ضرغامی و خاطره ای ناخوشايند در خط پايان

تدبیر24: محمد آیتی - راه ندادن دوربين هاي صدا و سيما به ورزشگاه هاي فوتبال و به تبع آن پخش نشدن بازي هاي ليگ خاطره تلخي بود كه مطمئنا تا هميشه در اذهان خواهد ماند. آخرين بار پخش نشدن فوتبال و يا پخش شدن برخي از فوتبال ها بصورت گزينشي به حدود بيست سال پيش و به اوايل دهه 70 برمي گردد. اما بايد باور كرد كه در شرايط كنوني و با وجود اين همه امكانات فيزيكي و مالي اين روزها دوربين هاي صدا و سيما حق پخش بازي هاي فوتبال را ندارند. شايد اين اولين و يا جزو محدودترين برخوردهاي قاطع رييس فدراسيون فوتبال بود. مرد هميشه خندان فوتبال ايران كه بسياري او را مديري ضعيف و از همه مهمتر غيرفوتبالي مي دانند بعد از سال ها بطور قاطع و از موضع بالا در مقابل رييس سازمان صدا و سيما ايستاد و نگذاشت مسابقات پخش تلويزيوني شود. عملي كه هرچند با واكنش تند فوتبالدوستان روبرو شد اما نتايج نظرسنجي حاكي از آن است كه اكثر مردم كشور در اين مناقشه، حق را به فدراسيون فوتبال دادند و صدا و سيما را متهم اصلي اين رخداد قلمداد كردند. بحث پرداخت نشدن حق و حقوق فوتبال توسط رسانه ملي بحث طول و درازي است كه هميشه استخوان لاي زخم باقي ماند و هربار كه قرار بود در اين رابطه تصميمي جدي گرفته شود بصورت كدخدا منشي موضوع را حل و فصل مي كردند. حالا پس از گذشته روزها از مقاومت فدراسيون، زمزمه هايي به گوش مي رسد كه رياست سازمان صدا و سيما با بالا بردن حق فوتبالي ها موافقت كرده و از اينرو دوربين هاي سازمان مثل سابق به ورزشگاه ها خواهند رفت. در اين بين چند نوع رفتار از مسئولين صدا و سيما باعث ناراحتي مردم شد. اول آنكه يكي از مسئولين صدا و سيما در واكنش به عمل كفاشيان عنوان كرد حتي اگر آنها هم بخواهند ما ديگر بازي ها را پوشش نمي دهيم. بي ترديد اين واكنش غيرعقلاني و احساسي يك مقام مسئول، تداعي گر آن است كه مردم در اين بين اهميت ندارند. كيست كه نداند پخش مسابقات ليگ برتر چند ده ميليون طرفدار دارد؟ چه كسي است كه از عشق و علاقه بسياري از نوجوانان و جوانان و حتي بزرگسالان به تيم هاي محبوب خود اطلاع نداشته باشد؟ اما دومين واكنش دور از انتظار صدا و سيما در پاسخ به فدراسيون فوتبال، برگزاري نظرسنجي عجيب و قريب برنامه نود بود. جايي كه بسياري از فوتبالي ها منتظر بودند تا به مهترين مسئله روز فوتبال يعني پخش نشدن بازي هاي ليگ پرداخته شود و با ارسال پيامك، اعتراض خود را به گوش مسئولين صدا و سيما و در راس همه آقاي ضرغامي برسانند با سوال بي ربط و بيجا برنامه پرطرفدار 90 روبرو شدند. طرح سوالي كه از همه بيشتر عادل فردوسي پور را زير يك علامت سوال بزرگ قرار داد. مردمي كه هميشه عادل را به عدالت مي شناختند با مطرح شدن اين سوال بيجا به فشارهاي مسئولين سازمان و سكوت غيرمنطقي فردوسي پور پي بردند. كاش صدا و سيما كه هميشه در نقد به مسئولين و سازمان ها پيش قدم است كمي باب نقد خود را به روي مردم باز مي كرد. كاش آقاي ضرغامي در اين ايام كه روزهاي پاياني رياست خود بر سازمان را سپري مي كند در همين مورد خاص صداي توده هاي مردم را مي شنيد. به هر تقدير اين اتفاق ناخوشايند در كشور ما اتفاق افتاد تا در روزهاي پايان ماموريت ضرغامي در سازمان، خاطره اي تلخ در ذهن بسياري از فوتبال دوستان نقش ببندد.