تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

جهانبخش خانجانی» جريان اصلاحات كه در تداوم حركت تاريخي ملت ايران در انقلاب مشروطه، انقلاب شكوهمند اسلامي و حماسه بزرگ دوم خرداد همچنان بر مشي اصلاحي و رفرميستي خود تاكيد و اصرار دارد
اتحاد مثلث!

اتحاد مثلث!

فیاض زاهد - محمد مهاجری» وضعيت جديدي كه در سپهر سياست ايران رخ نموده تا حد كم نظيري استثنايي است. براي اثبات و انتقال اين باور تلاش مي‌شود در اين نوشته به برخي ابعاد آن اشاره شود
دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 04
کد خبر: ۴۰۴۵۸
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۳ - ۲۱:۱۴
صالح دلدم تهیه کننده و کارگردان و رییس شاخه هنرمندان حزب مردم سالاری

دیوار کوتاه سینماگران و صندلی لرزان مدیران

متاسفانه امروز می بینیم که سانسور نزدیک به نیمی از یک فیلم و تبدیل فیلم های سیاسی به آثار خنثی به افتخار مدیران وزارت ارشاد تبدیل گردیده است
تدبیر24:منتقدین - عصبانی نیستم ، قصه ها ، آشغال های دوست داشتنی ، خانه پدری ، منشی مخصوص من ، مهمونی کامی ، پاداش ، صدسال به این سال ها . این هشت فیلم تنها تعدادی از فیلم های توقیفی وزارت ارشاد دولت تدبیر و امید! می باشد . دولتی که با شعار ایجاد نشاط و امید در جامعه و انتقاد از برخوردهای گذشته با سینماگران و اهالی فرهنگ و هنر روی کارآمد ، امروز رکورد دار توقیف فیلم هایی است که دارای پروانه ساخت و نمایش می باشند . رییس فعلی سازمان سینمایی وزارت ارشاد قبلا در مصاحبه ای اعلام کرده بوده که مدیر توقیف نیستم ولی امروز عملا به مدیر توقیف و سانسور دولت تدبیر و امید تبدیل شده است و تاسف بیشتر آنکه وزیر ارشاد با افتخار می گوید 20 دقیقه از فیلم عصبانی نیستم را سانسور کرده ایم و معاون سینمایی وی هم اعلام میدارد که با سانسورهایی که انجام داده ایم این فیلم را از اثری سیاسی به اثری اجتماعی تبدیل کرده ایم ! اما در یک لحظه همین اثر سانسور شده نیز با اعلام وزیر ارشاد عملا جلوی اکران آن گرفته شده و به محاق توقیف می رود . اقدامی که دقیقا یادآور روزی است که صفار هرندی در کسوت وزیر ارشاد دولت اول محمود احمدی نژاد و در حالیکه اکثر اصحاب فرهنگ و رسانه و برخی مدیران وزارت ارشاد به دنبال نمایش فیلم سنتوری بودند با سخنانی مانع اکران آن شد و آن فیلم نیز به مانند عصبانی نیستم با دستور مستقیم وزیر ارشاد به محاق توقیف رفت . بله ، متاسفانه همچنان برای اصحاب فرهنگ و هنر در روی همان پاشنه سابق می چرخد و میان حرف و عمل مسئولین فرهنگی کشور فاصله ای است از زمین تا عرش . هنوز به یاد داریم که تا چند روز پیش وزیر ارشاد در مصاحبه های خود می گفت که فیلم عصبانی نیستم مشکلی برای اکران ندارد و در زمان خود اکران می شود اما تا خطر استیضاح و از دست دادن صندلی وزارت را جدی دید ، خود نیز به مانند برخی از نمایندگان مجلس به مقابله با سینماگران و توقیف فیلم ها پرداخت که این اقدام وی با تمجید نمایندگان اصولگرای مجلس نیز مورد تشویق قرار گرفت . این در حالی است که در زمان وزارت دکتر حسینی بر وزارت ارشاد و ریاست جواد شمقدری بر سازمان سینمایی وزارت ارشاد با وجود تجمع و حملات نیروهای لباس شخصی و خودسر به وزرات ارشاد ، شاهد ایستادگی

