آنقدر در میان بحث های روشفکری غرق شدیم که مردم را فراموش کردیم. سال 84 آسیب آن را دیدیم. از سال 76 که اصلاحات متولد شد اشتباه بزرگ ما عدم ارتباط با اقشار ضعیف جامعه بود، قطعا این اشتباه تکرار نخواهد شد.
تدبیر24:«برخی کاسه داغ تر ازآش شدند،می خواستند به جای رهبران اصلاحات تصمیم بگیرند وبخشی از بدنه اصلاحات را به صرف اینکه حزب جدیدی تشکیل شده است ازجریان اصلاحات دور کنند.این اقدام،آگاهانه یا غیرآگاهانه بود،نمی دانم.اما جریان اصلاحات،مرز خودی و غیر خودی ندارد. اینکه هر کس نقد کرد با او برخورد کنیم،گفتمان تندروهای اصول گرا است نه کسانی که خود را اصلاح طلب می دانند»این ها را احمد خرم می گوید. چند سالی است به عنوان خبرنگار او را می شناسم، به چشم خود دیده ام که چگونه جوانان اصلاح طلب را حرمت می گذارد، اولین شرط را برای تقویت یک فعال سیاسی توانمند شدن اش به لحاظ اقتصادی می داندوقسمتی از دفترش در اختیار جوانانی است که می خواهند گام های اول را در راه تولید و استقلال مالی کسب کنند بی چشم داشت از آنها حمایت می کند تا روی پای خود بایستند. استقبال او از فعالیت جوانان و احزاب جدید جرقه این گفت و گو شد. مشروح مصاحبه مهندس احمد خرم وزیر پیشین راه و ترابری در دوران اصلاحات با سایت خبری ندای ایرانیان در ذیل آمده است:
اعلام خبر تشکیل یک حزب جدید اصلاح طلب واکنش های بسیاری را بر انگیخت. برخی تشکیل حزبی با محوریت بدنه اصلاحات یا همان جوانان را به دلیل بی تجربگی اقدامی از سوی اصول گرایان برای به اختلاف کشانیدن جریان اصلاحات معرفی کردند. به عنوان یک فعال سیاسی، تحلیل شما از آرایش سیاسی جریان اصلاحات چیست؟
لازم می دانم در ابتدا وضعیت سیاسی جامعه ایران را تشریح کنم. سپس به اهمیت تحزب و تشکیل حزب اشاره کنم. تا قبل از انتخابات سال 92 کمتر فعال سیاسی از پتانسیل بالقوه؛ بدنه اصلاحات آگاهی داشت. اگر هم اطلاعی از این توانمندی داشت تصور نمی کرد اصلاح طلبان از این پتانسیل بهره بگیرند. اما انتخابات سال 84 و مسائل پیش از هر چیز این هوشیاری را به رهبران اصلاحات و فعالین سیاسی داده بود رقیب مترصد فرصت است تا از غفلت و اختلاف میان اصلاح طلبان بیشترین بهره را ببرد. به هر حال با اتفاقاتی که در 8 سال گذشته یعنی دوره حاکمیت اصول گرایان در جامعه رخ داد. بدنه اجتماعی دوباره نسبت به اصلاح طلبان روی خوش نشان داد. این بار وحدت و زیرکی اصلاح طلبان به آنها نشان داد که می توانند با تدابیری پیروز میدان باشند. نیروهای معتدل از هر دو جناح این بار متحد شدند و 24 خرداد 92 را پدید آوردند. محصول اتحاد اصلاح طلبان و نیروهای عاقل اصول گرا 24 خرداد بود ما این دولت را برآمده از رای بدنه اصلاحات، می دانیم. در یک سال گذشته دولتمردان به خوبی متوجه شده اند که باید بدنه انتخاباتی اصلاح طلبان را با خود همراه کنند. بنابراین فضا را برای فعالیت احزاب جدید فراهم کردند. هر چند در طی یک سال گذشته؛ این حمایت ها فراز و نشیب هایی داشته است.