بازی اصولگرایانه در زمینی پر از رقیب همفکر ادامه دارد. آنها هر کدام خیال میانداری و میدانداری دارند و برای اثبات آن هم تلاش میکنند، این روند ادامه خواهد داشت اما باید درنظر گرفت که بازیکنان این میدان بارها نشان دادهاند که قابل پیشبینی نیستند هرچند روند چند سال اخیرشان همواره به سمت انشقاق بوده است.
تدبیر24: شاید فکر میکنند بهتر است از همین الان برای اثبات میدانداری خود دستبهکار شوند و قدرتشان را به حریف هممسلک نشان دهند. شاید به همین دلیل باشد که در فاصله یکروز هرکدام نشست خبری با خبرنگاران برگزار میکنند و از راه دور برای هم خطونشان میکشند. یکسو پایداریهای نسبتا نوپا و آنسو اصولگرایان سنتی.
هر دو گروه از وحدت حرف میزنند البته وحدتی با محوریت بزرگان خویش و میانداری احزاب وابسته خود. در این میان پایداریهای نوپا که هنوز تجربه تلخ انتخابات مجلس نهم و ریاستجمهوری اخیر را بر دوش میکشند، بیمحاباتر نقطهنظراتشان را میگویند و سنتیهای کهنهکار مطابق سیاست همیشه خود با زبانی که نشان از نگاهی از بالا به پایین دارد، پایداریهای نوپا را نصیحت میکنند و خواهان ائتلاف و عمل آنان زیر پرچم و رهبری خود هستند.
سنتیان قوم اصولگرا خود را جزو «سابقون» و صاحب تجربه و بالطبع صاحب حق برای زعامت اصولگرایان میدانند، آنان درحالی خود را زعیم قوم مینامند که الان دیگر یکهتاز میدان نیستند. حضور احمدینژاد در سالهای گذشته میدان بازی را برای اصولگرایان هم تغییر داد بهگونهای که آنان دیگر یکهتاز قوم نیستند و نمیتوانند با خیال راحت به رقابت با اصلاحطلبان بپردازند و برای تضعیف آنان بکوشند. اینک گروهها و شاخههایی از بدنه اصولگرایان بیرون آمده، هرکدام به سمتی میروند.
به نظر میرسد اصولگرایان سنتی، جبهه پایداری با محوریت آیتالله مصباحیزدی را که رفتهرفته از سایه بیرون میآید و خواهان نقشآفرینی و تاثیرگذاری در سپهر سیاست ایران است را رقیب خود میبینند. آنان البته با همان زبان نصیحتگو بسان مجربهایی که سالها توانستهاند فرمان را در دست داشته باشند، با پایداریها سخن میگویند؛ پایداریهایی که بهتازگی برخلاف مرام رهبریت خود، میخواهند حزبی با شناسنامه و مجوز شوند و برای این امر نیز درخواست مجوز به کمیسیون ماده ۱۰ احزاب دادهاند.
با این حال هر دو گروه از هماکنون سعی دارند موازی با هم حرکت کنند و هرکدام از زعمایشان نیز آستین را بالا زده و میخواهند هرچه سریعتر برتری خود را نشان دهند تا زمان انتخابات تکلیف مشخص باشد. شاید به همین دلیل باشد که هر دو گروه طی فاصله یکروز نشست خبری برگزار کردند تا بگویند همچنان بر محوریت خود تاکید دارند.
«کمالالدین سجادی» سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری درست یکروز پس از نشست مطبوعاتی «سقایبیریا» سخنگوی جبهه پایداری، جلسهای با خبرنگاران برگزار کرد و به سوالات آنان پاسخ داد. او هرچند که گروه مدافع احمدینژاد را مستقیما مورد خطاب قرار داد اما در مواجهه با جبهه پایداری سعی کرد بهطور غیرمستقیم، نفوذ گروه متبوع خود را به رخ آنان بکشد و همفکران معارض را به وحدت دعوت کند. «جبهه پیروان» که همیشه همنوایی خود با جامعتین را بهعنوان نقطه قدرت خود عنوان میکند اینبار هم به هماهنگی با جامعتین اشاره و بقیه را دعوت به وحدت کرد.
او با بیان اینکه جبهه همواره منادی وحدت و انسجام در جریان اصولگرا بوده، به ارتباط این تشکل با جامعتین (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) اشاره کرد و گفت: «ما ارتباط ارگانیک و سنتی با جامعتین داریم و خدمت مراجع همواره میرسیم و نظرات کارشناسی آنها را کسب میکنیم. جبهه معتقد است با وجود اختلافسلیقهای که در جریان اصولگرا وجود دارد باید اصولگرایان انسجام خود را حفظ کنند و نباید فرصتی که دارند را از دست بدهند. در جبهه ما مباحثی داشتیم که با تشکلهای اصولگرا و جامعتین در راستای وحدت اصولگرایان گفتوگوهایی را داشته باشیم.»
