فراگیرشدن گفتمان اعتدال

تدبیر24: با توجه به فضای سیاسی و مشکلات و مسائلی که در 8سال گذشته وجود داشت، گفتمانی پس از انتخابات 92 بر عرصه سیاسی كشور حاكم شد كه فراگیری آن نقش بسیاری در آزادتر شدن فضای سیاسی کشور داشت. آنچنان كه می‌توان گفت تحولاتی كه در این یک سال و شش ماه اتفاق افتاده، بیش از 8 سال گذشته است. بدین ترتیب آثار برپایی دولت اعتدال را در عرصه‌های مختلف می‌توان اینگونه برشمرد: در عرصه سیاسی در طول این مدت شاهد نوعی وفاق ملی، نشاط سیاسی، مشاركت گسترده مدنی، امنیت و فضای بازتر و سالم‌تر برای تنفس سیاسی بوده‌ایم. در عرصه اجتماعی شاهد كاهش شكاف دولت و ملت، افزایش سرمایه اجتماعی، افزایش امید به آینده، ارتقای اخلاق اجتماعی و كاهش سطح تخریب و انگ‌زنی‌هایی كه وجود داشت، هستیم. در عرصه فرهنگی، آشتی اصحاب قلم و نخبگان با دولت رقم خورده و همچنین شاهد افزایش سطح امنیت فرهنگی و ارتقای سطح اخلاق هستیم. درعرصه بین‌المللی نیز شاهد گشایش و بازشدن قفل هسته‌ای و ارائه تصویری جدید از ایران در جهان و نفی ایران‌هراسی هستیم. در عرصه كارآمدی و در قبال ناكارآمدی‌های سابق شاهد رشد و افزایش مدیریت كارآمد در كشور هستیم. همچنین از اتفاقات مهم و مثبت دیگر در این عرصه می‌توان به جایگزینی نظام تصمیم‌گیری كارشناسی به‌جای تصمیمات لحظه‌ای، فردی و احساسی نام برد. در طول این مدت و در حوزه مبانی اخلاقی نیز شاهد صداقت و شفافیت بیشتر، پرهیز از تهمت و انگ‌زنی، پرهیز از حذف رقیب به هر جهت و پرهیز از وعده و وعید‌های دروغ و غیرواقعی بوده‌ایم. در حوزه وحدت ملی و همینطور وحدت رویه و انسجام ملی و كاربردی شاهد افزایش انسجام در سطح ملی و ساختاری هستیم. همینطور با جایگزینی تعامل به‌جای تقابل در عرصه ملی و روی‌آوردن به سیاست اجماع‌سازی زمینه‌ساز ایجاد انسجام و وحدت بیشتر بوده‌ایم. علاوه بر آن با پیگیری سیاست قانون‌محوری و بسط این رویه در تمام عرصه‌ها زمینه‌ای فراهم آورده‌ایم كه برطبق آن از این پس قانون فصل‌الخطاب همه مسائل كشور خواهد بود. و نهایتا در عرصه اعتدالگرایی به‌جای افراط و تفریط باید گفت دولت عملكردی داشته كه امروز می‌توان گفت گفتمان اعتدال دیگر یك شعار نیست بلكه یك حقیقت است؛ یك واقعیت است. اعتدالی كه نیازی برای امروز و ضرورتی برای فرداست به جنبشی تبدیل شد كه در 24خرداد92 ظهور و تبلور یافت و در طول مدتی كه از عمر آن گذشته به یك گفتمان تبدیل شده است. این گفتمان نیز در آینده نزدیك جایگاهی ملی و در میان‌مدت جایگاهی فراملی خواهد یافت. اعتدالی كه واقع‌گرایی را در مناسبات حاکم نموده است. عقلانیت را جایگزین احساس‌گرایی و آمریت كرده و تولید فرصت را اولویت داده است. در عرصه عمومی نیز همگان بر این باورند كه هركس در نقطه‌ای كه قرار دارد احساس مثبتی نسبت به اطراف خود و تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و...پیدا کرده است. در واقع باید گفت مهم‌ترین مسئله دولت عدم دفاع از هویت،عملكرد، واقعیت‌ها و ظرفیت‌های خود است. در این راستا نیز نجابت رئیس‌جمهور و دولتمردان سبب سوءاستفاده عناصر تندرو كه در میان مردم جایگاهی ندارند شده است و اكنون شاهدیم كسانی كه در تهران هشت‌میلیونی كمتر از پنج‌درصد از آرای مردم را دارند به نمایندگی از هشت‌میلیون نفر با دولت به درشتی حرف می‌زنند. از این باب شواهد و قرائن نیز نشان می‌دهند كه كانون‌هایی به دنبال ایجاد تشتت و بر هم زدن آرامش موجود هستند. چراكه اینان از اقبال مردم به دولت اعتدال ناخشنودند. در پایان باید اضافه كرد اساسا بعضی از افراد نمی‌توانند در محیط آرام سیاسی زیست كنند و مستمرا به دنبال بحران و تنش‌آفرینی هستند و این درصورتی است كه سیاست دولت پرداختن به مشكلات مردم است.