یک لایه نامریی از زمین مراقبت میکند

تدبیر24: دانشمندان به تازگی یک لایه محافظت کننده نامریی در ارتفاع 7200 مایلی بالای زمین کشف کرده اند  که از ورود الکترون هایی به نام "الکترون های قاتل" جلوگیری می کند.

این لایه محافظت کننده بالای جو اطراف زمین با سرعتی نزدیک سرعت نور در حرکت است و از آسیب رسیدن به فضا نوردان و گداخته شدن ماهواره ها و سفینه های فضایی جلوگیری می کند. همچنین هنگام طوفان های خورشیدی شدت رسیدن اثرات آن را درفضای حول زمین کاهش می دهد.

تیمی به سرپرستی دانشگاه شهر بولدرکلرادو این لایه محافظت کننده نامریی در ارتفاع 7200 مایلی زمین کشف کرده اند.

به گفته پروفسور مشهور دنیل بیکر سرپرست آزمایشگاه فیزیک فضای اتمسفری دانشگاه بولدر کلرادو به تازگی یک سد محافظ در برابر حرکات ذرات در کمربندهای تشعشعی ون الن (دو حلقه به شکل دونات بالای زمین که پر از الکترون ها و پروتون های پر انرژی می باشد)کشف شده است.

کمربند تشعشاتی ون الن در یک موقعیت شبیه به میدان مغناطیسی زمین به طور تناوبی بسته به میزان انرژی ساطع شده از خورشید بزرگ و کوچک می شود.

کمر بند تشعشعی ون الن در سال 1958 توسط جیمز ون الن و تیمش در دانشگاه لوا کشف گردید . این کمربند به صورت ترکیبی از دو حلقه داخلی و خارجی که در 25000 مایلی بالای سطح زمین گسترده شده تعریف شد . در سال 2013 بیکر که دکترای خود را زیر نظر ون الن دریافت کرده بود تیمی را تشکیل داد که به بررسی فضای بین دو حلقه کمربند ون الن و نحوه انقباض و انبساط آن بپردازند . از سال2012 ناسااقدام به بررسی حلقه سوم گذرایی بین دو حلقه ون الن کرده بود که با انقباض و انبساط کمربند(بسته به وضعیت فضا) محو و آشکار می شد.

آخرین معما راجع به یک مرز واقعا تیزدر لبه داخلی حلقه خارجی کمربند ون الن بود .این تیغه از ورود الکترون های بسیار پر سرعت به داخل فضای بین حلقه ها و پس از آن جو زمین جلوگیری می کند.به گفته بیکر" این تیغه همانند یک دیوار شیشه ای در فضا عمل می کند."این موضوع یک پدیده بسیار مبهم است.

به گفته بیکر تیم بررسی در ابتدا فکر می کردند الکترونهای با شارژ بالا که حول زمین با سرعت بیش از 100000 مایل در ثانیه در حرکتند به آرامی به سمت پایین(اتمسفر بالایی)به تدریج با مولکولهای هوا واکنش می دهند.اما سد غیر قابل نفوذ کمربند فضایی ون الن الکترون ها را قبل از رسیدن به این فاصله متوقف می کند.

گروه به بررسی تعدادی سناریو های محتمل که می توانست چنین سدی را ایجاد و نگهداری کند پرداختند.نهایتا به گفته بیکر آن ها به این نتیجه رسیدند که سناریوی به هم فشردگی جو پلاسمایی ممکن است در این سد فضایی مرموز نقش داشته باشد.

همچنین او معتقد است  که کلید حل معما در ادامه مشاهدات جزییات بدیع این ناحیه است.ما این کار را به راحتی با وجود تجهیزات بسیار دقیقی که به ردیابهای ون الن متصل است می توانیم انجام دهیم.اگر خورشید واقعا دچارانفجار شود اتمسفر مغناطیسی زمین با تاج دافع جرم  احتمالا ظرف مدت زمانی کوتاه به لایه محافظت کننده نفوذ می کند و این می تواند دلیل انبساط فضای بین حلقه های ون الن باشد.

با وجود تجهیزات جدید درست مثل این است که ما به این پدیده با دیدی جدید نگاه می کنیم و جزییات را مشاهده می نماییم ومی توانیم با اطمینان بگوییم که بله این درست است این سد سریع و محکم حول کره زمین وجود دارد و از ما در برابر اثرات زیانبار ناشی از انفجارات خورشیدی و تاثیر منفی الکترون های مرگبار محافظت می کند.