اما دولتمردان به خوبی می دانند بدون همراهی اصلاح طلبان، اصول گرایان معتدل و رهبران آنها ادامه فعالیت دهند. به همین دلیل فضا را برای فعالیت بدنه اصلاحات کمابیش فراهم کردند. اصلاحات موافق برخورد با رقیب به صورت تند و خشن نیست، آنچه جریان اصلاحات را از جریان اصول گرایان افراطی متمایز می کندتکیه برصندوق های رای است. آگاهان به درستی می دانند که تکیه بر صندق های رای جزبا متشکل شدن و احزاب امکان پذیر نیست. قهربا صندوق های رای و انتخابات ایده ای اصلاح طلبانه نیست، به هر حال جریان اصلاحات واقعی، بیش از هر چیز دموکراسی خواه است.اصلاح طلب اعتقادی به برخورد حذفی ندارد، بنابراین از تشکیل یک حزب جدید استقبال می کند. حال اگر این حزب از بدنه اصلاح طلبی تشکیل شده باشد،بهتر. اصلاحات بنابر ویژگی های که گفتم هیچ گاه او را کنار نخواهد گذاشت. اما اتفاقی که در این چند ماه رخ داد این بود که عده ای ناآگاهانه و عده ای آگاهانه سعی کردند میان اصلاح طلبان مرز خودی و غیر خودی تشکیل دهند و با نقاب دلسوزی برای اصلاحات، سعی دراختلاف افکنی میان اصلاح طلبان را داشتند.تشکیل حزب جدید درمیان اصلاح طلبان قطعا اختلاف برانگیز نیست اما عده ای با نقاب دلسوزی برای اصلاحات سعی در اختلاف افکنی داشتند.
چه کسانی و با چه هدفی سعی داشتند میان اصلاح طلبان اختلاف ایجاد کنند؟
گفتمان اصلاحات از آنجا که دموکراسی خواهی را قبول دارد با تشکیل حزب، حتی نقد گذشته به شرط آنکه منصفانه باشد مخالف نیست. اما برخی کاسه داغ تر از آش شدند، می خواستندبه جای رهبران اصلاحات تصمیم بگیرند و بخشی از بدنه اصلاحات را به صرف اینکه حزب جدیدی تشکیل شده است ازجریان اصلاحات دور کنند. این اقدام، آگاهانه یا غیر آگاهانه بود،نمی دانم.اما جریان اصلاحات،مرز خودی و غیر خودی ندارد. اینکه هر کس نقد کرد با او برخورد کنیم،گفتمان تندروهای اصول گرا است نه کسانی که خود را اصلاح طلب می دانند.
برخی معتقدند که گفتمان احزاب جدید مانند ندای ایرانیان باعث اختلاف می شود؟
حذف دراصلاح طلبی معنا ندارد.اصلاح طلبی با دعوت به قانون گرایی،دموکراسی خواهی،تکیه بر صندوق های رای و رشد جامعه مدنی معنی پیدا کرده است. تمام اینها با ساختار شکنی و عبور از قانون تفاوت دارد. هر جناحی که از این رویکردها استقبال کند. اصلاح طلب است. جوانان بدنه اصلاحات هستند اما برخی با نقاب دلسوزی برای اصلاحات، سعی درحذف جوانان داشتند. اما حذف در اصلاح طلبی معنا ندارد.
اصلاح طلبان در نهایت از تشکیل حزب به دنبال چه هستند؟
به دنبال احیای جامعه مدنی و توسعه. احیای جامعه مدنی آگاهی بخشی را با خود به همراه می آورد که وظیفه هر اصلاح طلب است. اصلاح طلبان به دنبال قدرت نبوده و نیستند. نقش نخبه های اصلاحات، آموزش حقوق شهروندی است. اصلاحات باید میان طبقات مختلف اجتماعی پایگاه داشته باشد. ما در عرصه سیاسی و اجتماعی نباید به فکر پنهان کاری و مخفی کاری نیستیم.قطعا اصلاحات از گذشته درس گرفته است.یکی از این اشتباه هات ما پشت کردن به جامعه بود.آنقدر در میان بحث های روشفکری غرق شدیم که مردم را فراموش کردیم. سال 84 آسیب آن را دیدیم. از سال 76 که اصلاحات متولد شد اشتباه بزرگ ما عدم ارتباط با اقشار ضعیف جامعه بود، قطعا این اشتباه تکرار نخواهد شد.