوانیم برنامه های ضبط شده قرآنی مان را داشته باشیم و امکان دیدن مجدد آن برایمان فراهم شود. تازه با همان حال باز نگران بودیم که ورود اینها به ایران برای ما مشکل ساز نشود و در ایران این ویدئوها را از ما ضبط نکنند! اما رفته رفته این ابزارهای مدرن جای خود را باز کردند و جزء وسایل ضروری شدند و نگرانی ها هم مرتفع شد!

امروز هم به واسطه انحصار خبری که در داخل کشور به واسطه برخی دیدگاه ها بوجود آمده است، نیاز به ماهواره ها و فضاهای مجازی ضرورت بیشتر می یابد. این ابزارها به خودی خود چیز بدی نیستند. نحوه استفاده از آنهاست که می تواند مورد قضاوت قرار گیرد. هم اکنون من و بسیاری دیگر از فعالان عرصه قرآنی در فیس بوک هستند و با هم تبادل فکر می کنیم. چطور می شود این ابزار به صورت کلی صهیونیستی باشد، در حالی که استفاده های مفید و سودمندی نیز از آن می شود.

* نظر شما در مورد اینکه بخش هایی در ساختار قدرت سیاسی و گروه هایی در جامعه مذهبی ما نسبت به موضوعاتی چون حضور در شبکه های اجتماعی حساسیت دارند، چیست؟

- من این موضوع را به دو بخش تقسیم می کنم. یک بخش مربوط به این می شود که داشتن اخبار و اطلاعات برای بخشی از قدرت مضر است. بخشی از جامعه مذهبی ما هم دغدغه های دینی دارند. آنها گمان می کنند که ابزارهایی چون فیس بوک و یا سایر شبکه های اجتماعی روی فرهنگ مذهبی و خانوادگی آنها تاثیر منفی می گذارد. این دغدغه محترمی است اما همان طور که پیشتر اشاره کردم مواردی چون "بلندگو” و "ویدئو” و موردی از این قبیل نیز بوده که مقاومت هایی را برانگیخته است اما زمانی که کارکردهای مثبت و منطبق بر موازین فرهنگی خودمان نیز در آنها نمودار شد، آن بخش از جامعه مذهبی ما نیز نگرانی هایش مرتفع شد و خود نیز از این ابزارها استفاده کرد. با این حال گمان من بر این است که این حساسیت بیشتر از سوی آن بخش از قدرت سیاسی اعمال می شود که با تبادل اطلاعات و اخبار در میان مردم مسئله دارد.

* آقای موسوی! توصیه شما به عنوان یک شخصیت قرآنی به این دست سیاستمداران چیست؟

- هیچ کس نمی تواند جلوی اینگونه ابزارها را بگیرد و اگر خودشان را منطبق نکنند متاسفانه باید گفت که عقب می مانند و دیگر پیامشان دیده و شنیده نمی شود و به جای اینکه از این قافله عقب بمانند، از این موجی که شبکه های اجتماعی به‌پا کرده اند باید استفاده کنند. طرد و رد این پدیده علاج کار نیست، کما اینکه طرد "بلندگو” و ” ویدئو” و امثال آن نیز کارساز نبود. کما اینکه امروز این همه هزینه ای که بابت فیلترینگ صرف می شود، چقدر کارساز بوده است؟ این تعداد از ایرانیانی که از راه های مختلف در شبکه های اجتماعی فعال هستند چگونه حضور می یابند؟ اینها نکاتی است که متاسفانه یا به آنها دقت نمی شود و یا اینکه اینقدر هنرمندی برای سوار شدن بر موجی که بواسطه شبکه های اجتماعی در دنیا بپا شده، از سوی دست اندرکاران امر وجود ندارد. می خواهم مثالی بزنم. شما فضای حاکم بر ورزشگاه های ما را می بینید. در مسابقات ورزشی انواع و اقسام ناسزاها به بازیکنان و داور گفته می شود ولی در فضای شبکه های اجتماعی افرادی که با شخصیت حقیقی خود وارد می شوند مراقب گفتار و رفتار خود هستند چرا که در صورت هرگونه رفتار ناشایست عملا حذف می شوند و مورد اعتنا قرار نمی گیرند. در واقع یک خود کنترلی در فضای مجازی حاکم است. در این فضا نه پلیسی وجود ندارد و نه هیچ گونه عامل اجبار بیرونی؛ تنها چیزی که هست عامل خود کنترلی است که وجود دارد. ای کاش از همین فضایی که وجود دارد درس بگیرند و امور این چنینی را به خود مردم واگذار کنند.

