دولت و دست‌اندازهای رقیبان

تدبیر24: موضوع برداشت دولت از صندوق توسعه ملی با وجود اخبار حاكی از حصول نتیجه مثبت بر سر آن و صدور بیانیه مشترك دولت و مجلس، كماكان از سوی برخی منتقدان دولت یازدهم ادامه دارد. نفس حضور گروه‌های رقیب در قدرت، امری مبارك و میمون است و همان موضوعی است كه در دولت‌های نهم و دهم کم دیده می‌شد بدین معنا که گروه‌های رقیب را محدود کرده و اجازه نقد ندادند یا با برچسب‌های مختلف سعی کردند فضایی فراهم شود که اظهارنظری علیه‌شان وجود نداشته باشد که متاسفانه این اوضاع باعث شد فضایی شکل گیرد كه در آن تخلفات بی‌سابقه رخ داده و آسیب‌های جدی به تمام نهادهای اجرایی، قانونگذاری و غیره وارد شود. نفس حضور و وجود یك نگاه بیرونی امری مبارك برای فضای سیاسی كشور است. درمورد اخیر نیز دولت به دلیل محدودیت‌ها و كمبود منابع مالی می‌تواند دست به استقراض بزند تا بتواند منابع موردنیاز خود را از طریق آزادشدن دارایی‌های تحریم‌شده دریافت نماید و دولت نیز پس از دریافت منابع و دارایی‌ها، این مبلغ را به صندوق بازگرداند اما همین موضوع اكنون به بهانه‌ای برای جریان سیاسی رقیب تبدیل شده است. نكته مهمی كه درحال حاضر و در پس این كشمكش وجود دارد این است كه پافشاری و هیاهوی برخی جریانات خاص نشان می‌دهد كه اغراض دیگری وجود دارد البته این اغراض از چشم مردم و افكار عمومی دور نخواهد ماند و به زیان آن جریانی تمام خواهد شد كه می‌كوشد از قِبل این فضاسازی‌ها، فرصت برای خود كسب كند. چراكه بسیاری شاهد دست‌اندازی به منابع عمومی توسط كسانی بودند كه منتسب به جریان منتقد هستند و این منتقدان پرشور در آن برهه كلمه‌ای در اعتراض به آن اعمال نگفته و لب به سخن نگشودند. پیشینه صداقت این افراد در نقدهایشان به‌شدت مورد سوال قرار می‌گیرد و به همین دلیل مردم نیز با درك اوضاع وتحولات كاملا متوجه اغراضی كه در پی این فضاسازی‌ها وجود دارد، هستند. در واقع این افراد تلاش دارند به دولت یازدهم آسیب بزنند اما این آسیب به اعتبار كل مردم وارد خواهد شد، آن هم در موقعیتی كه شاهد افشای تخلفات بی‌سابقه‌ای در اقتصاد از جمله پدیده شاندیز، خروج 22 میلیارد دلار ارز از كشور در زمان زمامداری دولت‌های نهم و دهم، انتقال 7/2میلیارد دلار ارز به حساب یك نفر در خارج از كشور یا فساد 12هزار میلیاردی هستیم. چنین فضایی برای اعتبار كل كشور و اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی دولت بسیار آسیب‌زاست. با توجه به این شرایط، این شائبه پیش می‌آید که گروه‌های رقیب در این موضوع خاص بیشتر به كسب منافع خود اهمیت می‌دهند تا منافع عمومی. همچنین باید پرسید چرا این افراد منافع ملی را بازیچه خود قرار داده‌اند؟ که در جواب باید گفت این امر نشان می‌دهد گروه‌های سیاسی ما تا چه اندازه در درک حساسیت‌های جهانی و بین‌المللی ناشی هستند.