تلنگر ها بر صنعت سینما بی اثر می ماند؟

فقدان سینما و وضعیت نامطلوب سالن‏های موجود در سطح کشور مسئله‌ای است که طی سال‌های اخیر سینماگران را نگران کرده است . اوایل سال 86 بود که شهرداری تهران به کمک بخش خصوصی پردیس سینمایی آزادی را افتتاح کردند و پس از آن شهرداری سعی کرد با افتتاح پردیس های سینمایی در سایر نقاط شهر تهران کمبود سالن های سینما را بهبود ببخشد. البته مشابه این اقدام در چند کلانشهر دیگر مانند مشهد و ... اتفاق افتاد. اما آیا با افتتاح چندین پردیس سینمایی میتوان به استانداردهای روز جهان نزدیک شد؟

در تعاریف شهرنشینی «سینما» یکی از مظاهر اصلی شهر است و جای تعجب دارد که در کشور ما چطور 1081 مکانی که خیابان دارند و تعداد زیادی ساکن، بدون سینما ملقب به «شهر» شده‌ اند.بر اساس آمارهای منتشره برای هر ۲۳۰ هزار نفر یک سالن سینما در کشور وجود دارد که در مقابل استاندارد های جهانی کمبود زیادی را نشان می دهد.

نشریه سینمایی اسکرین دیلی در یکی از گزارش‌های خود به وضعیت سینمای جهان پرداخته است. در این گزارش سینمای هند رتبه نخست را از حیث ساخت فیلم متعلق به‌خود کرده که هزارو 164 فیلم تولید کرده است. سینمای اروپا با مجموع هزارو 95 فیلم در رده‌ دوم و آمریکا با ‌۶۰۳ فیلم در رتبه سوم جای دارند. ایران نیز با ساخت ‌۱۰۵ فیلم در رتبه یازدهم قرار گرفته است. این درحالی است که برخی کشورهای سرشناس از لحاظ تولیدات سینمایی مانند برزیل، ترکیه، آرژانتین، مکزیک و رومانی پایین‌تر از ایران قرار داشته اند.

در بخش دیگری از این گزارش تعداد سینماهای موجود در هر کشور به چشم می‏خورد. آفریقای جنوبی با ‌۷۸ سالن به‌ازای هر فیلم در رتبه اول، استرالیا با ‌۷۲ سالن در رتبه دوم و آمریکا با ‌۶۴ سالن سینما در رتبه‌ سوم این فهرست قرار دارند. اما ایران با تنها ‌۴/۲‌سالن به‌ازای هر فیلم، رتبه ماقبل آخر را در اختیار دارد.

آمریکا از لحاظ تعداد سالن‌های سینما با ‌۳۸ هزار و ‌۹۷۰ سالن سینما در رتبه اول و هند رقیب آمریکا با ‌۱۴ هزار سالن سینما در رتبه دوم این جدول جای دارند. ایران نیز با ‌247 سالن سینما در رتبه‌های پایین این جدول قرار گرفته است. این درحالی است که کشورهایی مانند تایلند، تایوان، مالزی و بلژیک بالاتر از ایران قرار گرفته‌اند.

این آمار بیانگر این است که با وجود کثرت آثار تولیدی در سال، که طی سال‌های اخیر نیز افزایش یافته، ایران دچار فقدان سالن سینما برای نمایش تولیدات است که این امر ممکن است به فیلم‏های ساخته شده لطمه وارد کند و به نوعی باعث فیلم‌سوزی شود

عباس رافعی که امسال با فیلم «فصل فراموشی فریبا» در جشنواره فیلم فجر حضور داشت سینماهای ایران را با سینماهای استاندارد سایر کشورها مقایسه میکند و میگوید: «در دیگر کشورها سالن‌های سینمایی دارای جذابیت‌های خاصی برای مخاطبان هستند که به همین واسطه مردم به تماشای فیلم می‌روند. در سالن‌های استاندارد دنیا معمولا علاوه بر امکانات تفریحی مناسب برای تماشاگران، به تعداد ظرفیت سینما، پارکینگ وجود دارد که همین عوامل به جذب مخاطب کمک می‌کنند.

وی افزود: در این کشورها بسیاری از فروشگاه‌های اطراف سینما در زمان اکران یک اثر سینمایی خاص اقدام به فروش موسیقی، ماکت‌ها و مجسمه شخصیت‌های فیلم یا کتاب‌های مربوط به آن اثر سینمایی می‌کنند. درصورتی که در ایران سالن‌ها حتی تهویه استاندارد و سالم ندارند.»

اما در ایران سینماهای کشور در چه وضعیتی قرار دارند؟ سینما عصر جدید که یکی از قدیمی ترین سینماهای ایران است به دلیل کمبود بودجه و عدم حمایت مسئولین جهت باسازی سینما و تبدیل به یک مجتمع سینمایی به تعطیلی در سال 93 نزدیک میشود. سینما قدس که وضیعتی مشابه داشت به کمک فیلم «معراجی ها»ی مسعود ده نمکی توانسته به صورت موقت و پس از تعطیلی دو ماهه ، چراغ سالن های خود را روشن نگه دارد و سینماهای مختلفی که در نقاط مختلف کشور در آستانه تعطیلی قرار گرفته اند.

رسیدن به امکانات روز سینمای جهان نیازمند یک عزم ملی است که باید مسئولان دولتی، شهرداری ها و بخش خصوصی پیشتاز باشند تا سالن های سینما از وضعیت کنونی نجات پیدا کنند.

در زیر تصاویری از برخی سینماهای جهان را مشاهده میکنید :

آلامدا در کالیفرنیا



کرست وست وود در لس آنجلس آمریکا



پارامونت در اُکلند آمریکا



«سين دوشف» در سئول كره جنوبي

«پاراسادز» در حيدرآباد هندوستان

و اما سینماهای ایران: