تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

جهانبخش خانجانی» جريان اصلاحات كه در تداوم حركت تاريخي ملت ايران در انقلاب مشروطه، انقلاب شكوهمند اسلامي و حماسه بزرگ دوم خرداد همچنان بر مشي اصلاحي و رفرميستي خود تاكيد و اصرار دارد
اتحاد مثلث!

اتحاد مثلث!

فیاض زاهد - محمد مهاجری» وضعيت جديدي كه در سپهر سياست ايران رخ نموده تا حد كم نظيري استثنايي است. براي اثبات و انتقال اين باور تلاش مي‌شود در اين نوشته به برخي ابعاد آن اشاره شود
سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 05
کد خبر: ۲۰۷۰۴
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۵۳
مصطفي ايزدي

افزايش اميد در مردم

بهبود شرايط آزادي بيان و قلم، تقويت احزاب، بازكردن راه رويش تشكل هاي مردمي كوچك و بزرگ و بالاخره فراهم كردن زمينه بهره برداري همه مردم به ويژه جوانان متعهد و فرهيخته از وسايل ارتباط جمعي مجازي و . . .
تدبیر24: پيش بيني شرايط آينده اگر براي سياستمداران و دولتمردان كه دست شان سرشار از اطلاعات و تحليل كارشناسان با تجربه است، كار نسبتا آساني است، اما براي تحليلگران سياسي ، فرهنگي و اجتماعي كار سختي است، به ويژه كه سرعت رويدادها و تغييرات جامعه در 6 ماه اخير، يعني پس از استقرار دولت يازدهم، بسيار اندك و در بعضي از بخش ها در حد صفر بوده است. با اين واقعيت كه تغيير شرايط زندگي و شرايط حاكم بر زندگي آحاد جامعه در ايران، با تغييرات دولت به عنوان قوه مجريه آن گونه كه انتظار مي رود تغيير نمي كند، چرا كه قوه قضاييه، قوه مقننه و بعضي قدرت هاي رسمي، در ايجاد تحولات اساسي، شريك دولت هستند و با توجه به مسووليت هايشان، امكانات و اختيارات گسترده يي دارند. براساس اين واقعيت ملموس، در پايان سال 92، كه سال بر آمدن دكتر حسن روحاني رييس جمهور معتدل ايران است، شرايط سال 93 را پيش بيني كردن، كار آسان و در عين حال منطبق بر آنچه رخ خواهد داد، نيست. با اين وجود سعي مي شود نكاتي را كه به واقعيت نزديك تر است، يادآوري كنم.
    
1- در عرصه سياست، خصوصا سياست خارجي، به نقطه روشن و اميدوار كننده يي خواهيم رسيد. هر چند طرف هاي سياسي ايران در پهنه بين المللي بدرفتاري مي كنند و براي هر گامي كه دولتمردان و ديپلمات هاي ايراني براي بهبود شرايط كشورمان در جهان معاصر بر مي دارند، مانع يا موانعي را در حرف يا در عمل مي تراشند، اما با تدبيري كه در مقامات ذي ربط ايران سراغ داريم، نتيجه پاياني مذاكرات ژنو يا وين يا هر جاي ديگر كه ايران و 1+5 به آن مي پردازند، براي ما سودمند است. اگر تندروهاي داخلي و افراطيون كم جنبه خارجي براي دولتمردان شان كه مي خواهند ديوارهاي بي اعتمادي بين ايران و غرب را برچينند، مزاحمت ايجاد نكنند، به يقين انزواي تحميل شده بر كشورمان پايان مي پذيرد. با پايان يافتن اين انزوا، علاوه بر گسترش اعتماد به آينده، بعضي از گرفتاري هاي اقتصادي كه ناشي از دشمني ابر قدرت ها و سوء مديريت هاي پيشين است، در سطح كلان مملكت و نه در سطح معيشت خانواده ها، رفع خواهد شد. اما سياست داخلي، به ميزاني كه در دست دولت است، دچار تحولاتي اميدوار كننده خواهد شد. متاسفانه بخش مهمي از معادلات سياسي داخل كشور بين دولت و جاهاي ديگر مشترك است و تلاش دولتمردان اعتدالگرا به تنهايي رفع مضايق نمي كند. يكي از مهم ترين تحولات سياسي، تحول در نحوه تعامل دولت و ملت است. شك نبايد كرد كه هرچه رفتار دولتمردان با مردم خوب باشد و به خواست آحاد جامعه توجه شود، فضاي كلي جامعه رو به بهبود مي رود. مردم بيش از نان، محبت مي خواهند، صداقت در گفتار و رفتار و صد البته پاكدستي مي خواهند، در مديران، بلند نظري و سعه صدر و صميميت مي جويند. به نظر مي رسد دولتمردان برآمده از انتخابات خرداد 92، اين روش و منش پسنديده را دنبال كنند تا دوباره مردم گرفتار ياس و نااميدي و بي اعتمادي نشوند. جز اين، بهبود شرايط آزادي بيان و قلم، تقويت احزاب، بازكردن راه رويش تشكل هاي مردمي كوچك و بزرگ و بالاخره فراهم كردن زمينه بهره برداري همه مردم به ويژه جوانان متعهد و فرهيخته از وسايل ارتباط جمعي مجازي و صوتي و تصويري بين المللي، نيازهايي است كه اجزاي دولت مستقر به آنها توجه مخصوص دارند. هر گامي كه دولت در اين راه بردارد- كه پيش بيني مي شود بردارد- فضاي سياسي كشور در سال93 به سمت و سوي ثبات و اعتدال و مردم دوستي پيش مي رود.
    
