پیامدهای بی‌توجهی به هشدار ایران

تدبیر24 : از یکی دو ماه پیش، وضعیت سوریه وارد مرحله جدیدی شده است؛ مرحله‌ای متفاوت‌ از گذشته. بعد از مشکلاتی که در مصر برای آمریکایی‌ها ایجاد شد بدین معنا که با خروج مبارک از صحنه قدرت و قدرت‌گرفتن اخوان‌المسلمین احساس کردند که شرایط منطقه به‌شدت علیه آنها در حرکت است. البته با تحریکاتی که لابی اسرائیلی در آمریکا انجام داد و با برخی اشتباهاتی که از سوی رهبری اخوان یعنی آقای مرسی صورت گرفت، وضعیت مصر جوری شد که آمریکایی‌ها می‌خواستند؛ یعنی بی‌ثباتی و تشنج در این کشور، برکناری یک حزب اسلامگرا و تضعیف یک قدرت بزرگ در جهان اسلام که این به نفع رژیم‌صهیونیستی بود.

آمریکا پس از اینکه مواضع خود را در شمال آفریقا متزلزل دید، درصدد بی‌ثباتی در مصر برآمد و یک کودتای رسمی را در آنجا به راه‌انداخت؛ به موازات وقایع مصر، اما در سوریه نیروهای دولتی به‌تدریج پیشرفت داشتند. بخش‌های بیشتری از سوریه را دراختیار گرفتند و این وضعیت ادامه پیدا کرد تا به استقرار نیروهای دولتی سوریه در تمام خاک این کشور و برقرارشدن ثبات در کل خاک این منطقه انجامید به نحوی که دولت‌های فرامنطقه‌ای به‌خصوص آمریکا احساس کردند که موضع مخالفین در سوریه روزبه‌روز ضعیف‌تر می‌شود. نباید فراموش کرد بخشی از اقداماتی که آمریکایی‌ها در سوریه انجام دادند، به‌دلیل حمایت از رژیم‌صهیونیستی بود چراکه حفظ امنیت این رژیم اولویت آمریکا در منطقه محسوب می‌شود و دلیل دیگر تامین نظر برخی از کشورهای مرتجع منطقه. همان‌طور که از دولت کودتا درمصر حمایت مالی کردند، از برقراری حکومت قانون در سوریه هم جلوگیری شد.

مشکلی که کشورهای عربی به‌وجود آوردند و به آن دامن زدند این بود که غرب با محوریت آمریکا در صدد بی‌ثباتی در خاورمیانه و دولت قانونی بشاراسد هستند و احساس کردند که دولت سوریه موفق شده بر اوضاع مسلط شود و با مخالفین و تروریست‌ها برخورد کند بنابراین در این شرایط، موضوع سلاح‌های شیمیایی را مطرح کردند. این قضیه از آن جهت جالب توجه است که وزارت خارجه ایران ماه‌ها پیش اعلام کرده بود تروریست‌های مسلح به سلاح‌های کشتارجمعی مجهز شده‌اند اما متاسفانه نه کشورهای غربی و نه سازمان ملل در این مورد واکنش نشان ندادند. درواقع سازمان ملل به اطلاع موثقی که وزارت امورخارجه ایران داده بود، بی‌توجهی کرد. اگر سلاح شیمیایی برایشان اهمیت داشت، باید این موضوع که به اطلاع آنها رسیده بود را بررسی می‌کردند. بحث سلاح‌های شیمیایی مستقل از اینکه کدام طرف مقصر باشد، باید بررسی شود؛ دولت سوریه می‌گوید استفاده نکردم که نباید هم استفاده می‌کرد چون در زمین دست برتر را داشت.

معمولا دولت‌های در آستانه فروپاشی و از بین‌رفتن، دست به این اقدامات عجولانه می‌زنند اما سوریه دست بالا را در درگیری‌های داخلی داشت؛ هرچند که نفس این عمل ضدحقوق‌بشر و ضد حقوق انسانی است و استفاده از این سلاح‌ها در آستانه شکست هم جایز نیست. از نظر منطقی هم دولت سوریه نباید دست به این کار می‌زد که بهانه‌ای دراختیار دولت‌های غربی بگذارد؛ از این باب تاکید بر بهانه است که منتظر نماندند بازرسان سازمان ملل گزارششان را ارائه دهند و دائم درصدد تحت فشار قرار دادن بازرسان و منحرف کردن افکار عمومی هستند. بازرسان آژانس تحت فشار هستند تا گزارشی را ارائه بدهند تا پروژه حمله به سوریه را برای دولت‌های فرامنطقه‌ای توجیه کنند. اگر بازرسان، گزارش دو پهلویی ارائه دهند که آمریکا و ناتو استفاده کنند، نباید تعجب کرد بلکه باید انتظار چنین رخدادی را داشت.

آمریکا به‌دنبال بهانه‌ای برای اقدامات جنگ‌طلبانه در منطقه است. باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا سعی کرد دست پری در اجلاس گروه20 برای مذاکره با روسیه داشته باشد به همین دلیل سعی کرد قبل از این سفر مذاکراتی را با سناتورهای با نفوذ کنگره اعم از جمهوریخواه و دموکرات داشته باشد تا با توافق ضمنی کنگره با دستی پر برای تحت فشار قرار دادن روسیه قدم به مذاکرات گروه 20 بگذارد. متاسفانه برخی از کشورهای مرتجع منطقه هنوز متوجه خطری نیستند که متوجه‌شان است؛ آمریکا و قدرت‌های منطقه و گروه‌های تروریستی به سراغ آنها هم خواهند آمد و آشوب، کشورهای آنها را هم دربر خواهد گرفت.