تدبیر24: وقت گذر از خیابانهای قزوین، قطعا شاهد بنرها و تابلوهای سطح شهر هستید، بنرهایی که عکس طناب دار در کنار چاقوی آغشته به خون با جملههایی مانند « تیغه سرد چاقو فرقی بین آشنا و غریبه نمیگذارد»، «یک لحظه عصبانیت، یک عمر پشیمانی» را به همراه دارد شاید با دیدن این تصاویر، صدای پسر بچه 8 سالهای که در سرویس بهداشتی مدرسه برای زنده ماندن تلاش میکرد در گوشهایمان طنین اندازد و شاید هم جوانهایی که سر کلکل و غیرت چاقو و قمه به دست گرفتند، در ذهنمان متجلی شوند تصاویری که متاسفانه اخیرا در شهر افزایش پیدا کرده است.
حجتالاسلام اسماعیل صادقی نیارکی، دادستان عمومی و انقلاب قزوین در این مورد میگوید: طبق بررسیهای انجام شده 62 درصد درگیریهای واقع شده در استان قزوین با سلاح سرد انجام شده و اغلب این سلاحها نیز سلاحهای سرد غیرمتعارف بوده به طوری که شاهد قداره کشی، قمه کشی و شمشیرکشی بودهایم.
نداشتن اعتماد به نفس عامل برای حمل سلاح سردمحمدرضا ابراهیمی کارشناس روانشناسی مهمترین دلیل استفاده از سلاح سرد و حمل آن توسط افراد مختلف را نداشتن اعتماد به نفس میداند و تاکید میکند: حمل سلاح سرد اعتماد به نفس کاذب در افراد ایجاد میکند و افرادی که سلاح سرد حمل میکنند قطعا دچار ضعفهای شخصیتی هستند.
وی معتقد است، خانوادهها در ایجاد شخصیت و به دنبال آن حمل سلاح نقش مهمی دارند چرا که این امر مرتبط با ویژگیهای فردی و روانی است و عمدتا به خاطر خلاءهای سیستم تربیتی خانواده به این سمت روی میآورند.
ابراهیمی در ادامه تصریح میکند: اگر حمل سلاح سرد را ممنوع کنیم پیشگیری اولیه در این زمینه اتفاق افتاده، همچنین بهتر است در کنار قانون، فرهنگسازی و آموزش را نیز دنبال کنیم چراکه آگاهیبخشی و ارائه بستههای آموزشی تخصصی به گروههایی که زمینه بروز ارتکاب جرم را دارند گامی مفید در این زمینه است.
ایرج عبدی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نیز در این مورد میگوید: خشونتهایی در جامعه اتفاق میافتد که به سمت سلاح سرد کشیده میشود و ما شاهد حضور افراد با سلاح سرد در انظار عمومی، بیمارستانها و مراکز ورزشی هستیم چراکه حمل چاقو ممنوعیت ندارد و جرم محسوب نمیشود.
به گزارش ایسنا با گذشت هفت سال از ارسال لایحه ممنوعیت حمل، فروش و توزیع سلاح سرد به مجلس، تصویب آن به فراموشی سپرده شده است. این در حالی است که منحنی وقوع جرایم خشن با چاقو طی سالهای اخیر روندی صعودی داشته است.
از 28 خردادماه 1336 که قانون «مجازات حمل چاقو و انواع سلاح سرد و اخلال در نظم و امنیت و آسایش عمومی» به تصویب مجلس ملی رسید و پنج ماه بعد در مجلس سنا مهر تایید خورد، تا بعدها که ماده اول این قانون با تغییراتی به قانون مجازات اسلامی راه یافت، چندین و چند دهه سپری شده اما آمارهای به کارگیری سلاح سرد حکایت از آن دارد که یک ماده قانونی برای مقابله با گسترش روز افزون درگیریها با سلاح سرد، بسیار اندک است.
ابراهیمی با تاکید بر ضرورت تصویب این لایحه اظهار میکند: اگر این لایحه تصویب نشود تاوان سنگینی میدهیم و آسیبهای اجتماعی نگران کنندهی استفاده از سلاح سرد در جامعه افزایش پیدا میکند، بنابراین در وهله نخست باید حمل سلاح سرد ممنوع اعلام شود تا استفاده از سلاح سرد در درگیریها کاهش یابد.
عبدی نیز تاکید میکند: اگر حمل سلاح جرم محسوب شود بازدارندگی ایجاد میشود چراکه امروزه خلاء قانونی باعث شده با افراد برخورد نشود یا در صورت برخورد افراد به راحتی و خیلی زود تبرئه شوند.
