- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
چه کسانی نمی‌خواهند دانشگاه بانشاط باشد؟
تدبیر24 / در حال حاضر مهم‌ترین و فوری‌ترین اقدامی که برای آغاز سال جدید تحصیلی ضروری به نظر می‌رسد، ترمیم فضای دانشگاه با بازگشت اساتید بازنشسته و ممنوع التدریس، بازگشت دانشجویان اخراجی وستاره دار است که اگر اینگونه مولفه‌ها براساس قانون صورت گیرد، می‌تواند مولفه‌ای برای بانشاط کردن فضای علمی و پژوهشی کشور باشد بنابراین چنین اقداماتی باید اولین قدم متولیان آموزش کشور و در راس آنها وزیر علوم باشد.
در 8سال گذشته عامل اصلی که سبب شد نشاط دانشگاه و دانشجویان کم‌رنگ شود را می‌توان برخوردهایی دانست که باعث شد تشکل‌های دانشجویی در شرایطی قرار بگیرند که یا خود اقدام به توقف فعالیت‌هایشان کنند یا دستور ممنوعیت ادامه فعالیت دریافت نمایند. اکنون که دولت تدبیر و امید بر سر کار آمده، این امیدواری در قشر دانشگاهی وجود دارد که وزارت علوم با برنامه ها وروش‌های جبرانی، فضای با نشاط و با طراوت را به دانشگاه‌ها و فضای علمی کشور باز گرداند تا محققین، دانشجویان و اساتید بتوانند به رسالت علمی و اصلی خویش عمل کنند.
جهت تحقق این مهم لازم است تا فضای باز فکری و علمی برای دانشجویان واساتید فراهم شود که در این مسیر باید مسائل مربوط به دانشگاه و دانشگاهیان به خودشان واگذار شود چراکه در این شرایط است که شاهد بازگشت نشاط به دانشگاه‌ها خواهیم بود. متاسفانه باید باور داشت که در سال‌های گذشته فضای علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دانشگاه دچار رکود شده بود لذا ضروری است با گشودن فضای سازنده در دانشگاه، آن وضعیت را تغییر داد و به فضای بالنده و روبه رشد تبدیل کرد؛ در این شرایط است که شاهد فضای با نشاط سیاسی و در ادامه آن رشد، شکوفایی و بالندگی دانشگاه در زمینه‌های علمی، فرهنگی و سیاسی خواهیم بود.
در این میان جناب دکتر توفیقی از مصادیق بارز مدیرانی است که به دلیل اعتقاد و احترام عمیقی که برای قشر دانشگاهی و جایگاه دانشگاه قائل است، می‌تواند بخوبی مسیری سازنده را ترسیم و انتظارات جامعه دانشگاهی را محقق کند. از ذکر این نکته نیز نباید غافل بود که متاسفانه برخی در کشور با وجود مشاهده حماسه مردم در 24خرداد، همچنان تصور می‌کنند اتفاقی در کشور رخ نداده است؛ این افراد به خواسته‌ها و مطالبات مردم توجهی ندارند و هنوز به مخالفت با برقرار شدن فضای با نشاط علمی و سیاسی در دانشگاه‌ها مشغولند. آنها به دنبال این هستند که به آقای توفیقی اجازه ندهند با یک مدیریت معقول و طبیعی، اشتباهات گذشته را جبران کند اما غافل از این هستند که با تجربه و دانش ایشان است که مشکلات ایجاد شده طی سال‌های اخیر برای دانشگاهیان برطرف خواهد شد. باید دانست که جامعه دانشگاهیان و دانشجویان ضامن‌های اصلی امنیت پایدارند و جریان‌های خاص را کسانی ایجاد می‌کنند که سعی دارند به دید بسته، انقباضی و متحجرانه به مسائل کشور و به دانشگاه نگاه کنند.
این قشر در سال‌های گذشته تلاش کردند تا فکر واندیشه خود را ترویج دهند؛ به همین دلیل است که اکنون مقابل دکتر توفیقی ایستاده‌اند. برخوردهای متحجرانه و نگاه‌های یکسویه آنها باعث به وجود آمدن مشکلاتی می‌شود. از بین رفتن فضای با نشاط در دانشگاه‌ها و اخراج و بازنشسته کردن اساتید و تعطیل کردن تشکل‌های دانشجویی از اقدامات این قشر تندرو در هشت سال اخیر است. آنها امروز هم به دنبال برقرار کردن اهداف خود هستند بدون آنکه به خواسته دانشجویان به طور واضح توجه کنند.درصورتی که یک مدیریت معقول و طبیعی می‌تواند به جامعه دانشگاهی طراوت تازه‌ای بخشد.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
بابا یه ذره آزادی بدید به این دانشجوهای بیچاره 
