تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان

جهانبخش خانجانی» جريان اصلاحات كه در تداوم حركت تاريخي ملت ايران در انقلاب مشروطه، انقلاب شكوهمند اسلامي و حماسه بزرگ دوم خرداد همچنان بر مشي اصلاحي و رفرميستي خود تاكيد و اصرار دارد
اتحاد مثلث!

اتحاد مثلث!

فیاض زاهد - محمد مهاجری» وضعيت جديدي كه در سپهر سياست ايران رخ نموده تا حد كم نظيري استثنايي است. براي اثبات و انتقال اين باور تلاش مي‌شود در اين نوشته به برخي ابعاد آن اشاره شود
سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 05
کد خبر: ۴۳۳۷۲
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۰

آیت‌الله‌مفتح؛وحدت‌بخش‌حوزه‌و‌دانشگاه

بیست و هفتم آذر سالروز شهادت آیت الله مفتح است؛ فرهیخته ای که سال ها برای نزدیکی حوزه و دانشگاه تلاش کرد تا این 2 مرکز علمی مهم، در راه مبارزه علیه استبداد، استعمار و برقراری نظام اسلامی همراه با هم گام بردارند.
تدبیر24:محمد مفتح در بیست و هشتم خرداد 1307 هجری خورشیدی در شهر همدان چشم به جهان گشود و در خانواده ای مذهبی رشد و پرورش یافت. پدرش شیخ محمود مفتح، روحانی و از واعظان مشهور این شهر بود.

محمد مفتح در کودکی، ضمن آموزش احکام اسلامی، ادبیات را نیز از پدر فراگرفت و پس از سپری کردن تحصیلات ابتدایی، به دلیل علاقه و اشتیاق فراوان به یادگیری علوم اسلامی، در مدرسه ی علمیه ی آیت الله العظمی آخوند ملاعلی همدانی به تحصیل مشغول شد. او به دلیل داشتن استعداد بالا، دوره ی مقدماتی را در مدت کوتاهی به پایان رساند و برای کامل کردن تحصیلات خود به حوزه ی علمیه قم رفت.

آیت الله مفتح در کنار یادگیری علوم دینی و حوزوی در دانشگاه نیز به تحصیل علم و دانش همت گماشت و در 1344 هجری خورشیدی با ارایه ی رساله ی خود با موضوع «حکمت الهی و نهج البلاغه»، دوره ی دکتری خود را به پایان رساند. این شخصیت علمی پس از به پایان رساندن تحصیلات خود در حوزه و دانشگاه، هم زمان با تدریس معارف دینی، در سخنرانی های خویش به ترویج احکام نورانی اسلام در میان مردم می پرداخت.

آیت الله مفتح با تشخیص صحیح توطئه ی استعمارگران مبنی بر جدا نگاه داشتن 2 قشر دانشگاهی و روحانی، تمام توان خود را برای وحدت و نزدیکی میان دانشجویان و روحانیون به کار بست.

این عالم مبارز آنچه را که سال ها با تلاش فراوان آموخته بود، به دانش پژوهان می آموخت و تربیت نیروهای جوان را برای مبارزه با رژیم پهلوی سرلوحه ی فعالیت های خود قرار می داد. او با شجاعت در کلاس های درس و سخنرانی های خود، مردم و به ویژه نسل جوان را به رویارویی با استعمارگر و استبداد فرا می خواند و آنها را آماده ی ورود به صف مبارزان راه آزادی می کرد.

آیت الله مفتح با توجه به نیازهای اجتماعی و سیاسی موجود در جامعه، «جلسات علمی اسلام شناسی» را در 1340 هجری خورشیدی تشکیل داد. این ابتکار با هدف سازماندهی طلاب و بحث و تبادل نظر آنها در خصوص مسایل دینی صورت پذیرفت. این مجمع تلاش کرد تا چهره ی واقعی اسلام را به مردم نشان دهد. سرانجام نیروهای امنیتی شاه، این مرکز را به دلیل فعالیت هایش درباره ی نشر احکام اسلامی و بیداری مردم تعطیل کرد.

او مانند دیگر شاگردان امام خمینی با آغاز نهضت انقلاب اسلامی در ابتدای دهه ی 1340 هجری خورشیدی، به صورت فعال به مبارزه علیه نظام طاغوتی و استبدادی پرداخت. وی در مسایل سیاسی بی پرده و با شور و حرارت با مردم سخن می گفت. پس از تصویب لایحه ی انجمن های ایالتی و ولایتی، وی با سخنان خود نیت و ماهیت ضد اسلامی حکومت در این مساله را افشا کرد.

