بهشتيان؛ مردم را به بهشت مي برند

تدبیر24: در تقويم جمهوري اسلامي ايران روز 21تير روز «عفاف و حجاب» نام گذاري شده است. اين پديده يعني براي نظام اسلامي و نيز براي جامعه ايران، پوشش مردم، به ويژه بانوان و نيز پاکدامني آنان از اهميت بالايي برخوردار است. قرارگرفتن پوشش و پاکدامني در کنار هم و ارتباط بين اين دو، براي جمعي از مردم جامعه خصوصا آناني که مسايل اجتماعي را بررسي مي کنند، ارتباط صددرصدي نيست. اين نگرش البته به معني اين نيست که برهنگي با بي بندوباري هيچ ارتباطي ندارد، که حتما دارد، بلکه به معني اين است که تمامي پوشيده ها به خصوص درميان مردان از پاکدامني بهره ندارند و نيز نمي توان همه آناني را که از حجاب کامل برخوردار نيستند، به خصوص در ميان بانوان، متهم به ناپاکدامني کرد. شايد کسي چنين ادعايي نکند، اما اگر براي جوانان به ويژه براي تندروها، ظرافت و ابعاد گوناگون اين امر بديهي شکافته نشود، ممکن است يک نوع افراطي گري مزمن که متاسفانه دامن گروه هايي را در کشورهاي اسلامي گرفته، در ميان تندروهاي وطني نيز دامن بگستراند. سواي اين ديدگاه ها و اظهارنظرها، عفاف و حجاب در يک قانون جامع اجتماعي در کنار هم قرار گرفته و اولياي امور موظف به اجراي آن هستند. اگرچه توفيق يا عدم توفيق آنان در به نتيجه رساندن اين قانون، يکي از چالش هاي رايج در ميان بلندپايگان مذهبي و سياسي است. اخيرا بحث بر سر اجراي کامل قانون عفاف و حجاب، منجر به اين بحث کليدي شده که اصولا هدايت آحاد جامعه در اختيار و در توان دولت و حکومت هست يا نه؟ و اگر هدايت و راهنمايي مردم به سوي بهشت از دوش مراکز و مجامع مذهبي به دوش ارکان حکومتي منتقل شد، شيوه آن چگونه است؟

تقريبا تمامي 35سال گذشته، بحث چگونگي هدايت مردم توسط دولت، در ميان دلسوزان جامعه و متوليان فرهنگي و انتظامي جريان چالش برانگيزي داشته، اما هر دوره اي با ادبيات گوناگون بوده است، تا امروز که بحث بهشت بردن مردم به زور يا بدون زور پررنگ شده است. چکيده اين بحث طولاني، برحسب آنچه در خاطر نگارنده باقي مانده در چند پرسش قابل طرح است:

ا- آيا دولت در افزايش دين و اعتقادات آحاد جامعه نقش و مسووليتي دارد؟
2 - اگر نقش و مسووليت دارد شيوه آن چگونه است؟
3 – هدايت مردم توسط دولتيان، در رديف فريضه امر به معروف و نهي از منکر قرار دارد يا يک تکليف اداري است؟
4 – چنانچه اين مسووليت مهم يک تکليف اداري تلقي شود، آيا بايد از قاعده زور براي راست کردن کجي ها استفاده کنند؟

از جواني به خاطر مي آورم که در مجالس مذهبي روي همين موضوع بحث مي شد، عده اي را عقيده بر اين بود که پشتوانه پياده شدن دستورات اسلامي که ثمره اش هدايت مردم است، دو چيز است: يکي اعتقاد راسخ مردم به قيامت و رفتار ملکوتيان با انسان در دنياي ديگر، و دوم قدرت حکومت ديني، که با ابزارهاي در اختيار، مردم را هدايت کند.

پاسخ به پرسش هاي فوق و اظهارنظر پيرامون حرف و حديث هاي ديگري که در اين زمينه وجود دارد، رساله اي مفصل خواهد شد، اما به نظر نگارنده، جنبه بازدارندگي و رفع موانع زندگي خوب و درست مردم برعهده حاکميت است که شيوه آن را بايد جامعه شناسان ديندار مشخص کنند و جنبه آگاه کردن ناآگاهان به عهده کساني است که براي اين امر در حوزه هاي علميه درس مي خوانند و تلاش مي کنند. البته تاثير همه اين تلاش ها و زحمات، اعم از دولتي و حوزوي، منوط به اين است که مباشران اين وظيفه سنگين، خود راهي بهشت باشند. بايد اين اصل عقلي و شرعي را پذيرفت که هيچ کس نمي تواند مردم را هدايت کند مگر اينکه خود هدايت يافته باشد يا در راه پاک هدايت گام برمي دارد. خلاصه اينکه مردم را بهشتيان به بهشت مي برند.