بوسنی و هرزگوین؛ تیمی معروف به نیلوفرهای طلایی

تدبیر24: بوسنی و هرزگوین با مساحت 51 هزار و 197 کیلومتر مربع از کشورهای حوزه بالکان است که از شمال و غرب با کرواسی، از شرق با صربستان و از جنوب با مونته نگرو و دریای آدریاتیک همسایه است.

شهر تاریخی سارایوو، پایتخت بوسنی، از شهرهای جذاب و توریستی منطقه به حساب می آید.

نام بوسنی از نام رود بوسنا که از میان این کشور می گذرد و 271 کیلومتر طول دارد گرفته شده ، ولی هرزگوین که بخش جنوبی این کشور را تشکیل می دهد، ریشه در نام یکی از پادشاهان سابق این جمهوری دارد.

بوسنی و هرزگوین بیشتر کوهستانی است که منابع طبیعی سرشاری نظیر دریاچه ها، رودخانه ها، چشمه های پرآب و آب های معدنی متعدد دارد.

اقتصاد بوسنی و هرزگوین

تولید ناخالص داخلی این کشور ۲۹٫۸۹ میلیارد دلار است که در سال گذشته میلادی رشدی ۵٫۵ درصدی داشت.

نیروی کار این کشور را یک میلیون و ۲۶ هزار نفر تشکیل می دهند و نرخ بیکاری آن بر اساس آمارهای سال 2004 میلادی ۴۵٫۵ درصد است.

یک چهارم جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند و نرخ تورم در آن در سال ۲۰۰۱ میلادی ۲۶٫۲ درصد بود.

صادرات این کشور شامل فلزات، البسه و چوب است که 19.6 درصد آن به کرواسی،16.7 درصد به اسلوونی،15.4 ایتالیا، 12.3 درصد آلمان، 8.7 درصد به اتریش و 5.3 درصد آن به مجارستان صادر می شود.

واردات این کشور نیز شامل ماشین آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، سوخت و مواد غذایی است که از کشورهای کرواسی، آلمان، اسلوونی، ایتالیا، اتریش و مجارستان وارد می شود.

بیشتر کارخانه های بزرگ این کشور را صرب ها غارت کردند و اکنون آنها به حالت تعطیل یا نیمه تعطیل درآمده اند.

در حالی که سبد اقتصادی مصرف یک خانواده چهار نفره طبق آمارهای رسمی حداقل 450 مارک تعیین شده، میانگین حقوق یک کارمند بوسنیایی500 مارک معادل 250 یورو و یک کارگر بوسنیایی 300 مارک معادل 150 یورو است .

حمل و نقل نیز در بوسنی گران است به طوری که بیشتر مردم ترجیح می دهند با اتوبوس و قطار تردد کنند.

فرهنگ مردم بوسنی و هرزگوین

بسیاری از ویژگی های فرهنگی و زبانی بوسنیایی در دوره مهاجرت از قرون وسطی ریشه دارد، مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که نخستین ریشه های ژنتیکی مردم بوسنی را می توان به جمعیت های باستانی که از شبه جزیره بالکان پس از آخرین یخبندان حداکثر ۲۱ هزار سال پیش گسترش یافته است، مربوط دانست.

بوسنیایی ها سنتی سابقه طولانی دارند که قدمت آن به قرن ۱۵می رسد.

تا قبل از قرن 19 بسیاری از عناصر فرهنگ بوسنیایی تحت تاثیر تأثیر اروپا و امپراطوری عثمانی قرار گرفته بود.

فرهنگ کشور بوسنی و هرزگوین از منطقه ای به منطقه ای دیگر و شهرستانی به شهرستانی دیگر بسیار متفاوت است.

به عنوان مثال شهرهایی مانند سارایوو و موستار یک سنت غنی موسیقیای ویژه را با خود به همراه دارند.

غذا

غذاهایی به نام chevapi (چواپی) و burek (بورک) از جمله غذاهای معروف بوسنی و هرزگوین هستند که مشتری های خاص خود را دارند.

زبان

بوسنیایی ها به زبان بوسنیایی صحبت می کنند. این زبان در نگارش و دستور زبان فقط کمی با زبان صربی و زبان کرواتی متفاوت است، اما آنهایی که به زبان بوسنیایی حرف می زنند، می توانند به زبان صربی و کرواتی هم صحبت کنند. لغت نامه رسمی زبان بوسنیایی برای اولین بار در دهه ی ۱۶۳۰چاپ شده است.

زبان بوسنیایی که جزو هویت مردم بوسنی قلمداد می شود، در گروه زبان های اسلاوی قرار دارد و جز تفاوت در گویش، با زبان سایر اقوام منطقه تفاوت چندانی ندارد.

جاذبه های تاریخی و فرهنگی بوسنی و هرزگوین

بازار و مسجد زیبای غازی خسروبیگ ، مسجد شاه علی پاشا و تونل بوتمبر که خاطره جنگ معاصر و رنج ها و فداکاری های مردم را تداعی می کند، از جمله مکانهای دیدنی شهر بوسنی است.

همچنین از دیگر شهرهای مهم بوسنی می توان به توزلا، موستار، بیهاج، بانیالوکا و برچکو اشاره کرد که از این میان، شهر موستار به جهت سوابق تاریخی طولانی از اهمیت فرهنگی خاصی برخوردار است.


به تمامی ورزشکاران بوسنی ˈاژدهاˈ می گویند اما رسانه های خارجی گاهی از تیم ملی فوتبال این کشور با عنوان ˈنیلوفرهای طلاییˈ یاد می کنند.

این تیم که نخستین حضور خود را در رقابت های جام جهانی فوتبال تجربه می کند، در رقابت های انتخابی جام جهانی توانست با کسب 25 امتیاز به عنوان تیم نخست گروه خود به طور مستقیم به جام جهانی2014 صعود کند.

تیم فوتبال بوسنی در گروه هفتم رقابت های انتخابی جام جهانی شگفتی ساز بوده است، چون توانسته بالاتر از یونان و اسلواکی صدرنشین گروهش شود.

تیم ملی بوسنی تاکنون در هیچ یک از مسابقات جام جهانی فوتبال و جام ملت های اروپا حضور نداشته و بهترین رتبه این تیم در رده بندی فیفا رتبه ۱۹ در جهان و ۱۴ در اروپا بوده است.

این تیم در جام جهانی سال ۲۰۱۴ با تیم های ایران ، آرژانتین و نیجریه در گروه F قرار گرفته است.