هدررفت سرمایه‌ای عظیم در پشت سدها

تدبیر24: ‌رضا امیدی‌پور با بیان اینکه مسائلی از قبیل پرشدن مخازن سدها، کاهش ظرفیت نگهداری آنها، ایجاد سیل و از بین رفتن زمین‌های زراعی، کاهش عمر مفید سدها، از بین رفتن مواد آلی و معدنی خاک و فقیر شدن خاک در نتیجه نبود یا از بین رفتن پوشش گیاهی است، گفت: متاسفانه در استان گرایش بیشتر به سوی کارهای آبخیزداری از نوع عملیات‌های مکانیکی است.

امیدی‌پور ادامه داد: این روش منجر به ایجاد سازه‌هایی با هزینه‌ی سنگین و با هدف نفوذ آب است، زیرا در زمانی که آب به این سازه برسد حجم زیادی از خاک را با خود به همراه دارد و این عملیات فقط به رسوب خاک در پشت این سازه کمک می‌کند و سرمایه اصلی یا همان خاک از بین می‌رود.

کارشناس ارشد مرتعداری تأکید کرد: در برابر روش­های مکانیکی می‌توان از روش‌های بیولوژیک مانندکودپاشی، بذرباشی، بذرکاری و کپه‌کاری استفاده کرد که به افزایش پوشش گیاهی منجر خواهد شد که نتیجه این امرعلاوه بر حفظ خاک، نفوذ آب در زمین، افزایش آب‌های زیرزمینی را بدنبال خواهد داشت و مانع هدررفت آب خواهد شد.

وی تصریح کرد: تعداد دام استان پنج برابر ظرفیت مراتع استان است که این امر باعث ایجاد فشار بر مراتع و تخریب پوشش گیاهی و به دنبال آن تخریب خاک می‌شود.

امیدی‌پور با بیان اینکه بهبود وضعیت مراتع منطقه به طور مستقیم با زندگی اجتماعی دامدارن در ارتباط است خاطر‌نشان کرد: استفاده از روش‌های بیولوژیک نه تنها به بهبود وضعیت مراتع کمک می‌کند بلکه بهبود وضعیت معیشتی بیش از 30 هزار دامدار را به دنبال خواهد داشت.