مسئله، آمريكاست

تدبیر24: در روزهاي اخير دور جديدي از مذاكرات ميان ديپلماتهاي ايراني و آمريكايي آغاز شد. مذاكراتي كه مذاکره کنندگان بدون توجه به حواشي و جنجالهاي اخير همچنان مصمم به مسير خود ادامه مي‌دهند. در دور جدید مذاكرات كه با روی کار آمدن دولت یازدهم در جريان است هدف رسیدن به يك توافق جامع و كامل تعریف شده. بنا براين تا اين زمان، علائم و قرائن با توجه به مشكلات داخلي هر دو طرف مثبت بوده و اگر قرار بر اين باشد كه يك موافقتنامه كلي امضا شود، هر گامي كه در راستاي پيشرفت برداشته مي‌شود را بايد مثبت تلقي كرد. هرچند كه موافقتنامه كلي ممكن است بيشتر سياسي باشد ولي به هر حال و با توجه به شرايطي كه در آمريكا و با توجه به موضعگيري‌هاي مختلف از سوي كنگره آمريكا يا لابي‌هاي مختلف طيفهاي تندرو وجود دارد و همينطور موضعگيري‌هايي كه در ايران وجود دارد هر موافقتنامه‌اي در جاي خود درخور تاييد است. حال اگر اين توافقنامه جامع باشد يعني گذشته از سياستهاي كلي، مسائل فني و حقوقي را هم در بر گرفته باشد طبيعتا دوچندان درخور تاييد است. اكنون نيز ظواهر امر و ملاقاتهايي كه انجام مي‌گيرد از قصد و نيت طرفين براي رسيدن به يك نتيجه مطلوب حكايت دارد. از سويي مشاهده مي‌شود كه در حال حاضر به نوعي بار اين پرونده بر شانه‌ مذاكرات و ملاقاتهاي دوجانبه ايران و آمريكا گذاشته شده است. در طول چند ماه اخير ديپلماتهاي دو كشور بارها با هم ملاقات داشته و ساعتها مذاكره كرده‌اند و اكنون نيز طبق آنچه كه از فضاي مذاكره اخيرشان به گوش رسيده است قرار ملاقات ديگري را در آينده‌اي نزديك هماهنگ کرده‌اند. در اين خصوص بايد پذيرفت كه مسئله اصلي براي ما آمريكاست. بنابراين هر توافقي كه با آمريكا صورت گیرد به ظن غالب، همراه با موافقت ساير كشورهاي عضو خواهد بود. يعني اتحاديه اروپا و دو كشور چين و روسيه تا حد بسياري متاثر از توافقي خواهند بود كه ميان ايران و آمريكا ممكن است شكل بگيرد. بنابراين چون مسئله محوری آمريكاست و قبل از هر چيز بايد خواستهاي ايران در مقابل آمريكا جلب شده و از آن سو موافقت آمريكا نيز با مواضع مورد نظر صورت بپذيرد لذا ديپلماتهاي دو كشور بسيار بيش از ديپلماتهاي ساير كشورها بايد مذاكرات را پيگيری کنند و به پيش ببرند. وقتي ميان ايران و آمريكا توافقي جدي صورت گیرد به احتمال زياد سايرين نيز با اين توافق موافق خواهند بود. چنان كه همگان اطلاع دارند زماني كه در دوره آقاي خاتمي به موجب بيانيه سعدآباد و موافقتنامه پاريس توافقاتي صورت گرفت، علت اينكه نتيجه مورد نظر جنبه اجرايي پيدا نكرد عدم موافقت آمريكا بود. در حال حاضر نيز اصل بر اين است كه توافق با آمريكا شكل بگيرد تا در پي آن موافقت ساير اعضا نيز اتفاق بيفتد.