تدبیر24:سام سکوتی بداغ - اين روزها فضاي سينماي كشور خصوصا جغرافياي فرهنگي دفاع مقدس، مشغول بحث و نقد سخنان كيارستمي، كارگردان توانمند ايراني است كه در ميان دانشجويان ايراني در دانشگاه سیراكيوز آمريكا داشته است و در آن سخنان، جنگ را زير سوال برده و نظر موجهاي در مورد شهدا نداشته است!
كيارستمي در سينماي ايران، از نظر تسلط به كار خودش به عنوان فيلم ساز شناخته شده است و كمتر كسي حتي مخالفان ايشان توان علامت سوال گذاشتن در مقابل هنرمندي و هنر آفريني ايشان در اين زمينه را دارد، اما سوال اينجاست كه آيا ايشان كارشناس جنگ هم هستند؟ آيا ايشان به شرايط و مذاكرات محرمانه دوران جنگ هم دسترسي داشتند كه بدانند چرا جنگ شروع شد و ادامه پيدا كرد؟ ايشان نميدانند و نميدانستند كه جنگ هشت ساله عراق عليه ايران تحميلي آن هم با حمايت و تحريك ابر قدرت هاي غربي بود؟
تصور يك روز زندگي با تركشي در بدن، سرفههاي هر روزه جانبازان شيميايي، تاريك بودن دنيا و نديدن روي عزيزان، نداشتن دست و پا و ..... چيزي نيست كه من و شما قدرت همذات پنداري با قهرمانان متحمل اين دردها را داشته باشيم.
آقايان بزرگ (هنرمند، نويسنده، ورزشکار، سياستمدار و .... ) در سخن گفتنها و اظهار نظرها اگر مغرضانه نيست دقت كنيد كه اشتباهات شما در ضرايب بزرگ تري ضرب مي شوند و سكه اي به نام مخالفان ميخورد!
مخالف هميشه سعي در سرمايهگذاري بر روي بزرگ شدگان و دست پروردههای خودش و در صورت امكان ملل ديگر ميكند.
از آنجایی که فیلم اظهارات آقای کیارستمی را ندیدهام و فقط بر اساس اخبار متواتر سایت های خبری و روزنامهها که بعضا روایات متناقضی نیز دارند، جوهر بر کاغذ میرانم و باید بگویم هر چه که هست نامداران بايد در راستاي دفاع از نام كشور و خودشان، در سخنان خود دقت بيشتري خرج دهند و بدانند شهدايي كه براي دفاع از ميهن و ناموس دست به اسلحه بردند، رستمهاي زمان ما هستند و كسي نميتواند و نبايد در مورد اين بزرگان هميشه تاريخ، سخن ناروا بر زبان آورد.
سینمای ایران ابراهیم کم ندارد اما ابراهیمی که ترسی از آتش جنوب نداشت و جنگ را با فیلمهایش مفهومیتر کند، کم بود اما عباس کم داشتیم ولی همان یک عباس حرمت و آب سینمای ایران را پاس نداشت و با اظهارات اخیرش آبروی سینمای دفاع مقدس و جنگ را حفظ نکرد.