در حالی که همه باید بدانیم رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی کشور که ناشی از فضای شکننده و نابسامان 8سال گذشته است در کوتاه مدت حل نمیشود و ممکن است زمان حل تمامی این مسائل به دولت یازدهم نیز نرسد. . .
تدبیر24: رئیسجمهور در جمع سفرا و مسئولان وزارت خارجه ضمن اشاره به روند جاری مذاکرات و سیاست کلان نظام جمهوری اسلامی در عرصه بینالمللی انتقاداتی به مجموعه دلواپسان مذاکرات هستهای و ترویجکنندگان «تعامل هراسی» و «مذاکره هراسی» وارد دانست. دکتر روحانی به عنوان رئیسجمهوری کشور تابع منافع ملی هستند پس بدیهی است که بخواهند بر تعامل و مذاکرات سازنده تاکید کنند. اظهار نظری که مخالفان مذاکرات انجام میدهند طبعا هیچ نتیجهای برایشان نخواهد داشت و رفتهرفته قدرت و جایگاه خود را نیز از دست میدهند. کما اینکه ایالات متحده نیز این مساله را درک کرده و آگاه است. چون رئیسجمهور این کشور (اوباما) نیز در داخل کشورش با چنین جریانی روبهروست. با این تفاوت که جریان مخالف مذاکرات در ایالات متحده، یک جریان سازمان یافته است ولی در ایران، جریانی سازمان یافته محسوب نمیشود و صرفا از سر مخالفت با دولت و رئیسجمهوری چنین ادعایی را سرمیدهند.
آقای اوباما با توجه به همین مساله نگران است و میداند که اگر به تفاهم نرسد گرفتار افراطیون جناح راست خواهد شد. بنابراین راهی جز حمایت و تلاش برای رسیدن به توافق نداشته و در شرایط کنونی طرفین مذاکرات سعی میکنند به یک تفاهم جامع و نهایی برسند تا از فرصتهای بدست آمده بهره کافی را ببرند. بر اساس این گفتهها و نتایج است که میتوان سخنان روز گذشته آقای روحانی را طبیعی دانست. مخالفان مذاکرات نیز که هر روز ضعیفتر میشوند باید برای همه بیان کنند که واقعا نگران مردم و ملت هستند یا نگرانیشان بابت منافعشان است. احتمال نرسیدن به مذاکرات به نتیجه کمتر از یک درصد است. از این جهت که آقای اوباما در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مساله فلسطین و اسرائیل، سوریه و انرژی هستهای ایران را سه مشکل اساسی ایالات متحده در خاورمیانه عنوان کرده بود و مدعی حل آنها شد ولی همه دیدیم که نتوانست در هیچ کدام موفق باشد. به همین دلیل با رسیدن به توافق جامع در پرونده هستهای ایران، بنا دارد تا هم دولتش ناکام نماند و هم حزب دموکرات را متضرر نکند.
البته رسیدن به نتیجه در مذاکرات ممکن است از سوی برخی جریانهای سیاسی داخل کشور دچار مسائلی شود که احتمال دارد امید مردم را نسبت به رفع مشکلات کمرنگ کرده و این خواسته را در جامعه رواج دهند که مشکلات کشور بعد از عقد توافقنامه جامع در کوتاه مدت حل شود. در حالی که همه باید بدانیم رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی کشور که ناشی از فضای شکننده و نابسامان 8سال گذشته است در کوتاه مدت حل نمیشود و ممکن است زمان حل تمامی این مسائل به دولت یازدهم نیز نرسد.
البته این یک اتفاق منحصر به فرد نیست و ما باید یاد بگیریم که در بحث منافع ملی و مردمی دولت و افراد نباید اصل باشند بلکه مردم و کشور اصل هستند. فراتر از این نیز اگر مذاکرات هستهای به نتیجه نرسد باز هم نباید بر دولت و مسئولان مذاکره خرده گرفت و آنان را سرزنش کرد چراکه تاکید بر تعامل سازنده و مذاکرات مبتنی بر اصل برد- برد سیاست پسندیده و قابل قبولی در عرصه جهانی و داخلی است.