دوشنبه ۳۰ تير ۱۴۰۴ - 2025 July 21
- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
وجود سرطان واگیردار در طبیعت
سلول‌های حیوان بیمار هنگام انتقال از به حیوان سالم، مولکول‌هایی را که توسط سیستم ایمنی قابل شناسایی هستند، در سطح خود بیان نمی‌کنند. از این رو این سلول‌ها نمی‌توانند توسط سیستم ایمنی حیوان سالم شناخته شوند و به خوبی در بدن افراد دیگر رشد کرده و سرطان را ایجاد کنند.
تدبیر24: پس از جنجال‌های متعدد در دنیای علم و سال‌ها تلاش محققان، وجود سرطان واگیردار در طبیعت تائید شد.
اگرچه سرطان در حیوانات می‌تواند به وجود بیاید، اما این‌که یک سرطان توانایی انتشار در میان سایر افراد گونه را داشته باشد، غیرطبیعی است.
این در حالیست که در طبیعت، سرطان «صورت شیطان تاسمانی» به سرعت در بین حیوانات این‌گونه گسترش می‌یابد و تمامی حیوانات پس از بیمار شدن می‌میرند.
این سرطان، گونه‌ای از ناهنجاری ناشی از تکثیر غیرقابل کنترل سلول‌های شوان است که طی آن، توده توموری در صورت پستاندار ریزجثه‌ای به نام «شیطان تاسمانی» رشد کرده و حیوان ماده می‌تواند با گاز گرفتن و یا خراشیدن بدن سایر افراد این‌گونه، این بیماری را انتقال دهدو این بیماری سپس با الگویی شبیه یک عفونت واگیردار گسترش می‌یابد.
اما چگونه سرطان می‌تواند مسری شود؟ یک تومور مسری نیاز به رفتار خاصی دارد و باید بتواند مکانیسمی را اتخاذ کند که سلول‌های سرطانی به سایر افراد به‌خوبی قابل‌انتقال بوده و خود را از سیستم ایمنی فرد جدید حفظ کنند.
تا پیش از این محققان به این خاطر که مکانیسم عمل سلول‌های سرطان صورت شیطان تاسمانی را دلیل انتقال آن از حیوان بیمار به حیوان سالم نمی‌دانستند، در واگیردار بودن آن تردید داشتند و به همین علت سوالات بسیاری پیرامون سرطان واگیردار در ذهن محققان شکل‌گرفته بود.
در نهایت محققان در پژوهشی نوین دریافتند، سلول‌های توموری در هنگام انتقال از حیوان به حیوانی دیگر به‌خوبی از سلول‌های سیستم ایمنی فرار می‌کنند.
سلول‌های حیوان بیمار هنگام انتقال از به حیوان سالم، مولکول‌هایی را که توسط سیستم ایمنی قابل شناسایی هستند، در سطح خود بیان نمی‌کنند. از این رو این سلول‌ها نمی‌توانند توسط سیستم ایمنی حیوان سالم شناخته شوند و به خوبی در بدن افراد دیگر رشد کرده و سرطان را ایجاد کنند.
این نتایج که با انجام آزمایشات ژنتیکی متعدد مورد تایید قرار گرفت، یکی از هوشمندانه‌ترین مکانیسم‌هایی است که طبیعت برای انتقال سرطان در نظر گرفته‌است.
گفتنی است، در سال 1996 نخستین مورد ابتلا به سرطان در شیطان تاسمانی و در منطقه شمال شرق تاسمانی مشاهده شد و در نهایت در مناطق جنوب و غرب تاسمانی نیز در میان این حیوانات گسترش پیدا کرد و سبب مرگ بسیار از این حیوانات شد.
اگرچه سرطان در حیوانات می‌تواند به وجود بیاید، اما این‌که یک سرطان توانایی انتشار در میان سایر افراد گونه را داشته باشد، غیرطبیعی است.
این در حالیست که در طبیعت، سرطان «صورت شیطان تاسمانی» به سرعت در بین حیوانات این‌گونه گسترش می‌یابد و تمامی حیوانات پس از بیمار شدن می‌میرند.
این سرطان، گونه‌ای از ناهنجاری ناشی از تکثیر غیرقابل کنترل سلول‌های شوان است که طی آن، توده توموری در صورت پستاندار ریزجثه‌ای به نام «شیطان تاسمانی» رشد کرده و حیوان ماده می‌تواند با گاز گرفتن و یا خراشیدن بدن سایر افراد این‌گونه، این بیماری را انتقال دهدو این بیماری سپس با الگویی شبیه یک عفونت واگیردار گسترش می‌یابد.
اما چگونه سرطان می‌تواند مسری شود؟ یک تومور مسری نیاز به رفتار خاصی دارد و باید بتواند مکانیسمی را اتخاذ کند که سلول‌های سرطانی به سایر افراد به‌خوبی قابل‌انتقال بوده و خود را از سیستم ایمنی فرد جدید حفظ کنند.
تا پیش از این محققان به این خاطر که مکانیسم عمل سلول‌های سرطان صورت شیطان تاسمانی را دلیل انتقال آن از حیوان بیمار به حیوان سالم نمی‌دانستند، در واگیردار بودن آن تردید داشتند و به همین علت سوالات بسیاری پیرامون سرطان واگیردار در ذهن محققان شکل‌گرفته بود.
در نهایت محققان در پژوهشی نوین دریافتند، سلول‌های توموری در هنگام انتقال از حیوان به حیوانی دیگر به‌خوبی از سلول‌های سیستم ایمنی فرار می‌کنند.
سلول‌های حیوان بیمار هنگام انتقال از به حیوان سالم، مولکول‌هایی را که توسط سیستم ایمنی قابل شناسایی هستند، در سطح خود بیان نمی‌کنند. از این رو این سلول‌ها نمی‌توانند توسط سیستم ایمنی حیوان سالم شناخته شوند و به خوبی در بدن افراد دیگر رشد کرده و سرطان را ایجاد کنند.
این نتایج که با انجام آزمایشات ژنتیکی متعدد مورد تایید قرار گرفت، یکی از هوشمندانه‌ترین مکانیسم‌هایی است که طبیعت برای انتقال سرطان در نظر گرفته‌است.
گفتنی است، در سال 1996 نخستین مورد ابتلا به سرطان در شیطان تاسمانی و در منطقه شمال شرق تاسمانی مشاهده شد و در نهایت در مناطق جنوب و غرب تاسمانی نیز در میان این حیوانات گسترش پیدا کرد و سبب مرگ بسیار از این حیوانات شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
نظر شما:
نیازمندیها
