به گزارش سرویس بین الملل تدبیر24 در این تحلیل آمده است : جامعه بین الملل درکی از داعش ندارد. دولتها عادت کردهاند به شبه نظامیان مذهبی به عنوان شبکههای تروریستی، خرابکاران، قاتلان و فرصت طلبانی که در میان مردم پنهان شدهاند، نگاه کنند. این ایدهها در خصوص داعش از کار افتاده هستند. داعش صرفا یک گروه شبه نظامی نیست؛ بلکه در محدوده خود یک دولت است. ادعاهای دولت بودن آنها نه بیاساس و نه مضحک هستند. کنترل آن بر منطقهای وسیع و منابع آنها مسلما آنها را به قدرتمندترین گروه شبه نظامی مذهبی در تاریخ مدرن تبدیل کرده است. با این وجود همانگونه که دولتها نقاط قوت دارند، نقاط ضعفی هم دارند. بهره برداری از این نقاط ضعف تنها راه شکست دادن داعش است. استفاده از ضد تروریسم برای داعش کافی نیست ولی پرداختن به مسئله داعش با درک آن آغاز میشود.
داعش به ناچار حمله تروریستی به امریکا را به اجر در میآورد. با این وجود این گروه در حال حاضر بر تسخیر زمین، قلمرو و منابع و تحقق رویای خود مبنی بر تشکیل حکومت ]بظاهر [ اسلامی خلافتی تمرکز دارد. در نتیجه دشمن نزدیک داعش امریکا نیست، بلکه هر فرد، گروه یا دولتی که در مسیر کشور شدن داعش قرار بگیرد دشمن آنها محسوب میشود. همانطور که از اقدامات اندک آن درعراق برمیآید امریکا سعی دارد داعش را در عراق محبوس کند تا اینکه آن را از بین ببرد و این گروه مطمئنا میتواند اینگونه ادامه حیات دهد. داعش با دیدن نابودی القاعده متوجه شد بدون در اختیار داشتن قلمروی ایمن، سربازان و منابع نمیتواند با غرب مقابله کند. چنین مقابلهای در واقع وسیلهای گسترده تر و جاه طلبانه تر برای دستیابی به هدف تبدیل شدن به کشور است.
با توجه به اندازه کوچک و غرابت ایدئولوژیکی این گروه، پروژه دولت سازی داعش موفقیتی شگفت انگیز بوده است. با این وجود تبدیل شدن به کشور وظایف و تعهداتی به همراه میآورد که داعش را در معرض شکست قرار میدهد. داعش با اعلام دولت خلافتی خود را متعهد کرد مرزهای خود را حفظ کرده و آنها را گسترش دهد و جمعیت ساکن این مرزها، از جمله مخالفان خود را کنترل کند. داعش با ارائه تصویر خودباوری، کنترل و پیروزی حتمی به جلب سربازان محلی و خارجی ادامه میدهد در حالی که دشمنان خود را به همکاری پذیرفته یا با ترساندن آنها را تسلیم خود میکند. قطع کردن و از بین بردن برخی از موفقیتهای مهم آنها دارای تاثیر روحی عمدهای است که برای مخالفانش دلگرم کننده بوده و وجهه شکست ناپذیری آن را از بین برده و خیزش مردمی علیه داعش را تقویت میکند.
داعش به عنوان دولتی مشتاق متعهد به فراهم آوردن خدمات عمومی و اجتماعی به مردم است، فعالیتهای که از پیش عمیقاً درگیر آنها شده است. این موارد شامل خدمات آب و برق، اجرای قانون، بهداشت، حل مناقشات، استخدام، تحصیل و توسعه عمومی است.این مسئولیتها نیازمند صرف هزینه است که در مورد داعش این هزینهها از باج گیری (یا مالیات مطابق گذشته) کنترل منابع آب و برق و غارت بدست میآید.
