گفتگوباالنازحبیبی بازیگردودکش+عکس همسرش

تدبیر24:

الناز حبیبی در 21 مرداد ماه سال 1368 در تهران به دنیا آمد. او دانشجوی رشته تدوین است. الناز حبیبی از سال ۱۳۷۸ کارش را با کانون پرورش فکری کودکان شروع کرد. الناز حبیبی برای ۳ فیلم از کیانوش عیاری جلوی دوربین رفت، سریال «فاصله‌ها» را بازی کرد و بعد با پروژه سینمایی «پیتزا مخلوط» همکاری کرده، سریال «سی‌امین روز» که در ماه رمضان پخش شد را بازی کرد و در سریال آقای «سیروس مقدم» به نام تاثریا در نقش دختر کوچک خانواده ایفای نقش کرد. او در فیلم مناسبتی ماه رمضان به نام دودکش نیز نقش آفرینی کرده است

حبیبی با وجود این که بازیگر جوانی است اما تلاش کرده با انتخاب های دقیق، نقش های متفاوتی را بازی کند. او پیش از این در نقش دختر ثریا در سریال «تا ثریا» خوش درخشید. با او درباره سریال دودکش به گفت وگو نشستیم.الناز حبیبی پیشتر درباره بازی در سریال تا ثریا گفته بود: نقش الناز دختر كوچك ثریا را در این سریال بازی می‌كنم، او و همسرش (با بازی حسین مهری) نیز مشكلاتی را در ابتدای زندگی‌شان تجربه می‌كنند كه مواردی را به دیگر مشغله‌های ذهنی ثریا اضافه می‌كند. كار با مقدم با هر كارگردان دیگر متفاوت است، من در این كار چیزهای زیادی را در عالم بازیگری می‌آموزم كه قطعاً بعدها برایم مثمرثمر خواهد بود. امیدوار هستم نتیجه‌ی این كار باز هم بتواند نظر مخاطبان آثار آقای مقدم را جلب كند.

عالیه جزو شخصیت های ساده و دوست داشتنی سریال دودکش است. زمانی که پیشنهاد بازی در این سریال به شما شد کدام ویژگی این شخصیت، شما را برای بازی ترغیب کرد؟
عالیه دختری شهرستانی است که در دانشگاه تهران قبول شده و در کنار خانواده دخترعمویش زندگی می کند. او تمام تلاش خود را می کند تا عفت را راضی نگه دارد. راستش شرایط زندگی عالیه برایم خیلی جذاب بود. این که عالیه دختری سختکوش است و مرتب سعی می کند هر کاری از دستش بر می آید، انجام بدهد. محبت او به عفت از روی عشق است. عفت هم به عالیه لطف می کند و او قدردان محبت عفت است. این کارهای عالیه را خیلی دوست داشتم.

فکر می کنم با این تعریف، فیلمنامه سریال دودکش سهم زیادی در انتخاب شما داشت؟
طبیعی است وقتی بازیگری می خواهد نقشی را قبول کند، مجموعه عوامل را در کنار هم می گذارد و بعد نقش را می پذیرد. من نیز همه عوامل را در نظر گرفتم. فیلمنامه برزو نیک نژاد را خیلی دوست داشتم. او برای پرداخت به مشکلات جامعه زبان شیرین و طنازی را انتخاب کرده است. از سوی دیگر شخصیت پردازی ها خیلی خوب در آمده است. نقش عالیه هم بانمک، ساده و دوست داشتنی نوشته شده است. در کنار همه این موارد کارگردانی محمدحسین لطیفی هم نقش عمده ای در انتخابم داشت.

خوشبختانه من این افتخار را داشتم که در کنار کارگردانان خیلی خوب کار کنم و از آنها خیلی چیزها یاد بگیرم. این اتفاق هم در سریال تلویزیونی دودکش برایم افتاد. کار کردن در کنار لطیفی و دیگر بازیگران این سریال برایم مثل کلاس درس بود.

