آتش بس غزه گرچه تزلزل رژیم صهیونیستی در برابر توانمندی های مقاومت و تحولات منطقه ای و بین المللی را می نمایاند اما پایداری آتی آن بایسته هایی را می طلبد.
تدبیر24: سومین پیروزی پیاپی مقاومت در باریکه ی غزه پس از 51 روز یورش همه جانبه رژیم صهیونیستی از زمین، هوا و دریا به این باریکه، با توافق بر سر آتش بسی بلندمدت رقم خورد.
به نوشته چهارم شهریور تارنمای خبری «الیوم السابع» مصر، وزارت امور خارجه این کشور طی بیانیه ای تاکید کرد «برای حفاظت از جان بی گناهان و پایان دادن به خونریزی ها، 2 طرف فلسطینی و اسراییلی بر پایه طرح پیشنهادی مصر در سال 2014 میلادی (1393 خورشیدی) و توافق صورت گرفته در قاهره در سال 2012 میلادی (1391 خورشیدی) آتش بس را پذیرفتند».
همزمان تارنمای «فلسطین الیوم» جزییات این آتش بس را منتشر کرد: افزون بر توقف فوری تبادل آتش میان 2 طرف، بازگشایی فوری گذرگاه ها بر پایه توافق های امضا شده میان سازمان آزادی بخش فلسطین و اسراییل (پایان محاصره غزه) و آغاز عملیات بازسازی غزه مورد توافق قرار گرفت.
توسعه فوری منطقه صید دریایی از سه به 6 و سپس 12 مایل (نزدیک به 20 کیلومتر) و کاهش منطقه امنیتی مرزی از 500 به 300 و سپس 100 متر از دیگر بندهای آتش بس است.
همچنین طی یک ماه آینده برای حل مسائل باقی مانده مانند راه اندازی بندر و فرودگاه نوار غزه، آزادی بازداشت شدگان فلسطینی و تبادل اجساد میان 2 طرف، گفت و گوهایی میان گروه های مذاکره کننده یا رییس تشکیلات خودگردان فلسطین و طرف صهیونیستی صورت خواهد گرفت.
دلایل پیروزی مقاومت در جنگ سوم غزه گروه های مقاومت در حالی سومین دور جنگ غزه را به سود خود به پایان رساندند که عوامل گوناگونی در دستیابی به این امر تاثیر داشته اند:
- همبستگی گروه های گوناگون مقاومت در نبرد با صهیونیست ها
- همسویی فعالان عرصه میدانی و درگیری های نظامی با مذاکره کنندگان سیاسی فلسطین برای پیگیری خواسته های مشترک
- دستیابی مقاومت به فناوری های نوین تسلیحاتی، اطلاعاتی و لجستیکی
- بکارگیری شیوه های تازه ای از نبردهای غیرمنظم و چریکی
- شکار جنگنده ها و پهپادهای صهیونیستی در آسمان غزه
- ناکارآمدی گنبد به اصطلاح «آهنین» در تامین امنیت شهرها و حتی مراکز حساس صهیونیست ها
- فشار افکار عمومی جهان درباره ابعاد جنایات صهیونیست ها در غزه و تظاهرات هر روزه حتی در آمریکا و اروپا
- محدودیت های مالی ادامه جنگ در چرخه اقتصادی رژیم صهیونیستی به صورت مستقیم (ناشی از هزینه های نبرد) و غیرمستقیم (به دلیل قطع جریان های گردشگری و تجارت از فرودگاه «بن گوریون» و تحریم کالاها و شرکت های صهیونیستی در حتی کشورهای غربی)
- برآشفتگی مهاجران ساکن شهرک های صهیونیستی از ناامنی های ناشی از موشک باران گروه های مقاومت
- انتقاد گروه های سیاسی، احزاب، ساکنان سرزمین اشغالی، فرماندهان فعلی و نظامیان پیشین درباره ادامه بی ثمر جنگ
- تحولات منطقه ای مانند ترس افکنی درباره احتمال یورش داعش به سرزمین اشغالی (نوشته های چهارم شهریورماه تارنمای صهیونیستی «عاروتض شوع») که با توجه به اهداف غرب در پدید آوردن این گروه و پیشینه آن، به نظر می رسد فقط برای توجیه اقدام صهیونیست ها در پذیرش آتش بس مطرح شده است.
- سرنگونی پهپاد جاسوسی رژیم صهیونیستی به دست نیروی نظامی یکی از قدرتمندترین بازیگران منطقه یعنی جمهوری اسلامی ایران.
- احتمال تشکیل همگرایی های تازه منطقه ای به دنبال تاکید غرب و برخی کشورهای منطقه (مخالفان پیشین نظام سوریه) بر لزوم همکاری با این کشور برای مبارزه با گروه های تندرو
- تاکید سوریه بر لزوم پیاده سازی قطعنامه 2170 که نابودی گروه های تکفیری داعش و النصره را در گرو قطع کمک های مالی و تسلیحاتی می کند که در این زمینه، رژیم صهیونیستی نیز زیر سوال خواهد رفت.
و ... .
آینده و موضوع های باقی ماندهرژیم صهیونیستی طی سال های گذشته بارها پایبند نبودن خود به توافق ها و تعهدهای بین المللی و منطقه ای را ثابت کرده است.
