- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
شیخ نور در قامت شیخ دیپلمات
کم گوی و گزیده گوی
رئیس‌دفتر بازرسی مقام معظم رهبری، چهر‌ه‌ای رسانه‌ای نیست. چه آن روز که احمدی‌نژاد در مناظره تلویزیونی اتهاماتی به او و نزدیکانش وارد کرد و او سکوت کرد و چه آن زمان که حسن روحانی به پیشنهاد او و اصرار آیت‌ا... هاشمی، وارد عرصه انتخابات شد و حمایت‌‌هایش تاثیر مستقیمی در پیروزی حسن روحانی داشت، هرگز جز چند خطی مصاحبه و یکی دو نوشته، مطلبی از وی منتشر نشد. شاید همین است که هر وقت به سخن می‌آید عقلای اصلاح‌طلب و اصولگرا چشم بر دهان او می‌دوزند تا برداشت و نظر او را جویا شوند. از سفر نیویورک نیز گرچه بسیاری سخن گفته و نوشته‌اند اما تحلیل او در جایگاه خود خواندنی و شنیدنی است؛ «با توجه به سخنرانی خوبی که در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد شد و ملاقات‌های سطح بالایی که انجام گرفت و مواضع حکیمانه‌ای که در نیویورک چه در مصاحبه‌های تلویزیونی و چه در دیدار با مقامات بلندپایه کشورهای مختلف جهان اتخاذ شد، می‌توان گفت که در انتقال این پیام و ارائه تصویری واقعی از ایران موفق بوده است.»
تندروها و مواضع رئیس‌جمهور
طیف تندرو این روزها سعی کردند به هر روشی که خود می‌پسندند، مواضع رئیس‌جمهور را به نقد بکشند ولی وقتی کسی به ادعاهای آنها وقعی ننهاد و تنها 10درصد آرای مردم را در انتخابات کسب کردند، خواستند مواضع رئیس‌جمهور را در تقابل با آرمان‌های انقلاب نمایش دهند اما ناطق‌نوری نظری برخلاف این طیف دارد؛ «یکی از دستاوردهای این سفر پیاده شدن سه اصل راهبردی حاکم بر سیاست خارجی کشورمان بود که توسط مقام معظم رهبری تعیین شده و ایشان همواره برآن تاکید دارند. نظام جمهوری اسلامی ایران همواره اعلام کرده که با درنظر گرفتن سه اصل راهبردی عزت، حکمت و مصلحت با همه کشورهای دنیا تعامل می‌کند. از این منظر رئیس‌جمهور چه در نطق خود در سازمان ملل و چه در دیدارهایی که با مقامات بلندپایه مختلف دنیا داشت و چه در اتخاذ مواضع خود به این سه راهبرد اساسی در سیاست خارجی کشور عنایت داشت.» شاید همین تبیین مواضع رهبری از سوی افراد اثرگذاری همچون ناطق است که روز‌به‌روز بر حامیان شیخ دیپلمات می‌افزاید. شنبه خبر رسید جمعی، یکشنبه 170 و دوشنبه 200 و دیروز خبر رسید 230 نماینده مجلس از مواضع رئیس‌جمهور تقدیر کرده‌اند و اگر روند حمایت‌ها به همین شکل ادامه یابد بعید نیست بزرگ‌ترین حمایت تاریخ از موضع رئیس‌جمهور در مجلس شکل بگیرد. گرچه هنوز چند نماینده نیز بر طبل مخالفت می‌کوبند اما ظاهرا این رفتار نیز از این روست که صدای آنها، کمک کند تا صداهایی که برای آنها خوشایند نیست، شنیده نشود! حجت‌الاسلام ناطق‌نوری اما در برابر مخالفان رئیس‌جمهور موضعی صریح دارد؛ «البته ایران کشور آزادی است و همه گروه‌ها در هر موضوعی می‌توانند و باید نظرشان را آزادانه بگویند. انتقاد نردبان تکامل و ترقی است و نباید از ارائه نظرات گوناگون دلخور و ناراحت شد.» و به این گروه‌ها توصیه می‌کند اولا به اهداف سفر نیویورک توجه کنند؛ «برخی از کسانی که ایراد می‌گیرند عمدتا به این نکته توجه ندارند که سفر به نیویورک برای این بود که گره‌ای از مشکلات مردم و نظام باز شود. روحانی با توجه به سوابق و تجربیاتی که در بحث مذاکره دارد برای خود اهدافی تعیین کرده بود که درنهایت دستاوردهای مثبت و ارزشمندی از این سفر و ملاقات‌ها و مذاکرات نصیب کشور و ملت شود.» و اگر همچنان مواضع رئیس‌جمهور را نپذیرفتند، آب به آسیاب دشمن نریزند؛ «این را درنظر داشته باشیم که چه در داخل و چه در خارج از کشور عده‌ای به‌دنبال ارائه تصویر خشن و بی‌منطق و افراطی از جریانات انقلابی و حزب‌اللهی هستند، ما باید مراقب باشیم آب به آسیاب آنها نریزیم.»
تعهد در برابر مردم
ناطق‌نوری همچنین در جواب انتقادات از مواضع دکتر روحانی تاکید کرده که رئیس‌جمهور در یک انتخابات پیروز شده و مردم نیز توقعاتی از وی دارند؛ «به هر حال او در ایام تبلیغات انتخاباتی قول داده بود در 100روز اول کاری کند که ازجمله آنها تنش‌زدایی و تعامل بهتر با دنیا بود که به هرحال آنچه انجام شد در همین راستا بوده است.» بعضی رسانه‌های اصولگرا اما برای هجمه به روحانی شروع به روزشماری برای پایان 100روز کرده بودند اما بعد از سفر نیویورک، این شمارش‌ها متوقف شد. شکی نیست که این مذاکرات می‌تواند مقدمه‌ای بر یک تحول بزرگ باشد و در آن صورت، مهر 92 در تاریخ ایران جاودانه خواهد شد. به هر حال باید به روحانی 3ماه و شاید 6ماه دیگر فرصت داد. چه بسا مثنوی پرونده هسته‌ای در این دفتر به پایان برسد و حکایت دیگری برقرار نباشد.
میثم سعادت
منبع:روزنامه آرمان
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
درود بر ناطق 