دیالوگ هایی که برای سریال تلویزیونی دودکش نوشته شده، طنز است اما جالب است شما در ایفای نقش عالیه سعی می کنید فقط نقش را شیرین در بیاورید و به اصطلاح خیلی دست و پا نمی زنید که با حرکات طنز بیننده را بخندانید. از چگونگی نزدیک شدن به نقش عالیه برایمان بگویید.

فیلمنامه آن قدر ویژگی طنز داشت که بیننده را بخنداند. بنابراین نیازی نبود که من حرکات خنده دار انجام بدهم تا بیننده از اتفاقی که برای من می افتد، بخندد. خوشبختانه من با راهنمایی و هدایت درست کارگردان و نویسنده توانستم این نقش را درست در بیاورم. البته شخصاً هم علاقه ای نداشتم با حرکات خنده دار بازی ام را برای بیننده جذاب کنم. بیشتر سعی کرده ام بازی رئال در کنار بیان متفاوت و شیرین داشته باشم. به هر حال کار من طنز نیست. معتقدم سریال دودکش طنز نیست، بلکه از موقعیت های طنز استفاده کرده تا مشکلات جامعه را به نمایش بگذارد.

لطیفی جزو کارگردانانی است که هنگام ضبط آثارش سعی می کند بازیگر را از قالب کارهای قبلی اش خارج کرده تا بتواند شخصیت جدیدی را خلق کند، این روش کار ایشان برایتان سخت نبود؟
نه، اتفاقا این کار او برایم لذتبخش بود. همکاری با لطیفی تجربه ارزشمندی برایم رقم زد. او کارگردان بسیار باهوشی است و از این قدرتش برای هدایت بازیگران استفاده می کند. همان طور که شما اشاره کردید، او بازیگر را از فرم کارهای قبلی اش خارج می کند تا شخصیت جدید متولد شود. او کمک زیادی به بازیگر می کند تا خودش را بسازد.

لطیفی براحتی از هر سکانسی نمی گذرد، تا زمانی که سکانس را آن طور که می خواهد، درنیاورد، امکان ندارد رضایت بدهد، حتی اگر مجبور باشد بارها صحنه را تکرار می کند. من از این نوع کار کردن لذت می برم. اگر کارگردانی به کاری که من انجام می دهم، اشراف نداشته باشد، در این صورت تحمل کردن شرایط برایم سخت می شود.

همسر الناز حبیبی

در طول این سال ها تلاش کردم با فاصله نقش هایم را بپذیرم تا هم بتوانم با کارگردانان بهتر کار کنم و هم این که نقش های متفاوت را بپذیرم تا به تکرار نیفتم. خوشبختانه این افتخار را داشتم تا در سریال دودکش در کنار بازیگرانی کار کنم که سال ها در تئاتر خاک صحنه خوردند. هرگز به بازیگری به عنوان شغل نگاه نکرده ام؛ بلکه دوست دارم کاری که انجام می دهم، ماندگار شود.

بیشتر بازی های شما در سریال تلویزیونی دودکش با سیما تیرانداز است، حتی بده بستان های شما در تائید کار یکدیگر به طنازی های سریال اضافه کرده است. در این موارد چقدر وفادار به متن بودید و تا چه میزان بداهه داشتید؟
بازی در سریال دودکش، دومین همکاری من با سیما تیرانداز است. ایشان از بازیگران بسیار حرفه ای هستند و از این که توانستم برای بار دیگر در کنار او بازی کنم، برایم واقعا لذتبخش بود. برای بازی در این سریال از کمک های خانم تیرانداز، آقای رستمی و بقیه دوستان استفاده کردم.

رابطه عالیه و عفت در فیلمنامه خیلی صمیمی بود و همین رابطه را ما در پشت دوربین هم داشتیم. زندگی در پشت دوربین هم اهمیت زیادی دارد و من این تجربه خوب را در سریال دودکش داشتم؛ البته زندگی خوب پشت دوربین را از خانم حاجیان یاد گرفتم و در سریال دودکش هم دوباره آن را تجربه کردم.