2- در حوزه مسائل فرهنگي به طور عام، از جمله ادبيات، هنر، موسيقي، فرهنگ عمومي، انتشارات، مطبوعات و هر نوع فعاليت فرهنگي كه با مجوز دولت رواج دارد، اميدهاي زيادي را در سال93 بر دل ها مي نشاند.

خوشبختانه موضع گيري هاي بعضا تلويحي و بعضا صريح وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي درباره سينما، موسيقي، مميزي كتاب و هنر، فيس بوك، توقيف روزنامه ها، انجمن ها و كانون ها و خانه هاي صنفي و تشكل هاي مربوطه، نويد دهنده روزهاي خوشي است كه در انتظار اهالي فرهنگ و هنر است. لذا سال 93 و سال هاي پس از آن براي همه صنوفي كه با ارشاد سر كار دارند سال هايي خوب و به دور از افراطي گري است. نكته ديگر فرهنگ عمومي است كه در سايه همدلي و اعتدال و اميد در جامعه، از ياس و خشونت – كلامي و عملي- به دور خواهد بود. با كمال تاسف رفتارهاي اجتماعي، اداري و حتي مديريتي بخشي از جامعه ما، به گونه يي است كه نياز به اصلاح الگوهاي رفتاري افراد در جامعه دارد.

در ارتباط با آموزش و پرورش، اعم از متوسطه و عالي، خصوصا در دانشگاه ها، شرايط بهتري پيش آمده است. تغييرات در فضاي آموزش و پرورش ابتدايي و متوسطه، به دليل اينكه دانش آموزان به صورت عام درگير مسائل سياسي نيستند، چندان كه بايد محسوس نيست. اگر در سال هاي آينده در زمينه اختيارات مديران مدارس، رسيدگي به خواسته هاي سياسي و فرهنگي و نيز مشكلات رفاهي و معيشتي معلمان و صد البته، ايجاد فضاي مناسب براي تشكل هاي قانوني معلمان و فرهنگيان فرهيخته، تصميماتي گرفته شود كه محصل و معلم و كتاب هاي درسي آنان را از شرايط موجود به شرايط مطلوب برساند، مي توان تغييرات را به سمت و سوي اعتدال احساس كرد. اما در مراكز آموزش عالي، اعم از دولتي و خصوصي، موضوع متفاوت است. دانشجويان تلاش مي كنند تشكل هاي تعطيل و نيمه تعطيل خود را در فضاي مناسب بازگشايي كنند و اهداف عادلانه خود را دنبال كنند. دانشگاه ها، با حضور دانشمندان اصلاح طلب در راس آنها، شرايط جديدي را رقم مي زند و اين اتفاق در شرف وقوع است. وزير علوم، شجاعانه وارد عرصه يي شده است كه با كمك چهره هاي دلسوز، اميد را در ميان دانشجويان و اساتيد دانشگاه گسترش مي دهد. اين امر، البته چندان كه بايد و شايد پر شتاب نيست، اما قطعا در سال93، با زمينه هاي پيشرفت و آزاد انديشي واقعي كه اكنون فراهم است، شرايط بسيار بهتري خواهد شد. وقتي دانشگاهيان سرزنده و اميدوار باشند، خانواده ها و كل جامعه، زنده و پويا مي شود. كثرت دانشگاه ها و دانشجويان در حدي است كه خانواده ها را تحت تاثير قرار دهد.
    