البته این منابع در قبال حملات فیزیکی و اختلال آسیب پذیر هستند. داراییهای استراتژیک از جمله تاسیسات نفتی و زیرساختهای آب و برق در برابر حملات هوایی قابل رویت بوده و شدیدا آسیب پذیر هستند. داعش همچنین برای مخفینگه داشتن تاسیسات دولتی خود، مقرهای سیاسی و تاسیسات امنیتی خود تلاشی نمیکند. داعش به عنوان دولتی خودخوانده دلیلی نمیبیند در قلمرو خود حضور کم رنگی داشته باشد. شاید ذکر است رقبای داعش برای هدف قرار دادن این داراییها که ستونهای اصلی قدرت سیاسی و حکومتی داعش هستند، تلاشی نکردهاند. با این وجود و بنا به دلایل ذکر شده نابود کردن این تاسیسات بدون قدرتمند ساختن گروههای سنی میانه رو به منظور حکومت کردن به جای داعش تنها باعث فروپاشی حکومتی در مناطق تحت کنترل داعش میشود. تلاشهای بین المللی بر کمکهای مالی خارجی به تروریستها تمرکز دارند. داعش سازمانی است که هزینههایش را خود تامین میکند و از اینرو ثروتمند مانده است.
داعش در قبال افرادی که با قوانین و مقررات آن مقاومت میکنند بیرحم است. اعمال زور در کنترل آنها بر جمعیت نقشی اساسی ایفا میکند. با این وجود همانند دیگر دولتها داعش نمیتواند تنها با تکیه بر زور حکومت کند. حکومت نیازمند همکاری برخی از بخشهای کلیدی جمعیت است، رهبران قبایل، شبه نظامیان محلی، صاحبان صنایع، متخصصان توانا در ارائه خدمات فنی و دیگران. ایدئولوژی داعش محبوب نیست ولی همانند بسیاری از شهروندان جوامع دیکتاتوری، مخالفان داعش به این نتیجه میرسند که مقاومت بدون سلاح، پول و توانایی سازماندهی در برابر داعش بی فایده است. داعش به دلیل فقدان کمک رسانی خارجی به گروههای شورشی در جنگ با خود در داخل سوریه در این جبههها پیشی گرفته است. این توطئه گرهای بالقوه را میتوان برای براندازی دولت بالفعل داعش تشویق و توانا ساخت.
تایم در ادامه تحلیل خود در خصوص گروهک داعش و با قدرتمند جلوه دادن آن می نویسد: فراتر از این موارد داعش میخواهد بر قلمرو و مرزها کنترل داشته باشد. در غیر اینصورت آنها نیز یک گروه شبه نظامی در میان سایر گروههای شبه نظامی عراق و سوریه هستند. این مستلزم جنگیدن در جبهههای مضاعف در برابر دشمنان مضاعف هم داخل سوریه و هم داخل عراق است که معنای آن انتقال آشکار سربازان، تسلیحات و ادوات در مناطق گسترده بیابانی است. از این رو داعش همانند هر ارتش متداول در معرض پراکنده شدن بیش از اندازه است. این خطوط طویل اهدافی اصلی برای حملات زمینی و هوایی هستند که یکپارچگی ارضی وتوان جنگی داعش را از بین میبرند. با این وجود، دشمنان داعش که همان دولت سوریه، گروههای شورشی سوریه، شبه نظامیان شیعه عراقی، نیروهای امنیتی عراق و امریکا هستندیا مایل نیستند ضربهای کاری بر داعش وارد کنند یا توانایی انجام این اقدام را ندارند.
همچنین این رسانه باتلاش در به رسمیت دادن این گروهک ادامه می دهد: داعش مطمئناً از ائتلاف تمامی این رقبای بالقوه قوی تر نیست. حتی اگر آنها را جداگانه در نظر بگیریم، اکثر دشمنان داعش نسبت به این گروه از برتری نفرات برخوردارند. ولی داعش منعطف، خلاق و جاه طلب است. بر خلاف آن، پاسخ جامعه بین الملل غیر منعطف، قابل پیش بینی و پیش پا افتاده بوده است. اگر جامعه بین الملل داعش را صرفا به عنوان یک گروه تروریستی نگاه کرده و با این طرز فکر با آن رفتار کند، جامعه بین الملل همیشه در حالت تدافعی خواهند ماند که داعش با خوشحالی به حیات خود میتواند ادامه دهد تا جایی که دیگر مجبور نیست به این صورت ادامه داده و حمله خود را در دیگر کشورها ادامه میدهد. تا زمانی که رقبای داعش آن را به عنوان یک دولت در نظر نگرفته و به صورت دولت با آن رفتار نکنند و از ضعفهای دولت بودن آن استفاده نکنند، داعش با جاه طلبی و در کمال به برتری خود ادامه داده و دولت خود را ایجاد میکند.