وین 6 طبق برنامه پیش می‌رود

تدبیر24: 2روز قبل از شروع اجلاس وین6  در تحلیلی به تشریح جزئیات چگونگی رفتار ایران و 1+5 پرداخته شد و اکنون طبق همان قاعده اجلاس به پیش می‌رود. هیات‌هایی که اجلاس وین5 را ترک کرده بودند، پس از مشورت با پایتخت‌های خود، با طرح و پیشنهادات جدیدی به وین6 برگشته‌اند که خود زمینه‌ساز تفاهم و توافق روی برخی موضوعات می‌تواند باشد. بدین ترتیب نگارش متن که در مقدمات متوقف شده بود دوباره از سر گرفته شده و نظرات همه اعضای 1+5 و ایران حتی با وجود تفاوت دیدگاه در متن وارد می‌شود تا به‌صورت موقت و داخل پرانتز برای بررسی دور بعدی آماده شود.

همین که بتوان همه نظرات درباره همه موضوعات مطروحه را در چند صفحه مکتوب کرد، گام اول موفقیت در مذاکرات چندجانبه به‌شمار می‌رود و نشان از راه‌اندازی موتور مذاکرات است. در چنین حالتی همه مذاکره‌کنندگان می‌دانند در چه زمینی باید بازی کنند و کادر بحث‌ها روشن و مشخص می‌شود. طبیعتا چند بار روی این متن مرور می‌شود تا به‌تدریج ازمیزان تفاوت دیدگاه‌ها و درحقیقت از میزان پرانتزها کسر شود. به‌عبارت دیگر ممکن است تا پایان 19روز از به‌طور مثال 30 پرانتز فقط چند پرانتز باقی ماند که برای تفاهم نهایی نیاز به اراده سیاسی داشته باشد تا پایان کار اعلام شود. لذا وین6 در مرحله نگارش همه نظرات و دیدگاه‌هاست تا در بحث را به روی طرح مسائل جدید ببندد و سپس مرحله تبادل‌نظر به‌منظور تفاهم روی دیدگاه‌ها شروع شود.

دو هیات ایرانی و آمریکایی بیشترین اعضا را دارند زیرا دو بازیگر اصلی مذاکرات هستند. ایران برای دفاع از منافع و امنیت ملی و حراست از دستاوردهای هسته‌ای خود به این مذاکرات رفته و مصمم است در یک مذاکره معقول به رفع نگرانی از جامعه جهانی نسبت به فعالیت‌های هسته‌ای خود پرداخته و سایه تحریم‌های ظالمانه را از سر خود بزداید. هیات آمریکایی هم برای دفاع از ادعاهای خود و هماهنگی متن برنامه جامع با تعهدات این کشور در قبال انتظارات داخلی آمریکا و انتظارات همپیمانان خود به وین6 آمده است. بخش مهمی از برنامه هیات آمریکایی متوجه تحریم‌هاست که باید جوابگوی ایران و جامعه جهانی باشد. ایران نه در فضای زورگویی و تحمیل تحریم‌ها بلکه در فضای احترام به منافع و امنیت ملی خود حاضر به همکاری و مصالحه خواهد بود و شواهد نشان می‌دهد دولتمردان آمریکایی این نکته کلیدی را اکنون به رسمیت می‌شناسند لذا راه برای تفاهم و همکاری بیش از پیش باز شده است.

چنانچه متن برنامه جامع به اتمام رسد و آنقدر چکش‌کاری شود که پرانتزها به حداقل برسد، به‌طوری که نیازمند گام سیاسی برای برداشتن آنها باشد، از وزرای خارجه گروه 1+5 دعوت به شرکت در اجلاس وین می‌شود تا تفاهم در سطح بزرگان نسبت به هیات کارشناسی صورت گیرد. زیرا وزرای خارجه می‌توانند مستقیما با بالاترین سطح سیاسی کشور در تماس باشند و انعطاف لازم را در وقت مناسب ارائه دهند. اجلاس وین6 در حقیقت از نظر زمانی چندین اجلاس از وین6 تا حداقل وین8 را دربرمی‌گیرد. لذا به همان اندازه ظرفیت انجام چندین اجلاس را دارد و به همین دلیل می‌تواند انتظارات زیادی از آن در اذهان وجود داشته باشد. مذاکره‌کنندگان ایرانی تلاش می‌کنند که در صورت امکان در سقف زمانی همین اجلاس بزرگ، نگارش برنامه جامع را به اتمام برسانند تا از فردای آن روز طبق یک جدول کاری سراغ انجام تعهدات آن رفته و دوره برنامه جامع و اعتمادسازی را به حداقل برسانند. بارها مطرح شده که طبیعت اعتمادسازی مترادف با برخی تعهدات و خودنگهداری‌هاست. این امر نباید موجب نگرانی و دلواپسی برخی افراد و جناح‌ها شود زیرا این تعهدات و خودنگهداری‌ها مربوط به چندسال اعتمادسازی است و ایران به هیچ وجه از حقوق خود در فعالیت‌های هسته‌ای دست نخواهد کشید.

بنابراین با هر همکاری و مصالحه ایران با اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد نباید دلواپس شده یا به تحریک افکار عمومی پرداخت. کشورهای دیگری که دوران اعتمادسازی را طی کرده‌اند همین تعهدات و خودنگهداری‌ها را قبول کرده‌اند تا جامعه جهانی ادعای صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای آنان را باور کرده. حتی برخی چون آرژانتین برای سال‌ها کل فعالیت‌های هسته‌ای خود را متوقف کرد تا در پایان دوران اعتمادسازی آن‌را مجددا شروع کند درحالی‌که جمهوری اسلامی ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را در دوران اعتمادسازی در حداقل میزان ادامه خواهد داد تا پس از آن دوران، تصمیم بگیرد در چه سطحی فعالیت‌ها را ادامه دهد.