کارشناس مسئول سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین گفت: کودکان دبستانی، آسیبپذیرترین گروه سنی در ابتلا به این نوع شپش هستند که از شدت آلودگی بالایی برخوردار بوده و تماس نزدیک و طولانی مدت آنان با یکدیگر، شایعترین و اصلیترین راه انتقال است.
تدبیر24: «فاطمه طاهریان» کارشناس مسئول سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، در منطقهی قزوین، اظهار کرد: شپش، انگلی خارجی است که در سه نوع سر، بدن و عانه، میتواند انسان را آلوده میکند.
وی ادامه داد: آگاهی از علائم و نشانههای این بیماری در مهار و حذف آلودگیهای آن، مؤثر است و شستوشوی لباس و ملحفه در آب جوش به مدت 10 تا 20 دقیقه، رعایت بهداشت فردی، شانه کردن روزانه موی سر، تمیز کردن هر روزه برس و شانه، شستوشوی منظم روسری، مقنعه، کلاه و لباسها، استفاده نکردن از وسایل شخصی دیگران و پرهیز از تماس با اشیاء و لباسهای فرد آلوده راههای پیشگیری از آلودگی به شپش سر است.
طاهریان با توصیه به اینکه در صورت مشاهده هر گونه آلودگی، موارد به مراکز بهداشتی - درمانی یا خانهها و پایگاههای بهداشت گزارش شود، در خصوص چرخهی زندگی شپش گفت: شپش از خون انسان تغذیه میکند و با مواد ضد انعقاد موجود در بزاق خود از لخته شدن خون بیمار جلوگیری کرده و بروز خارش شدیدی را موجب میشود.
وی افزود: چون شپش از طریق سوراخهای کوچکی در اطراف بدنش تنفس میکند، در آب زنده نمیماند از همینرو در مکانهایی مانند استخر زنده نمانده و از طریق شنا منتقل نمیشود.
این کارشناس با بیان اینکه شپش سر و رشکهای آن، به طور معمول در بین موها و بر روی پوست سر، به ویژه در نواحی پشت گوش و پس سر دیده میشود، خاطرنشان کرد: در هنگام بیماریابی، باید به این قسمتها توجه کرد، چون پای شپش به گونهای است که هر چند توان پرش ندارد اما میتواند به مو چنگ بزند، پس با شانه زدن، پاهایش شکسته شده و میمیرد.
طاهریان، وجود غدد لنفاوی متورم و دردناک در نواحی پس سر و پشت گوش را یکی از علائم مهم آلودگی به شپش سر در انسان برشمرد و خاطرنشان کرد: چون تخمهای شپش، به ساقه مو میچسبند، به سختی کنده میشوند و با توجه به اینکه شوره سر یا سایر پوستهها به راحتی با برس از مو جدا میشوند، پس باید بهدنبال تخمهایی گشت که به موها متصل هستند.
کارشناس مسئول سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، راههای انتقال بیماری را تماس مستقیم با فرد آلوده و تماس غیرمستقیم مانند استفاده از وسایل شخصی فرد آلوده، عفونتهای ثانویه مانند زرده زخم بر اثر خاراندن شدید پوست، ضایعات پوستی به صورت بثورات ریز قرمز رنگ، افسردگی، پریشانی و خستگی عمومی را از نشانههای عمومی آلودگی به شپش برشمرد.
طاهریان یادآور شد: درمان دارویی با نظر پزشک انجام شود و«شامپو پرمترین» داروی انتخابی برای شپش است و برای تکمیل درمان، باید به صورت دو بار به فاصله هشت تا 10 روز استفاده شود.