مطابق گفتگوهای چندجانبه بین ایران و کشورهای 1+5 قرار بود تا زمانی که دوره مذاکرات به پایان نرسیده، تحریمهای جدید علیه ایرن وضع نشود، اما هفته گذشته ایالات متحده تعدادی از افراد و شرکتهای مرتبط با ایران را تحریم کرد. چرا دولت آمریکا به توافقات پایبند نماند و اقدام به تحریمهای جدید نمود؟ تحریمهای جدید در زمانی صورت گرفت که گروههای تندروی داخل ایران و آمریکا خواستار شکست مذاکرات هستند و این تحریمها موضع آنان را قوی میکند.
اول از همه اجازه بدهید از شما تشکر کنم که فرصت رفع این سوء برداشت متداول را به من دادید. همانطور که مقامات ایرانی به کرات اعلام کرده اند، هر دو طرف مذاکرات تا به حال طبق تعهدات خود در توافق ژنو عمل کرده اند. این کار اخیر ما اعمال تحریمهای جدیدی نبود. این کار ما مربوط به اجرای تحریم های موجود بود، که این تحریمهای موجود تحت توافق ژنو اصلا و ابدا تعلیق نشدهاند.
واقعیت این است که ما نفرات و شرکتهای جدیدی را تحت تحریمهای موجود، یعنی همان تحریم هایی که طبق برنامه مشترک - توافق ژنو- به حالت تعلیق در نیامده اند، تعیین کردیم. این کار دولت ما خلاف نص و یا روح توافق ژنو نبود، و نشانۀ عدم حسن نیت ما هم نبود. انتظار واقعی نیست در این دوران حساس ما تحریمهای تعلیق نشده را اجرا نکنیم، چنانچه ما انتظار نداریم که ایران در برنامه هسته ای اش فراتر از تعهداتش تحت توافق ژنو اقدام کند.
اما نکته اصلیتر و مهمتر این است که همانطور که در برنامه اقدام مشترک آمده است، ما خواستار آن هستیم که ایران در مورد ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هستهای خودش به جامعه جهانی اطمینان خاطر دهد تا تحریمهای هستهای را هر چه زودتر برداریم.
آیا اتفاق جدیدی در روند مذاکرات رخ داده است و پیشرفتی حاصل شده است؟
مذاکرات دوجانبۀ اخیرمان با تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران در شهر ژنو، تبادل نظر فشرده و عمیقی در مورد محورهای کلیدی در راستای رسیدن به توافق بر سر برنامه اقدام مشترک جامع بود، که چنین توافقی اگر حاصل شود میتواند در مورد ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هستهای ایران اطمینان خاطر دهد. همانند سایر عضای گروه 1+5P ما این مذاکرات دوجانبه را در چارچوب مذاکرات چندجانبه گروه 1+5P تحت رهبری خانم اشتون ادامه می دهیم، که قرار است در 18 سپتامبر در شهر نیویورک ادامه یابد.
بنظر میرسد ایران و آمریکا دارای نظرات مشابهی در مورد اتفاقات عراق و مبارزه با گروه تروریستی داعش دارند؟ آیا بمنظور مقابله با داعش بین ایران و آمریکا گفتگویی صورت گرفته است؟ آیا ایران و آمریکا در مورد بحران عراق همکاری نظامی و امنیتی دارند؟
من جسارت نمیکنم جایگاه همتای خودم، سرکار خانم افخم، را بگیرم و در مورد موضع ایران صحبت کنم، اما ناگفته پیدا است که عراق بعنوان کشور همسایۀ ایران از اهمیت زیادی برای ایران برخوردار است، و همینطور معلوم است که بنفع ایران است که صلح و ثبات در عراق حکمفرما شود. اما ما تا حالا با ایران در این بابت همکاری نکرده ایم، نه از نظر هماهنگی نه از نظر تبادل اطلاعات.
آیا دولت آمریکا برای افزایش حملات هوایی علیه داعش برنامهای دارد؟
حتما
دولت آمریکا برنامهای برای مقابله با تهدید داعش دارد. در این مورد دیروز آقای
اباما رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا درباره تهدید گروه موسوم به "دولت
اسلامی" (داعش) و طرح راهبردی دولت ما برای مقابله با آن سخنرانی کرد. هدف طرح ما تضعیف و نهایتا نابود کردن این گروه
تروریستی است و چهار محور اصلی دارد:
1- ما به هدایت
حملات هوایی منظم علیه این تروریستها مبادرت خواهیم ورزید.
2- ما پشتیبانی خود را از نیروهایی که با این تروریستها در میدان میجنگند افزایش خواهیم داد.
3- ما با استفاده از تواناییهای گشتردۀ ضد تروریستی خود برای جلوگیری از حملات داعش ادامه خواهیم داد.
4- ما به کمکهای انسان دوستانه خود به غیرنظامیان بی گناه که به وسیله این سازمان تروریستی آواره شدهاند ادامه خواهیم داد.
و در هریک از بخشهای چهارگانهی این راهبرد، ائتلاف وسیعی از شرکا به آمریکا خواهند پیوست.
در اجلاس آتی سازمان ملل در نیویورک، آیا رئیس جمهور آمریکا برنامهای برای دیدار با رئیس جمهور ایران دارد؟ برای این دیدار چقدر آمادگی از طرف دولت آمریکا وجود دارد؟
گمانه زنی در این مورد زودهنگام است. اما مکالمه تلفنی سال پیش بین آنها نشانگر آن است که بطور اصولی آقای اوباما آمادگی تعامل مستقیم با جناب آقای دکتر روحانی دارد.
برداشت آمریکا از روشی که ایران در حوزه دیپلماسی در پیش گرفته، چیست؟
بقول معروف "صلاح مملکت خویش خسروان دانند"؛ پس صلاح نیست که من کارکرد دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران را ارزیابی کنم. اما از نظر تجربه شخصیام در روند مذاکرات هسته ای، تیم مذاکره کننده ایران خیلی مجرب و حرفهای است و در راه پیشبرد منافع ملی ایران بسیار سختکوش هستند. و بطور کلی میشود اضافه کرد که تا اندازهای که ملت ایران تعامل را بجای تقابل انتخاب میکند، و سعی میکند عامل صلح و ثبات در منطقه باشد و نقش سازنده ایفا کند، از آن استقبال می کنیم.
منبع: پویش / حسین قادری