نگراني جريان رقيب چيست؟

تدبیر24:  1- وزارت علوم، تحقيقات و فناوري بدون ترديد يكي از مهم ترين ستون هاي سياستگذاري و اجرايي در حوزه علم و فناوري كشور است.
    
    2- مديريت در نظام علوم، تحقيقات و فناوري به دليل پيچيدگي ماهيت اين نظام و مناسبات و ارتباطات گسترده در ميان عاملان و ذي نفعان از دشواري هاي بسيار برخوردار است.
    
    3- در ايران در رويكردي واقع بينانه وزارت علوم و راهبري نظام آموزش عالي از يك سو با فراز و فرود اجتماعي و سياسي مواجه است و از ديگر سو در پي تمركز در وظايف و كاركردهاي ذاتي علمي و تحقيقاتي و چگونگي تعادل بخشي ميان انتظارات و واقعيت ها در حوزه هاي خرد و كلان است.
    
    4- از ابتداي دولت يازدهم جريان رقيب حداكثر تلاش خود را به كار برد تا مديريت جديد را متهم به بازگرداندن آشوب و به هم ريختن محيط دانشگاه كند. اما مديريت جديد آموزش عالي به خوبي نشان داد كه علاوه بر داشتن مشروعيت و اقبال نسبي در ميان دانشگاهيان، آرام ترين فضاي دانشگاهي را براي توسعه علمي فراهم آورده است. پس نگراني هاي جريان رقيب را در كجا بايد جست وجو كرد؟
    
    5- سوابق ارزشي (دفاع از اسلام، انقلاب و نظام) و مديريتي و علمي مديران كنوني آموزش عالي به خصوص دكتر فرجي دانا بر هيچ ناظر منصفي پوشيده نيست پس دوباره بايد پرسيد كه نگراني هاي موجود از كجا نشات مي گيرد.
    
    6- به نظر نگارنده نقطه كانوني برخورد با وزير علوم و اعلام پرسش هاي مختلف و طرح مساله استيضاح را بايد در بازگرداندن مديريت و راهبري نهاد علم به خود آن مركز دانست. در واقع نگراني جريان رقيب آن است كه مديريت نهاد علم بايد به دانشگاه برگردد.
    
    7- كاش پرسش هاي اصلي از وزير علوم اين بود كه وزارت علوم چه برنامه يي براي تعادل بخشيدن به كميت گرايي افراطي دولت قبل در دوره هاي كارشناسي و كارشناسي ارشد و دكترا و حتي سرايت اين كميت گرايي به عرصه پژوهشي خواهد داشت.
    
    8- كاش پرسش اصلي از وزير علوم اين بود كه سياست وزارت علوم در ارتباط با پيوند توسعه علمي با توسعه ملي چيست؟ و چگونه مي توان گسست ها و شكاف هاي اين گسست را كه براي توسعه پايدار فاجعه بار است مرتفع كرد؟
    
    9- اي كاش پرسش از وزير علوم اين بود كه يك تصوير واقعي از آنچه وزير علوم تحويل گرفته است به جامعه ارائه كند و پرسيده شود كه سياست هاي آن وزارتخانه براي رفع فاصله شاخص هاي تحقق سند چشم انداز و برنامه جامع علمي كشور چگونه است.
    
    10- چه خوب است كه پرسش از وزير علوم اين باشد كه برنامه ريزي وزارت علوم براي رقباي تازه منطقه يي و بين المللي كه مي تواند كارآمدي نظام آموزشي ايران را به چالش بكشد يعني آنچه امروز در كردستان عراق، كشورهاي حوزه خليج فارس، تركيه و آسياي ميانه و... مي گذرد و مي تواند بازار آينده آموزش عالي را از ايران بگيرند، چيست؟
    
    11- امروز به جاي برخوردها و نگرش هاي سياسي بايد به نظام آموزش عالي كمك كرد كه با فضاي اميدي كه در كشور به وجود آمده است مديريت كنوني آموزش عالي را به ماموريت هاي اصلي اين وزارتخانه يعني:
    
    الف- نظام آموزشي عالي شايسته محور، توانمندساز و كارآمد
    
    ب- نظام علم و فناوري نوآور و اثربخشي در پيشرفت و عدالت
    
    ج- توسعه مشاركت و همكاري هاي ملي و بين المللي
    
    د- توسعه و نگه داشت سرمايه انساني
    
    ه - نظام فرهنگي انسان ساز و اخلاق مدار
    
    و- ايجاد فضاهاي رقابتي، نشاط و اميد و مسووليت پذيري در دانشگاه ها: منتهي ساخت و فضاي آن را فراهم آورد.
    
    بنابراين مساله اصلي جامعه و كشور، مسائل ديگري است كه نبايد بدون عطف توجه به آن فرصت ها را به تهديد تبديل كرد. زمان براي توسعه علمي كشور نمي ايستد و جهان به سرعت اين مسير را طي مي كند. بنابراين بايد كمك كرد تا ناكارآمدي به كارآمدي تبديل شده و توسعه دانايي محور در راس برنامه هاي توسعه ملي قرار بگيرد. اگر غير از اين عمل كنيم راه به جايي نبرده ايم.