سخنگوی «جبهه پیروان» در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه بهنظر میرسد تیم احمدینژاد در حال حاضر برای فعالیت در انتخابات مجلس آتی در حال برنامهریزی است و آیا امکان دارد آنها در این عرصه با اصولگرایان همکاری داشته باشند و اتحادی بین این دو صورت بگیرد، گفت: دولت احمدینژاد چیزهای مثبت و چیزهای منفیای داشت و ایشان شاید یک تفکر و اندیشه را نمایندگی میکردند. تفکری که با تفکرات اصولگرایان شاید تطابق نداشته باشد. نظر جبهه و رییس جبهه این است که این تفکر جایگاهی در فضای فعلی کشور و آینده سیاسی کشور ندارد. این تفکر تمام شده است. این تفکر در کل نظام جایگاهی ندارد که بخواهد قدرتی را کسب کند.
این فعال سیاسی اصولگرا همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا جبهه پایداری نیز جزو اندیشه احمدینژاد محسوب میشود و با این اندیشه همسویی دارد، گفت: جبهه پایداری به تازگی مرامنامهای را منتشر کرده که با مطالعه آن میتوان دید که چقدر با تفکر احمدینژاد منطبق است. بهنظر میرسد (این مرامنامه) که منطبق نیست و خود سخنگوی جبهه پایداری نیز این موضوع را رد کرده است.
پایداریها و احمدینژادیها هم به انشقاق خوردنداز طرف دیگر احمدینژادیها نیز آستین همت را برای نقشآفرینی بالا زدهاند اما به نظر میرسد حتی پایداریهای نوپا هم دیگر چندان خواهان مانور روی احمدینژاد که روزی بهخاطرش پا به عرصه وجود گذاشتند، نیستند. چنانچه سقایبیریا، سخنگوی این جبهه هم در نشست خبری خود اذعان کرد که ارتباطی با احمدینژاد و تصمیمات او ندارند و همکاری انتخاباتی بین آنها اتفاق نخواهد افتاد.
این جملات در کنار جدایی حمید رسایی و مهدی کوچکزاده دو نفر از سختترین مدافعان احمدینژاد از جبهه پایداری، معنای ژرفتری پیدا میکند. هرچند دلیل جدایی آنان هیچگاه اختلاف پایداریها با احمدینژاد عنوان نشد اما هجمههای اخیر سایتهای مدافع احمدینژاد و مشایی به آیتالله مصباحیزدی نشان از بروز اختلاف بین آنها میدهد.
شاید این حملات ناشی از آن است که آیتالله مصباحیزدی از احمدینژاد فاصله گرفته و ترجیح میدهد به سعید جلیلی نزدیک شود. سایت «دولت بهار» از سایتهای وابسته به مشایی در یادداشتی از این اختلافات با مصباحیزدی پرده برداشت و البته سعی کرد با وصل حلقههایی بیارتباط، مصباح و هاشمی را در یک تیم معنا کند! این سایت با اشاره به انتشار کتاب «هاشمی در سال ۸۸»، نویسنده آن را فردی وابسته به تیم مصباحیزدی خواند و به این نتیجه رسید که سرپلهای حلقه پرتو و کاخ مرمر را پیدا کرده است!
کنایه آیتالله مهدویکنی به احمدینژاداما احمدینژاد هم بیکار ننشسته است. او که باز هم خیال پرواز در سر میپروراند، به خوبی میداند برای بازگشت به عرصه قدرت نیاز به منبع روحانیتی و ملجایی شرعی دارد که از وی و سخنان گاهی متضاد یار قدیمیاش مشایی با اسلام، حمایت کند. او که انتخابهای محدودی هم دارد به سراغ آیتالله مهدویکنی رفته است.
بهنظر میرسد احمدینژاد بهعنوان محور گروه سوم اصولگرایان، از حمایت مصباح ناامید شده و به دیدار روحانی پرنفوذ دیگری شتافته که چندی پیش از او رویگردان بود. سایت جهاننیوز گزارش داده که احمدینژاد به دیدار رییس مجلس خبرگان و یکی از محورهای اصلی جامعه اصولگرایی رفته و در جریان این دیدار مهدویکنی با کنایه به احمدینژاد گفته است «قبلا کمتر پیش ما میآمدی اما اخیرا بیشتر به ما سر میزنی!»، احمدینژاد هم در پاسخ گفته «شما از یاران امام زمان (عج) هستید!»
بازی اصولگرایانه در زمینی پر از رقیب همفکر ادامه دارد. آنها هر کدام خیال میانداری و میدانداری دارند و برای اثبات آن هم تلاش میکنند، این روند ادامه خواهد داشت اما باید درنظر گرفت که بازیکنان این میدان بارها نشان دادهاند که قابل پیشبینی نیستند هرچند روند چند سال اخیرشان همواره به سمت انشقاق بوده است.