تدبیر24: یک
پژوهشگر گفت: خطر نابودی زبانهای محلی به شدت احساس میشود.
اردشیر
کشاورز گفت: از گذشتههای نه چندان دور این ذهنیت در بین
خانوادههای کرد بهوجود آمد که با فرزندان خود به زبان فارسی سخن بگویند، چراکه به
نظر میرسید افرادی که زبان مادری آنها کردی و محلی است، بعدها و در اجتماع برای
برقراری ارتباط با مشکلاتی مواجه میشوند و توان برقراری ارتباط با دیگران را آنطور
که باید و شاید ندارند.
به
گفته این محقق کرمانشاهی، خانوادهها معتقد بودند چون افراد در محیطهای اجتماعی
نظیر مدرسه با زبان رسمی فارسی صحبت میکنند، افرادی که با گویشهای مادری سخن میگویند،
برای بیان مفاهیم خود با مشکلاتی مواجه میشوند و دچار لکنت زبان و در اصطلاح الکن
میشوند.
او
افزود: به همین خاطر خانوادهها تلاش میکردند با فرزندان خود فارسی سخن بگویند تا
آنها در محیط اجتماع با مشکل مواجه نشوند.
کشاورز
گفت: زبان کردی یکی از زبانهای ایرانی است که همتای زبانهای فارسی، گیلکی،
بلوچی، ترکی، تاتی و ... است و تنها امتیاز زبان فارسی به این زبانها این است که
زبان فارسی زبان معیار و رسمی ایرانیان است و بیشترین آثار مکتوب نظم و نثر به
زبان فارسی نگاشته شدهاند.
به
گفته او، امروزه با بهوجود آمدن رسانهها و وسایل ارتباط جمعی این نگرانی تا حدود
زیادی رفع شده است و افراد خواه نا خواه به زبان فارسی مسلط خواهند شد و در این
بین خطر نابودی زبانهای دیگر به شدت احساس میشود.
این
پژوهشگر افزود: به جرأت میتوان گفت زبان و گویشی که متکلم نداشته باشد و در گویشهای
محاوره و مکتوب به آن پرداخته نشود، منقرض خواهد شد و چه بسا زبانها و گویشهایی
در گذشته وجود داشتهاند و در گذر زمان گرفتار بیمهری و به فراموشی سپرده شدهاند.
کشاورز
در پایان گفت: چندزبانه بودن امتیاز بزرگی است، چراکه تسلط بر زبانهای مختلف محلی
و بینالمللی دنیای فراختری را پیش روی فرد قرار میدهد.