3- سواي مسائل سياسي و فرهنگي، موضوعات اجتماعي كه با موضوعات اقتصادي پهلو به پهلو پيش مي رود و گرفتاري هاي فراواني را رقم زده است، همچون: بيكاري نسل جوان تحصيلكرده، اعتياد به مواد مخدر گوناگون، بهداشت و درمان، معضلات خانوادگي از جمله، بالارفتن سن ازدواج در دختران و پسران، بالارفتن درصد ازدواج هاي ناموفق و افزايش طلاق، افزايش كودكان كار و خياباني، فساد اداري و اقتصادي و... نارواهاي ديگري كه ذهن بزرگان خانواده ها و مديران جامعه را نگران كرده است.

درباره اينكه كليد حل اين مشكلات به چه ميزان در دست دولت است، اختلاف نظر وجود دارد. اما به يقين دولت براي برخورد درست با ناراستي هاي اجتماعي، نقش مهمي دارد. بديهي است مي توان اميدوار بود كه هرچه زمان مي گذرد، وضع اجتماعي رو به بهبود مي رود. لذا پيش بيني مي شود در سال هاي آينده، نتيجه عملكرد اعضاي كابينه براي حل و فصل گرفتاري هاي جوانان، مثبت باشد. خلاصه اينكه سال 93، سال برداشتن گام هاي پيش برنده براي سامان يافتن اوضاع سياسي، فرهنگي و اجتماعي ملك و ملت خواهد بود.

بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۱
غیر قابل انتشار: ۰
payam
|
-
|
۰۹:۰۵ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۵
0
0
امید یعنی بهبود شرایط کار ، تقویت فرهنگ اسلامی و ولایی ، تقویت بنیه های اقتصاد داخلی ، خودکفایی ، استقلال از بیگانه ، امید یعنی خانواده اسلامی داشتن ، مسلمان و تابع اخلاق بودن ، امید یعنی بدست آوردن فرصتهای از دست رفته ، امید یعنی قدرت ایرانی داریوش و کورش(برای دل شما) امید یعنی عدالت علوی ، امید یعنی سفره پر نان نه سفره پر نفت ، امید یعنی تو دهنی زدن به استکبار و استقامت در برابر طاغوت ، امید یعنی تن ندادن به ذلت ، امید یعنی افتخار کردن به ارزشهای اصیل یعنی شهادت و ایثار ف امید یعنی قناعت ، امید یعنی جلوی توطئه های دشمن را گرفتن ،یعنی فرهنگ خود را با فیلتر شبکه های ضد دین و لائیک و مبارزه با فساد خانمان سوز ، امید یعنی مبارزه با فساد از هر نوعش
نا امیدی یعنی بستن قراردادهای ننگین ، یعنی گدا فرض کردن مردم با دادن سبد کالا یعنیتجلیل از بهروز وثوق و فردین در جشنواره فیلم فجر ، یعنی شعر خوانی ضد انقلاب در جمع انقلابیان ، نا امیدی یعنی نفاق پنهان ،یعنی مبارزه با فرهنگ قرآنی و حمایت از خوانندگی زنان ، ناامیدی یعنی رفع ممیزی ها ، میدان دادن به فتنه گران ، ناامیدی یعنی رشوه دادن به اجانب و چراغ سبز به آنها برای رابطه با فتنه گران ، نا امیدی یعنی دروغ گفتن رئیس به مردم ، نا امیدی یعنی رفتن به سمت برهنگی عهد حجر (متحجراااااااااا بیدار شین ) نا امیدی یعنی دور شدن از ولایت و رها کردن ریسمان محکم آن و الگو کردن دشمنان دین، و...........................
نظر شما: