رئیسجمهوری سوریه معتقد است که از چندی پیش چرخش سیاستهای کشورهای غربی بخصوص آمریکا در قبال سوریه آغاز شده است و میگوید، دیدارهای غربیها با دمشق، این روزها قطع نمیشود.
تدبیر24:بشار اسد رئیس جمهوری سوریه، در سخنان و مواضع متعدد خود در چند ماه گذشته، دیدگاههای دمشق در خصوص مسائل منطقه و بینالملل پس از ظهور گروهک داعش را مطرح کرده است. او اخیرا در دیدار با اعضای حزب بعث سوریه، صراحتا برخی مواضع خود در قبال بحران کشورش و عوامل و بازیگران این میدان مانند داعش و آمریکا مطرح کرد.
روزنامه الاخبار با انتشار بخشهایی از این سخنان، نوشت: بشار اسد صحنه بینالمللی و منطقهای پس از ظهور داعش را چگونه میبیند؟ دیدگاهش درباره جبهه متخاصم و در رأس آن آمریکا، ترکیه، کشورهای خلیج فارس و مسئله کردها و طرح فرستاده سازمان ملل در حلب چیست؟ ارزیابیاش از عملکرد روسیه و ایران و نقش مصری چیست؟
مرحله ظهور داعش
بشار اسد معتقد است «آنچه این مرحله را متمایز میکند، ابهام آن است» اما اندکاندک «روشن میشود»، بخصوص نزد غربیها. مرحله ظهور داعش، مرحلهای اساسی است که موضع میانهای در آن نیست؛ یا باید به سوی پرتگاه رفت و غرب بهای آن را خواهد داد یا اینکه راهحلی پیدا کرد.
مرحله کنونی از دید رئیس جمهوری سوریه، دچار تناقضاتی است؛ جبهه دشمنان دچار چنددستگی است:
1- آمریکا؛ امروز ضد ترکیه است. ترکیه خواستار ایجاد منطقه حائل (در مرز خود با سوریه) است، اما آمریکا آن را رد میکند. ترکیه در دوره (رجب طیب) اردوغان (نخستوزیر سابق و رئیس جمهوری فعلی ترکیه)، غرب را به اعتماد به اخوانالمسلمین واداشت سپس روشن شد که (از دید دمشق) «فرقی میان اخوان با القاعده و افراطگرایی نیست. همه این گروهها در محتوا یکی هستند با اشکال مختلف».
2- تناقض ترکیه و کُردها افزایش پیدا کرد.
3- تناقض کُردی-کُردی افزایش پیدا کرد. «پ.ک.ک.» علیه بارزانی است یعنی اینکه تناقضی میان کردهای سوریه و کردهای عراق و میان کردها با اعراب است.
4- داعش با همه تناقض دارد.
5- کشورهای حامی تروریسم با خود جنگ دارند اما همگی «در آسیبزدن به سوریه و سرنگون کردن نظام و سوریه مشترکند».
تماسهای غربیها با دمشق
در اینجا، بشار اسد تصریح میکند که آمریکاییها و غربیها و متحدانشان، در «وضعیت تباهی کامل» هستند. چرخش (به سوی دمشق) را آغاز کردهاند. «اما این چرخش بسیار کُند است». چرا که غربیها با اصرار بر مواضع خودشان اصطلاحا بالای درختان بلند رفتهاند «و برای متقاعد کردن افکار عمومی غرب به اینکه سوریه، کشوری شیطانی است خیلی بالا رفتهاند» پس عقبنشینی و پایینآمدن از این درختها زمان میبرد.
بشار اسد میگوید که با همه این کُندی، «غربیها تماس با ما را آغاز کردهاند و دیدارها(ی دو جانیه) قطع نمیشود. این دیدارها با نظارت بالاترین سطوح (سیاسی در کشورهای غربی) انجام میشود؛ (یعنی) رئیسجمهورها، وزرا و مدیران سرویسهای اطلاعاتی...». در این دیدارها برای ما روشن شده است که آنها «دچار اختلاف هستند درباره بحران سوریه. جریانهایی که خواستار سیاست باز مقابل ما هستند همانهایی هستند که زیر نظر سطوح عالی سیاسی خود، با ما تماس دارند».
چرخش کند سیاست آمریکا
پس از شکست باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در انتخابات میاندورهای کنگره، دیگر چیزی در سیاست داخلی ندارد که آن را ببازد. دولت اوباما چرخش خود را آغاز کرده است. در حرف و ظاهر، از خواسته تغییر رئیس جمهوری در دمشق دست بر نداشته است اما (از خود) سوال میکند که «اگر رئیسجمهوری (بشار اسد) برود، چه کسی خواهد آمد؟ داعش؟ گزینه دیگری نداریم!.
- به گفته بشار اسد، اوباما میچرخد و مانور میدهد. در سخنان آشکارش گفت که مخالفان میانهرو در سوریه، «معارضانی خیالی» هستند. سپس به منتقدانش گفت: اگر 500 میلیون دلار میخواهید، بگیرد، اما آن را به چه کسی خواهیم داد؟
- جو بایدن، معاون اوباما، به نوبه خود (معارضان را) منفجر کرد. اعلام کرد که دوستان ما در ترکیه و کشورهای خلیج (فارس) همان کسانی هستند که تروریسم در سوریه را حمایت مالی کردند. عذرخواهیهای تشریفاتی بعد از آن از جانب بایدن، دیگر ارزشی سیاسی ندارد.
- ارتش آمریکا به نوبه خود تصمیم گرفت که ارتش سوریه تنها گزینهای است که به شکلی جدی با تروریسم میجنگد. اما حتی با عدم رسیدن به نتیجهای منطقی، با عکس آن تعامل میکند «البته که با ارتش سوریه تعامل نمیکنیم».
بشار اسد پس از طرح این مسائل تأکید میکند که ما اکنون مقابل تغییر و تحول موضع غربی در قبال منازعه در سوریه هستیم. «این بدین معنا نیست که امور ساده و روان است به سوی حل ساده پیش میرود. واشنگتن، هر چقدر هم دچار تحول شود، هدفش در نهایت این باقی میماند که بر ما و سوریه غالب شود و خواستهاش را بر ما تحمیل کند. به این معنا که آنها امروز داعش را نمیخواهند و میخواهند آن را بزنند تا به جای آن چیزی را بیاورند که اسمش را میگذارند «نیروهای میانهرو». پس اینها را از کجا بیاورند؟ چه کسی عملا در میدان با نیروهای افراطی که هر کدام یک اسمی دارد، مبارزه کند؟ اختلاف ساده است، این مسئله بسته به حقوقی است که به این گروهکها داده میشود؟
در نهایت با سد حقیقت برخورد خواهند کرد: آنجا (در سوریه) خلأی هست که هیچ کس جز ارتش سوریه نمیتواند آن را پُر کند.