جواد شمقدری بر پروانه های صادر شده و ادامه اکران فیلم ها بودیم ، فشارهایی که منجر به تحریم فیلم ها از سوی حوزه هنری و شهرداری و حتی دادگاهی شدن جواد شمقدری هم گردید اما با این وجود ، مدیران سینمایی دولت گذشته پای پروانه های صادر شده ایستادگی کردند و باعث بی اعتباری پروانه ساخت و نمایش نگردیدند اما متاسفانه امروز می بینیم که تعامل مورد نظر مدیران وزارت ارشاد با سینماگران به تعامل یک طرفه ای تبدیل شده است که تنها فیلمسازان در حال تعامل و کوتاه آمدن می باشند و مدیران سینمایی بیشتر به تعامل با مجلس و دلواپسان و تقابل با فیلمسازان می پردازند. فیلم هایی هم که در سال جاری باعث رونق سینما و جشنواره سال گذشته فیلم فجر گردیدند، تمامی فیلم هایی بودند که در دوره مدیریتی جواد شمقدری بر سینمای کشور ساخته شده بودند و اکنون که به قول معروف کفگیر به ته دیگ رسیده است و نوبت نمایش فیلم های تولید شده در دولت تدبیر و امید به خصوص در اکران سال آینده می باشد باید دید که نتیجه ممیزی های سلیقه ای و سانسور و محافظه کاری و سخت گیری های انجام شده در صدور پروانه ساخت و نمایش (چه در حوزه سینمایی و چه در حوزه ویدئویی) چه نتیجه ای به دنبال خواهد داشت ؟
در دوره گذشته شاهد ساخت فیلم های سیاسی و اجتماعی پر مخاطبی چون گشت ارشاد ، زندگی خصوصی ، قلاده های طلا ، من مادر هستم و ... بودیم که این موضوع نتیجه جسارت و ایستادگی مدیران قبلی سینمای کشور بر مدار پروانه های قانونی وزارت ارشاد بوده است اما متاسفانه امروز می بینیم که سانسور نزدیک به نیمی از یک فیلم و تبدیل فیلم های سیاسی به آثار خنثی به افتخار مدیران وزارت ارشاد تبدیل گردیده است . جواد شمقدری در ابتدای مدیریت خود در سینما به رفع توقیف آثاری همچون کتاب قانون ، سنتوری ، به رنگ ارغوان ، دختر میلیونر و ... پرداخت که اکثر این آثار به فروش بالایی هم دست یافتند اما امروز شاهد هستیم وزارت ارشادی که وزیر و معاون سینمایی آن از عملکرد مدیران و وزیر قبلی انتقاد
می کردند و مدعی آشتی با هنرمندان و ایجاد فضای باز اجتماعی و سیاسی بودند ، به توقیف فیلم هایی می پردازند که یا در دوره گذشته پروانه ساخت و نمایش گرفته بودند و یا در همین دوره خود به آنها پروانه نمایش داده بودند و متاسفانه انتقادات معدود نمایندگان دلواپس مجلس اصولگرا هم دلیلی شده است برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات خود و انداختن توپ به زمین مجلس . وزیر ارشاد و معاون سینمایی وی باید بدانند که با شعار دادن و گرفتن
ژست های روشنفکری و صحبت کردن در رابطه با ضرورت رفع فیلتر فیسبوک و یا حضور فعال در شبکه های اجتماعی از یک طرف و بستن در اتاق خود بر روی هنرمندان از طرف دیگر
نمی توان خود را مدیر فرهنگی موفق و طرفدار آزادی بیان معرفی نمود . سوال اینجاست که چه کسی پاسخگوی خسارت های مادی و معنوی وارد شده بر فیلمسازان به واسطه توقیف آثارشان به خاطر عافیت طلبی مدیران فعلی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی می باشد ؟
چه فرقی میان آقایان جنتی و ایوبی با فلان وزیر و مدیر سینمایی اسبق برای من فیلمساز می باشد وقتی هر دو اقدام به توقیف و سانسور می کنند ؟ اگر هم قرار است استیضاحی صورت گیرد می بایست از زوایه نگاه دیگری این اتفاق صورت پذیرد ؛ وزیری که بر وعده ها و شعارهای خود و همچنین بر مجوزهای صادر شده از سوی وزارتخانه خود ایستادگی نمی کند و با سرمایه و وقت و انرژی و هنر اصحاب فرهنگ بازی می کند، بهتر است که استیضاح شود و وزیر و مدیرانی سکان فرهنگ و هنر کشور را بر عهده بگیرند که به وعده ها و شعارهای خود پایبند باشند ، مومن کسی است که حرف و عملش یکی است. 

بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: