اما هیچکدام از این شخصیت ها امکان پیش بینی ، مبتنی بر علم آینده پژوهی را در ادبیات عالمانه و توام با هنر سیاست نداشتند ، به درستی و به دور از هرگونه حاشیه ، تنها مردی که سالهای دهه پنجاه تا امروز ، مرد لحظه های انقلاب و یا به تعبیر بهتر « مردی برای تمامی فصول » باید از آن نام برد « علی اکبر هاشمی رفسنجانی برهمانی » است .
وی نه اشراف زاده ای است که از خوش اقبالی اصلاحات ارضی به مال و فرصتی رسیده باشد و نه روحانی بوده که از سر شهرت و عشق به قدرت ورودش به فضای همراهی با امام خمینی (ره) دلیل هستن ، امروزش شود.
در این حال با نیم نگاهی به وقایع مهم انقلاب اسلامی نقش وی به مراتب پررنگ تر از هر سال دیده می شود ، او با مدیریتی توام با تدبیر هوشمندانه خود در دوران جنگ تحمیلی ، دوران سازندگی ، دوران اصلاحات و دوران شعار عدالت محوری دکتر احمدی نژاد ، تنها مرد برنده جریانات سیاسی نام گرفته است .
هاشمی رفسنجانی با درایت ناشی از تجربه و شناخت صحیح از تاریخ ایران و همچنین مرزبندی های سیاسی کشور و در شرایطی که شائبه تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بروز کرده بود ، نقش کلیدی دیگری را برای خود رقم زد و با ترسیم نقشه راه و بیان ضرورت های جامعه ، توانست فضا را مدیریت کرده و اجازه ندهد تا از آب گل آلود ناشی از سوء تفاهم ، دشمنان موفق به عمق بخشی به شکاف پدید آمده میان مردم و حاکمیت شوند و امید جامعه ، مایوس گردد.
او در آن روزها ، پیش بینی حماسه ای را می کرد که 4 سال بعد ، در سال 1392 به وقوع پیوست؛هاشمی 4 سال زودتر از همه جریانات سیاسی و مدیران ایران ، روزنامه ای را می خواند که امروز ، من و شما آن را می خوانیم ؛ هاشمی مرد لحظه های سخت انقلاب گاه به سکوت و گاه با یکی دو جمله در سالهای اخیر پیام خود را می رساند ، اما هیچگاه به انقلاب ، امام و رهبری و مردمش پشت نکرد ، دلخور نشد و همانند پدری دلسوز و مهربان به همراه رهبری انقلاب که دو دوست و یار جدانشدنی از یکدیگرند؛ فرزند سی و اندی ساله خود را رها نکرد و اینچنین نام خود را در تاریخ ایران ماندگار و جاودانه نمود ، او شطرنج بازی است که بدون نبرد همیشه با رساندن سرباز به خانه آخر ، پیروز می شود .
او مردی است فراتر از زمان خودش ، مردی که امروز تمام فعالین سیاسی و مدنی داخلی و خارجی ، موافق و مخالف بر توان او سر تعظیم فرود می آورند و جوانان امروز ایران اسلامی از او درس مدیریت دانش ، تجربه نگاری ، آینده پژوهی توام با صبر و وفاداری به عهد ، ایثار و گذشت را فراگرفته اند .
محمدباقر فرهند