سخنگوی کمیسون اجتماعی مجلس شورای اسلامی اگرچه تصویب این لایحه را کمک بزرگی به نیروی انتظامی میداند اما میگوید: نمایندگان از اقشار مختلف جامعه هستند و طبعا اختلاف نظر در این زمینه زیاد است عدهای معتقد هستند که سلاح سرد ابزار کاری مشاغل مختلفی است که ممنوعیت حمل آن برای این افراد مشکل ایجاد میکند.
عبدی با تاکید بر اینکه باید جوانب کار کارشناسی و تاثیر مثبت و منفی سنجیده شود، پیشبینی میکند این لایحه بالاخره پس از 7 سال در این مجلس با کمی تغییرات تصویب شود.
به گزارش ایسنا اگرچه آمار درگیریها با سلاح سرد در کشور روز به روز در حال افزایش است و در این چند سال شاهد حوادث دلخراشی مانند کشته شدن روحالله داداشی به عبارتی قویترین مرد ایران و جهان بودیم که نتیجه حمل غیرمجاز سلاح سرد است اگرچه عمر این لایحه به زمان مجلس ششم میرسد اما تاکنون کارهای کارشناسی جدی صورت نگرفته است و این علامت سوال بزرگی در اذهان ایجاد میکند که آیا در 3 دوره مجلس کارشناسان متخصص در این زمینه وجود نداشته است که ما باید شاهد افزایش روزشمار قتل و درگیری با سلاح سرد در کشور باشیم؟
تردید 7 ساله کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس پایان یافتمحمدعلی اسفنانی، عضو کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی بعد از پیگیریهای مداوم ایسنا منطقه قزوین، درباره تصویب این لایحه در کمیسیون مذکور میگوید: برای تصویب این طرح مخالفان و موافقان زیادی داشتیم بنابراین نیاز به کار کارشناسی جدیتری بود چراکه سلاح سرد و چاقو مخصوص نزاع، عموما مصرف عمومی دارد و نمیتوان حمل آن را ممنوع کرد.
وی تصریح میکوید: در صورت ممنوع کردن حمل سلاح، تکلیف کارخانههای چاقوسازی یا افرادی که مشاغل مربوط به سلاح سرد دارند چه میشود؟
عضو کمیسیون حقوقی مجلس شورای اسلامی معتقد است در این لایحه نگاه جرمانگارانه به سلاح سرد شده است در حالی که باید به رفتار خشونتبار توجه شود هماکنون لایحه مسیری را دنبال میکند که ممکن است از حمل سلاحهای سرد مانند قمه و شمشیر جلوگیری شود چرا که تعداد بالایی از نزاعهای دسته جمعی و اتفاقی به علت استفاده از قمه و چاقو منجر به قتل میشوند.
اسفنانی در پایان از تصویب این لایحه در هفته جاری خبر میدهد و میگوید: کلیات این لایحه با برگزاری جلسات متعدد و بررسی در قالب دو تبصره الحاقیه ماده 617 قانون مجازات اسلامی به صورت منطقیتر و بهتر به تصویب رسیده است.
ابراهیمی نیز تصویب این طرح را به تنهایی کافی نمیداند و با تاکید بر فرهنگسازی و آموزش توضیح میدهد: ممنوعیت حمل سلاح سرد تنها قسمتی از مشکلات را حل میکند چون تنها در مواردی متوجه حمل آن میشویم که ضرب و شتم ایجاد شود همچنین نمیشود در مدارس، دانشگاهها، پادگانها و محافل عمومی به دنبال چاقو بگردیم بنابراین باید آموزش در خصوص کنترل رفتارهای پرخاشگرانه را تقویت کنیم.
طبق آمار در دهه 80 در مجموع 1.3 درصد از قتلها با چاقو بوده، حال اینکه در قزوین این میزان سه برابر بیشتر است، همچنین در کل کشور بعد از ابلاغ بخشنامه رئیس قوه قضائیه درباره سلاح سرد، کاهش درگیری و قتل با چاقو را داشتهایم که متاسفانه در استان قزوین رشد 35 درصدی را شاهد بودهایم و این زنگ خطری برای مسئولان استان است.
امید است مسئولان با اقدامات پیشگیرانه و افزایش آموزش و فرهنگسازی در خصوص سلاح سرد محیطی امن برای شهروندان ایجاد کنند.