پپ 43 ساله الگوی بسیار مناسبی برای مربیان وطنی می باشد چون وی ثابت کرده تلاش مداوم با داشتن شناخت کافی ابتدا از خود و بعد از محیط پیرامون مطمئنا به نتیجه مثبت خواهد رسید.
تدبیر24: فصل پیش هنگامی که مردان شهر مونیخ با یوپ هانکس سه گانه را فتح کردند کمتر کسی فکر می کرد که پیرمرد موفق جای خود را به پپ جوان بدهد. اکثر کارشناسان دلیلی برای این جا به جایی نمی دیدند اما مدیران ارشد بایرن با پیش بینی و آینده نگری پپ را با مبلغی گزاف به مونیخ آورده و تحت حمایت کامل خود قرار دادند. اما به راستی چه محرکی باعث شد که سران بایرن مربی موفق خود را کنار گذاشته و مربی سابق بارسلونا را از کشوری دیگر به آلمان بیاورند.
همانطور که می دانیم کمتر مربی غیر ژرمنی در خاک آلمان موفق بوده و عنان کار تیم های آلمانی در اختیار سرمربی های بومی می باشد. نمونه موفق آن یورگن کلوپ مربی موفق دورتمند است پس آمدن گواردیولا به مونیخ یک ریسک بسیار بزرگ است مربی که بعد از بارسلونا و کسب نتایج خارق العاده هیچ تیمی را برای سرمربیگری قبول نکرد.
سبک کار پپ با تمام مربیان حال حاضر دنیا متفاوت بوده و تنها کسی که می توان شبیه او نام برد سر آلکس فرگوسن اسکاتلندی است زیرا این دو قبل از اینکه یک مربی باشند یک روان شناس کاملا حرفه ای هستند.
پپ زمان زیادی را برای یادگیری و شناخت فضای اطراف صرف می کند. به عنوان مثال وی برای اولین حضور در بایرن مونیخ روزی 4 الی 5 ساعت را به فراگیری زبان آلمانی می پرداخت. وی با حفظ دیسیپلین مربیگری ارتباط بسیار صمیمی با شاگردانش برقرار می کند شاید راز این ارتباط فاصله کم سنی با بازیکنان است. وی مبتکر و خالق سیستم تیکی تاکا در بارسلونا است و این سیستم را در اولین فصل حضور خود در مونیخ به شاگردان جدیدش دیکته کرده و نتایجی فراتر از هانکس موفق در زمان مشابه سال گذشته کسب کرده. وی از اعتماد به نفس بالایی برخوردار است و در مصاحبه های مطبوعاتی به هیچ کس توهینی نکرده و در زمان شکست با چهره ای آرام به سوالات چالشی خبرنگاران پاسخ می دهد و همچنین بحران های درون تیمش را با حرفه ای گری مدیریت می کند.
پپ 43 ساله الگوی بسیار مناسبی برای مربیان وطنی می باشد چون وی ثابت کرده تلاش مداوم با داشتن شناخت کافی ابتدا از خود و بعد از محیط پیرامون مطمئنا به نتیجه مثبت خواهد رسید.