پس از شکست های این رژیم در جنگ های 22روزه (1387) و هشت روزه (1391)، باز هم بهانه ای مبهم درباره دست داشتن جنبش «حرکت مقاومت اسلامی فلسطین» (حماس) در کشته شدن سه نوجوان شهرک نشین، دلیلی شد بر لشکرکشی 51 روزه به باریکه غزه.
صهیونیست ها با این اقدام خود توافق 1391 قاهره را زیر پا گذاشتند و طی هفته های گذشته نیز چندین دور آتش بس های موقت را شکستند.
اینک آتش بس مورد توافق، درازمدت توصیف می شود.
با این همه، در این آتش بس هیچ ضمانت اجرایی دیده نمی شود. روشن نیست آیا صهیونیست ها مشابه بارهای پیشین باز هم آتش بس را خواهند شکست و به منازل رهبران مقاومت و مردمی که دوباره به شهرهای غزه بازگشته اند، حمله می کنند یا خیر.
همچنین قرار است گفت و گوها درباره موضوع های مهمی مانند راه اندازی بندر و فرودگاه نوار غزه، آزادی بازداشت شدگان فلسطینی و تبادل اجساد طی ماه آینده ادامه یابد.
مبهم ماندن موضوع مهمی مانند آزادی اسرای فلسطینی یادآور پیمان شکنی این رژیم در گفت و گوهای سازش و به بن بست کشاندن آن در اوایل سال جاری است. این رژیم طی ماه های گذشته بسیاری از اسرای آزاد شده در توافق با تشکیلات خودگردان را نیز دوباره دستگیر کرد. جداسازی این 2 بحث نیز ضروری است.
همچنین در موضوع توسعه منطقه صید دریایی و کاهش منطقه حایل گرچه مراحلی تعیین شده اما زمانی برای آن در نظر گرفته نشده است.
در این میان، کشته شدن بیش از 2130 فلسطینی امری است که طرف صهیونیستی باید به آن پاسخ دهد.
به نوشته چهارم شهریورماه تارنمای فلسطین الیوم، سازمان حقوق بشری «دیدبان حقوق بشر اروپا- مدیترانه» مستقر در ژنو، طی بیانیه ای اعلام کرد گروه جست و جوی این سازمان تاکنون زخمی شدن سه هزار کودک بر اثر حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه را ثبت کرده که یک هزار نفر از آنان دچار معلولیت های همیشگی شده اند.
به نوشته این تارنما و بر پایه اعلام وزارت بهداشت فلسطین، تاکنون 2135 غیرنظامی در فلسطین به شهادت رسیده اند که 578تن از این شهدا کودک، 261 نفر زن و 102 نفر سالمند بوده اند.
وزارت بهداشت فلسطین شمار زخمی ها را نیز 11 هزار و 100 نفر اعلام کرد و افزود: 3189 نفر از این زخمی شدگان کودک، 1994 نفر زن و 388 نفر سالمند هستند.
این سازمان فعال در حوزه حقوق بشر، محاکمه مقام های رژیم صهیونیستی به دلیل تجاوز به حقوق غیرنظامیان و شهروندان عادی در فلسطین را خواستار شد و اقدام های این رژیم را جنایت بشری دانست.
به نظر می رسد بازخواست غرامت خون این بی گناهان باید به عنوان یکی از بندهای گفت و گوهای آتی مطرح شود تا اشغالگران صهیونیستی هر زمان با اندک بهانه ای نتوانند اجازه کشتار دستجمعی فلسطینیان را صادر کنند.
رسیدگی به جرایم جنگی این رژیم طی 51 روز گذشته و استفاده از ابزارهای کشتار جمعی و سلاح های ممنوع از دیگر مواردی است که به پیگیری محاکم و مجامع بین المللی نیاز دارد.
از این رو است که «مکارم ویبی سونو» که از دهم شهریور فعالیت خود را به عنوان نماینده ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در مناطق اشغالی و بیت المقدس شرقی آغاز خواهد کرد، چهارم شهریورماه در بیانیه ای تاکید کرد «با توجه به افزایش خشونت ها در نوار غزه و گسترش ناآرامی ها در کرانه های باختری، ارتباط رو در رو با قربانیان و شاهدان خشونت های تازه در منطقه و شنیدن سخنان و نظرهای آنان برای او اهمیتی کلیدی دارد».
قرار است «ویلیام شاباس» از کانادا، «دودو دین» از سنگال و «مری مک گاون دیویس» از آمریکا، به عنوان اعضای هیات سه نفره شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، جنایات جنگی در مناطق اشغالی فلسطین طی جنگ تازه غزه را بررسی کنند.
روشن شدن ابعاد جنایات ضد بشری در غزه از یک سو می تواند مظلومیت فلسطین و وحشی گری رژیم صهیونیستی را بیش از پیش ثابت کند.
اما از سوی دیگر، این نگرانی وجود دارد آیا نهادهای بین المللی خواهند توانست از فشار صهیونیست ها و همپیمانان غربی آن بگریزند و احکامی شایسته برای جنایات این رژیم صادر کنند.
همچنین واداشتن این رژیم به گردن نهادن به حکم های صادر شده و پرهیز از آغاز تجاوزی تازه به بهانه های واهی، امری است که دستیابی به آن بر پایه تجربه های پیشین دور از ذهن به نظر می رسد.
خوی استکباری این رژیم، آن را در آینده ای نه چندان دور باز هم به سوی جنگ افروزی سوق خواهد داد؛ در چنین شرایطی است که تداوم جریان مقاومت در منطقه ضروری می نماید.