سخنرانی های او در شهرهای مختلف، در روشن ساختن آرمان نهضت اسلامی و افشای چهره ی رژیم پهلوی بسیار موثر بود، به گونه ای که سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) با آگاهی از تاثیرات این سخنان، جلسه های سخنرانی ایشان را تعطیل و بارها او را دستگیر و زندانی کردند.

وی همچنین در حسینیه ارشاد نیز به فعالیت های تبلیغی و علمی همت گماشت و پس از تعطیلی این حسینیه به وسیله ی رژیم، با قبول امامت جماعت مسجد جاوید در 1352، هسته ی دیگری از دانشجویان و روشنفکران را تشکیل داد و با تعطیلی این مسجد، وی امامت مسجد قبا را به عهده گرفت.

نماز عید فطر در سیزدهم شهریور 1357 هجری خورشیدی با حضور پرشمار مردم به امامت آیت الله مفتح و سخنرانی آیت الله محمد جواد باهنر برگزار شد، که نقطه ی عطفی در تاریخ مبارزه های این مبارز انقلابی محسوب می شود.

آیت الله مفتح در سخنرانی خود بر رهبری امام خمینی تاکید کرد. در این روز راهپیمایی مردم با شعار حمایت از امام خمینی و سرنگونی حکومت شاه از ابتدای صبح شروع و تا 9 شب ادامه داشت که این عمل زمینه ساز راهپیمایی هفدهم شهریور و حوادث پس از آن شد.

آیت الله مفتح آثار گران بهایی را ازخود به یادگار گذاشت که می توان به اندیشه در علم منطق، حکمت الهی در نهج البلاغه، تفسیر مجمع البیان، آیات اصول اعتقادی قرآن و... اشاره کرد.

همواره در سال های پیش از انقلاب اسلامی حکومت تلاش کرده بود میان حوزه و دانشگاه جدایی بیاندازد تا بدین وسیله، راحت تر به خواسته های خود برسد، ولی حضور روحانیون بزرگی مانند آیت الله مفتح در دانشگاه در پر کردن شکاف میان این 2 مرکز علمی، تاثیر به سزایی داشت.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بیست و دوم بهمن 1357 هجری خورشیدی، خشم منافقین و گروه های تروریستی وابسته را به دنبال داشت، به همین دلیل آنها با هدف ضربه زدن به نظام اسلامی به حذف شخصیت های برجسته ی نظام روی آوردند. سرانجام در روز بیست و هفتم آذر 1358 هجری خورشیدی، گروهگ تروریستی فرقان، آیت الله مفتح را هنگام ورود به دانشکده ی الهیات به شهادت رساند.

امام خمینی به مناسبت شهادت آیت الله مفتح در پیامی فرمود :«...جناب حجت الاسلام دانشمند محترم آقای مفتح و 2 نفر پاسداران عزیز اسلام رحمة الله علیهم به فیض شهادت رسیدند و به بارگاه ابدیت راه یافتند و در دل ملت و جوانان آگاه ما حماسه آفریدند و آتش نهضت اسلامی را افروخته تر و جنبش قیام ملت را متحرک تر کردند. خدایشان در جوار رحمت واسعه ی خود بپذیرد و از نور عظمت خود بهره دهد. امید بود از دانش استاد محترم و از زبان علم او بهره ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود و امید است، از شهادت امثال ایشان بهره ها برداریم. من شهادت را بر این مردان برومند اسلام تبریک و به بازماندگان آنان و ملت اسلام تسلیت می دهم.»

روز وحدت حوزه و دانشگاه از یادگارهای ارزشمند امام خمینی است که تصمیمی مهم در جریان پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی محسوب می شود. روز شهادت آیت الله مفتح به پاس سال ها فعالیت و تلاش وی در نزدیکی و وحدت میان این 2 مرکز مهم و علمی، روز وحدت حوزه و دانشگاه نام گذاری شد.

مقام معظم رهبری در دیدار با گروهی از طلاب حوزه های علمیه و دانشجویان دانشگاه به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه در بیست و هشتم آبان 1369 هجری خورشیدی فرمودند:

«طلّاب جوان و عزیز و زحمتکش و قانع و مومن در حوزه های علمیه و نیز دانشجویان عزیز، این جوانان، این فرزندان و این جگرگوشه های ملت، این بهترین و پاکترین عناصر جامعه ما در دانشگاه ها؛ باید در خط اسلام و در جهت عظمت کشور و بلند کردن پرچم اسلام و بیدار کردن ملت های عالم و روح بخشیدن به این دنیای مرده به وسیله دست های استکباری، درس بخوانند و کار و تلاش کنند تا مطمئن شوند که فردای ایران اسلامی، به مراتب از امروز بهتر خواهد بود. این هدف شماست. این هدف وحدت حوزه و دانشگاه است.»
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: