نقش ايران در صلح خاورميانه

تدبیر24:مهدی آیتی - در چند سال اخير استفاده از واژه هايي نظير نقشه جديد خاورميانه و يا نقشه راه خاورميانه بسيار رايج و متداول شده است و در همين راستا اتفاقات بزرگي در اين سالها در خاورميانه بوجود آمده است.
به نظر مي رسد غرب براي آينده خاورميانه خواب ها ديده و نقشه ها كشيده كه حوادث و اتفاقات در سه دهه اخير دليل و گواه آنست.
آمريكا، اروپا و اسراييل با سناريوها و برنامه ريزي هاي مختلف كوتاه مدت و بلند مدت به دليل منافع فراواني كه در خاورميانه دارند بطور مداوم و مرتب مشكلات و فجايعي براي مردم خاورميانه و به ويژه مردم مسلمانان منطقه بوجود مي آورند.
منطقه خاورميانه به دو علت يعني موقعيت جغرافيايي و ژئوپلتيك و نيز منابع سرشار از جمله نفت، ممتاز و با ارزش است و به همين جهت بعيد به نظر مي رسد كه به اين زودي ها ابرقدرت ها و سلطه گران دست از سر مردم محروم و مظلوم اين منطقه بردارند.
فجايع طراحي شده توسط ابرقدرت ها در سه دهه اخير در خاورميانه از جمله: جنگ ايران و عراق، جنگ عراق و كويت، جنگ آمريكا در عراق، جنگ آمريكا در افغانستان و جنگهاي داخلي در پاكستان، مصر، ليبي، تونس، يمن، بحرين، الجزاير، سودان و سوريه نمونه هايي از اين دست مي باشند.
بوجود آمدن پديده هايي نظير 11 سپتامبر، طالبان، القاعده، بوكوحرام، داعش و امثال آن همه در راستاي سناريوهاي جنايتكارانه و تجاوزگرانه ابرقدرت ها است.
آنچه مشكلات آينده را در خاورميانه بيشتر خواهد كرد، دامن زدن به مسائل قوميتي و مذهبي است كه نتيجه و حاصل آن تجزيه كشورهاي خاورميانه خواهد بود و اين همه تنها به نفع ابرقدرت ها و به ضرر كشورهاي خاورميانه به ويژه كشورهاي اسلامي و مسلمانان است.
در حال حاضر مسلمان كشي و برادركشي در خاورميانه آنچنان ريشه دوانده و رشد كرده كه به نظر مي رسد دولت ها و ملت هاي منطقه مي بايستي در اسرع وقت به دور هم جمع شوند و كاري فوري و اورژانسي انجام دهند.
آنچه مي تواند نقش ايران را در صلح و ثبات منطقه خاورميانه ممتاز و مميز نشان دهد اين است كه دولت و ملت ايران بايد به عنوان باني و محور يك برنامه ريزي مدون و سنجيده به موازات ديپلماسي سياسي وارد فعاليت هاي فرهنگي و اجتماعي بشوند.
امروز بر همه ثابت شده است كه قدرت اجتماعي همواره از قدرت سياسي بالاتر و موثرتر است و كار فرهنگي بر اقدامات اقتصادي و سياسي اولويت و ارجحيت دارد. بنابراين نظام جمهوري اسلامي مي بايستي در اسرع وقت به كمك نهادهاي فرهنگي و مدني در منطقه خاورميانه مبادرت به تاسيس تشكيلات اجتماعي – فرهنگي قوي كرده و به موازات فعاليت هاي سياسي و ديپلماسي اقدام به فعاليت هاي مستمر، منظم و گسترده فرهنگي – اجتماعي در منطقه بنمايد و از طريق ايجاد يك قدرت بزرگ و متحد فرهنگي – اجتماعي دست اجانب و ابرقدرت ها را از منطقه كوتاه كند.