ششم مهر در تاریخ معاصر ایران

تدبیر24: مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:

6 مهر 1370
بهزاد باشی مترجم و مولف معاصر و صاحب آثار و ترجمه های تاریخ جامع موسیقی، جامعه فئودالی، خنیاگری و موسیقی ایرانی، آمریکای بزرگ و حقوق بشر و تاریخ موسیقی خاور زمین در 59 سالگی درگذشت.

6 مهر 1359
لشکرهای دشمن در ادامه ی تجاوز ارتش رژیم بعث عراق به خاک میهن اسلامی به قصد اشغال منطقه ی سر پل ذهاب و گیلانغرب به طرف این شهرها حرکت کردند که پس از رویارویی با مقاومت نیروهای مردمی به عقب رانده شدند.

6 مهر 1359
شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه ی 479 را به عنوان نخستین قطعنامه ی این شورا در ارتباط با جنگ ایران و عراق منتشر کرد که از سوی ایران رد شد. در این قطعنامه، ضمن اظهار نگرانی عمیق درباره ی وضعیت رو به گسترش جنگ میان 2 طرف، از ایران و عراق خواسته شده بود که مناقشه ی خود را از راه‏های مسالمت‏آمیز و طبق اصل های عدالت و حقوق بین‏الملل حل نمایند.

6 مهر 1357
اداره ی اطلاعات ارتش آمریکا در گزارشی اعلام کرد که محمدرضا پهلوی تا 10 سال دیگر با قاطعیت بر مسند قدرت باقی خواهد ماند.

6 مهر 1354
ایران یک میلیون و 400 هزار پوند برای انجام خانه سازی به اردن کمک کرد.

6 مهر 1330
دولت انگلیس به دلیل تلاش های ایران برای ملی شدن صنعت نفت به شورای امنیت سازمان ملل شکایت کرد.

6 مهر 1329
جمعی از نمایندگان مجلس، دولت رزم آرا را به دلیل بی اعتنایی به حقوق ملت ایران در مساله ی نفت استیضاح کردند.

6 مهر 1318
دولت آلمان قراردادی با اتحاد جماهیر شوروی امضا کرد که برپایه آن دولت شوروی اجازه داد کالاهای آلمانی از راه شوروی به ایران صادر شود.

6 مهر 1311
هیات وزیران مجوز حفاری علمی به مدت 2 سال در تخت ابونصر فارس را برای ژوزف اپتین نماینده ی موزه ی متروپولیتین آمریکا صادر کرد.

6 مهر 1311
نظامنامه ی اساسی آبله کوبی رایگان به تصویب هیات وزیران رسید.

6 مهر 1302
شومیاتسکی وزیر مختار روسیه شوروی در تهران با بصیر الدوله نماینده ی احمدشاه دیدار کرد. شومیاتسکی در این دیدار گفت: رضاخان وزیر جنگ، در انتخاب وکلای مجلس دخالت می کند و می خواهد به هر ترتیبی شده در دوره ی پنجم دوستان و رفیقان خود را به کرسی های مجلس برساند، اگر این اتفاق بیفتد، رضاخان رای خود را اگر هم برخلاف قانون باشد، پیش خواهد برد.

6 مهر 1296
نشریه ی ستاره ایران در گزارشی با اشاره به حضور انگلیسی ها در شهرهای مختلف ایران نوشت: هر جا که انگلیسی ها وارد می شوند نظم حاکم بر آنجا از میان می رود به طوری که دیگر کسی در آنجا خود را صاحب جان و مال خویش نمی داند.