شهرداری مسئول قتل کارگر توسط پیمانکارانش است

تدبیر24: یک کارگر توسط  پیمانکاران  شهرداری و در مقابل چشمان فرزندش کشته می شود اما شهرداری تهران می گوید در مقابل این پیمانکاران مسئولیتی ندارد!.این در حالی است که وقتی نیروهای پیمانکار شهرداری شهر را تمیز می کنند؛ مسئولان این نهاد آن را مایه افتخار خود می دانند و در مجامع مختلف آن را تکرار می کنند. در عین حال اظهار نظر  شهردار  منطقه ۴ در سلب مسئولیت از شهرداری هم نشان می دهد که دیدگاه«من سرهنگم، حقوقدان نیستم!» تا حدود زیادی در همه بخش های شهرداری تهران جاری است.

به گزارش پیام نو روز پنجشنبه ۲۳ مردادماه کارگری به نام علی چراغی در بیمارستان نورافشار تهران جان داد. علت فوت او درگیری با ماموران سد معبر شهرداری بود. با توجه به سوابق این گونه درگیری ها و دقیق شدن در اخبار منتشر شده مربوط به این قضیه که از ضاربان به عنوان نیروهای منتسب به شهرداری یاد کرده بودند، ابتدا گمان می رفت مسئولین شهرداری منکر انتساب این افراد به شهرداری تهران شوند اما وانت مزدایی که آرم شهرداری را بر خود داشت و همچنین شهادت افرادی که از نزدیک، درگیری سه مرد درشت هیکل را با علی چراغی که از قضا آن روز نه از ضایعات پشت وانتش خبری بود و نه از بلندگویش صدایی شنیده می شد، دیده بودند، مسئولین شهرداری را به این واکنش واداشت که بگویند این ها کارکنان شهرداری نبوده اند؛ علیرضا جاوید شهردار منطقه چهار  تهران گفت: "این موضوع ارتباطی به شهرداری ندارد و درگیری صورت گرفته بین یک کارگر با عوامل پیمانکار این منطقه بوده است”.

پیمانکاران شهرداری از کجا می آیند؟

اما این پیمانکارها چه کسانی هستند؟ چه حجمی از فعایت های شهرداری در دست پیمانکاران است؟ و شهرداری تهران چه تعدا کارمند رسمی دارد که اگر مرتکب خطایی شوند مسئولیت آن ها را به عهده می گیرد؟

کمی جستجو در نوع کارکنان شهرداری تهران به لحاظ این که نیروی رسمی باشند یا خیر، ما را به شرکتی هایی می رساند که زیر نظر شهرداری فعالیت می کنند؛ (هادیان شهر)،( مهیمن پوش سحر )، ( خدمات اداری شهر )، ( امین حافظ شهر ) و… نیروهای کارگری مانند سد معبر، شهربان یا فضای سبز زیر نظر معاونت خدمات شهری فعالیت می کنند. به طور کلی کادر اداری و اجرایی شهرداری از یک سری معاونت ها نظیر معاونت منابع انسانی، سازمان ها و شرکت ها تشکیل شده است. اداره خدمات شهری در هر ناحیه زیر نظر معاونت خدمات شهری منطقه و این اداره ها هم  زیر نظر معاونت خدمات شهری کل شهر تهران هستند. شرکت ها هم مسئول تامین نیرو ی انسانی در بخش های مختلف شهرداری هستند. یکی از شرکت هایی که بیشترین نیرو را جهت سد معبر به صورت قراردادی به کار می گیرد شرکت هادیان شهر است. ضمن این که این نیروها می توانند به صورت پیمانی هم به کار گرفته شوند. مسئولیت هرگونه تخلف افراد تحت نظارت این شرکت مستقیما بر عهده شهرداری تهران و معاونت منابع انسانی شهرداری تهران است.

