درباره وقت انتقاد!

تدبیر24: برخوردهايي كه اين روزها با دولت روحاني رخ مي دهد، در نوع خود كم سابقه است. دولتي كه توانسته در پي راي قاطع مردم و پشتيباني هاي رهبري، يكي از موفقيت هاي برجسته سياست خارجي در سال هاي اخير را به دست آورد، به شكل نامنصفانه يي آماج حمله و هجمه درست در نقطه قوت خود است.

همزماني اين تخريب ها با گفت وگوهايي كه ماه هاست در جريان است تا براي ملت ايران به يك نتيجه روشن و قابل لمس برسد، نشان مي دهد كه دست هايي به كار افتاده تا شيريني پيروزي هاي ديپلماتيك را بر كام دولت و ملت تلخ كند. حال آنكه تجربه هاي گذشته نشان داده، هرگاه اجماع ملي پشت سر يك جريان حافظ منافع ملي قرار گرفته، بيشترين و بهترين نتيجه ها به دست آمده است. تجربه گرانسنگ سال هاي جنگ تحميلي بهترين مدعا در اين باره است.

همبستگي ملي و مردمي و اجماع همه گروه هاي سياسي درباره ضرورت حفظ كشور و جنگ براي وجب به وجب از خاك ميهن مان، سبب آن رشادت ها، پيروزي ها و حفظ كشور شد. در آن زمان، با وجود برخي انتقادها و پاره يي از رفتارها و اقدام هاي قابل نقد، حضرت امام هرگز اجازه نمي دادند جبهه هاي جنگ تضعيف شوند و پشتيباني همه جانبه ايشان از رزمندگان اجازه تحرك سياسي و تبليغاتي عليه دولت وقت و ارتش و سپاه را به شدت هر چه تمام تري گرفت و هر چند كه در مثل مناقشه نيست اما صحنه پيكار نظامي با دشمن، در اين سال ها به صحنه پيكار سياسي تبديل شده و به جاي كاربرد سلاح هاي سبك و سنگين، ابزارهايي سياسي، اقتصادي مانند تحريم ها در دستور كار قرار گرفته اند.

در چنين جنگ نابرابري، سياست خارجي دولت حسن روحاني و ديپلمات هاي باتجربه آن توانسته اند با پشتيباني و تاكيد رهبري كه سياست هاي كلان نظام را تبيين مي كنند، محاصره همه جانبه دشمن را بشكنند و قدرت تفكر و انديشه و مذاكره و نيت صلح طلبانه ايرانيان را براي همگان ثابت كنند، به شكلي كه بسياري از تحليلگران روابط بين الملل نيز اين درايت ايران براي حل مسائل في مابين و گام برداشتن در مسير مثبت را ستوده و خواستار پايان يافتن سوءنيت ها و گفتمان خصمانه عليه جمهوري اسلامي و مردم ايران شده اند.

با وجود اين موفقيت كه به نظر مي رسد به زودي با تداوم اين راه به توافق جامع و نهايي منتهي خواهد شد، برخي تريبون ها و جريان هاي داخلي كه گويا از قبل رويكردهاي قبلي منتفع شده اند، در مخالفت با مسير مورد تاييد دولت و نظام از هيچ تلاشي فروگذار نيستند، حتي لحظه يي درنگ نمي كنند تا مذاكره كنندگان با دست پر و پشتيباني همه جانبه داخلي بتوانند به اعاده حقوق ملت دست يابند، اين جريان ها، به جاي تقويت آنها راه را به اشتباه پيموده و در حساس ترين زمان ها دست به انتقاد همه جانبه از سياست خارجي كشور مي زنند و اين انتقادها، تنها ممكن است كه به تقويت جريان 1+5 در پاي ميز مذاكره بينجامد كه مدعي شوند مذاكره كنندگان ايراني «اجماع ملي» را پشت سر خود نمي بينند.

نقد و انتقاد البته هم حق همه هست هم جايز و واجب كفايي تا در همه زمينه ها راه بهتري براي كشور در پيش گرفته شود اما اگر هدف همين پيشرفت و يافتن راه هاي گشايش در وضعيت مملكت است، بايد به منتقدان توافق هسته يي گفت كه اندكي «صبر» برادر، آنچه اين روزها شما مي كنيد، نسبتي با اين انگيزه ها و نيت ها ندارد.