* مدتی است که حضور شما در صدا و سیما کمرنگ شده و تلاوت های شما در صدا و سیما پخش نمی شود؟ دلیل خاصی در این باره وجود دارد؟

- متاسفانه رویکردی وجود دارد که در تلاش است افراد را به کوچکترین بهانه ای حذف کند. به من می گویند در جایی تلاوت قرآن داشته ای که آقایان کروبی و موسوی حضور داشته اند یا می گویند چرا می روی و برای آقای خاتمی قرآن تلاوت می کنی؟ در واقع حساسیت شان روی تلاوت های من نزد اینچنین افرادی است. رفتارها به گونه ای است که هیچ قاری بین المللی جرات نمی کند برای اصلاح طلبان تلاوت قرآن داشته باشد. این رفتارها از دیدگاه من اسلامی نیست. اگر قرار بود پیامبر اسلام قرآن را تنها برای عده ای محدود می خواند و برای این تلاوت و انعکاس آیات وحی بین افراد تفاوت قائل می شد که اساسا اسلام تا این حد گسترش نمی یافت. من در عجبم که افرادی که چنین سیاست گذاری هایی دارند چه قرائت و بینشی از رفتار و کردار نبوی دارند؟ برای من چه تفاوتی می کند که چه کسی پای تلاوت من نشسته است. وظیفه من این است که قرآن را با صوت و لحن و با رعایت قواعد تجویدی به نیکوترین صورت تلاوت کنم؛ اینکه چه کسی زیر پای این تلاوت من نشسته است برای من نباید مهم باشد. مسئله مهم برای من انتقال پیام وحی به نیکوترین صورت است. متاسفانه نگاه آقایان به این صورت نیست و همین باعث می شود چنین رویکردهایی را در پیش بگیرند. نکته مهمتر این است که من اساسا از طریق صدا و سیمای ایران شهرت نیافته ام. اولین بار صدای تلاوت من در عربستان سعودی پخش شده است و من فعالیت های قرآنی ام را در رژیم گذشته آغاز کرده ام و در سال ۱۳۵۵ نیز در مسجد کرامت مشهد در خدمت آیت الله خامنه ای قرائت قرآن داشته ام.

* یعنی معتقدید این اعمال محدودیت برای شما در صدا و سیما تاثیری بر فعالیت های قرآنی شما نگذاشته است؟

- امروز با وجود شبکه های اجتماعی و ماهواره ها دیگر نمی توان فردی را محدود و منزوی کرد. من بسیاری از فعالیت های قرآنی و ارتباطاتم را در فیس بوک با برخی از دوستان و فعالان قرآنی پیگیری می کنم. امروز دیگر چون گذشته نیست که بتوان اخبار را سانسور و افراد را محدود کرد. در زمانه ای که یک اتفاق در دور افتاده ترین منطقه کشور در صدر اخبار قرار می گیرد، دیگر اعمال محدودیت برای افرادی چون بنده و یا دیگران راه به جایی نمی برد. این ما نیستیم که از این رفتارها متضرر می شویم بلکه سیاستگذاران صدا و سیما و کسانی که به این رفتارها دامن می زنند متضرر اصلی و نهایی هستند

منبع:پیام نو