حقوقدانان چه می گوید؟

اما مسئولیت رسیدگی به امور سد معبر چه کسی یا کسانی هستند؟ قوانین و مقررات حقوقی می گویند این گونه فعالیت ها را نمی توان واگذار کرد و در واقع مثل این است که کلانتری، دادگاه یا پادگان های نظامی را بخواهیم به بخش خصوصی واگذار کنیم. می توان به عنوان نمونه تهیه خوراک اعضای یک پادگان را به بخش خصوصی واگذار کرد اما توپ خانه را نمی توان.

یک حقوقدان ایرانی ضمن اشاره به این مطلب که نمی توان امور حاکمیتی را به دست افراد عادی سپرد، به پیام نو می گوید: آن چه در این مسئله از اهمیت بالایی برخوردار است این است که رسیدگی به مسئله سد معبر جزو امور حاکمیتی است و شهرداری یا مقامی که مسئول انجام آن است نمی تواند این مسئولیت را به افراد عادی بسپارد؛ امور حاکمیتی از طریق عوامل مستقیم دولتی نظیر نیروی انتظامی باید اجرا شوند.

بهمن کشاورز، رئیس اتحادیه سراسری کانون های وکلای دادگستری ایران در خصوص رسیدگی حقوقی به مسئله ای که منجر به فوت یک کارگر به نام علی چراغی شد، می گوید: مقام قضایی باید بررسی کند که:

یک) فاعل این امر کسی یا کسانی بوده اند؟

دو) چه ماموریتی و از جانب چه شخصی داشته اند؟

سه) رئیس و سرپرستشان چه کسی بوده؟

چهار) حدود و اختیاراتشان در انجام کاری که بر عهده شان بوده – در این جا برای جلوگیری از سد معبر- تا چه حد بوده؟

او پیرامون سلب مسئولیت شهرداری از خود و گذاشتن این بار بر دوش نیروهای پیمانکار، علاوه بر این که شهرداری را مکلف به جبران خسارت می داند معتقد است که با تشخیص قوه قضائیه، مقام دستور دهنده، کسی که از حدود قانون خارج شده و شخصی که درگیر شده در حد خود مسئولیت دارند.

 کارشناسان حقوقی به پیام نو می گویند: «کارکنان هر سازمانی ممکن است استخدام رسمی، قراردادی یا پیمانی باشند  که مسئولیت آن ها بر عهده همان سازمان است اما گاهی یک سازمان می تواند فعالیت های خود را به پیمان کار واگذار کند مثل رسیدگی به فضای سبز یک پارک در یک منطقه مشخص که در این صورت هم در نهایت مسئولیت رسیدگی متوجه سازمانی می شود که این واگذاری را انجام داده. کنکاش در مسائل حقوقی نشان می دهد که به صورت کلی کارفرما مسئول خساراتی است که بر اثر فعل پیمانکار به شخص ثالث وارد می شود.»

با این تفاسیر  گفته شهردار منطقه چهار تهران مبنی بر  اینکه شهرداری در قبال پیمانکارهاش مسئولیتی را به عهده ندارد، غیر حقوقی و قابل نقد است وبه تعبیر انتخاباتی حسن روحانی اظهار نظری سرهنگی است تا بیانی حقوقی و قابل قبول.

در عین حال شهردار منطقه ۴ و البته رییس بزرگش یعنی آقای قالیباف باید به این پرسش هم پاسخ دهند چرا وقتی همین پیمانکاران شهر را تمیز می کنند؛ شهرداری عملکرد آنان را به مثابه دستاوردهای خودش معرفی می کند اما وقتی همین پیمانکاران کارگری را می کشند شهرداری می گوید که مسئولیتی درباره عملکرد آنها ندارد.

به گزارش پیام نو به هرحال در سوابق اظهارات آقای قالیباف موجود است که ایشان معتقدند شهرداری نباید صرفا یک نهاد «خدماتی» باشد ومسئول تمیز کردن شهر. کارشناسان بر این عقیده آقای  قالیباف صحه می گذارند اما هیچکس معقتد نیست که درگیری با شهروندان و وارد کردن آسیب جبران ناپذیر به آنها می تواند از وظایف «غیر خدماتی» شهرداری باشد!