سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 05
- اولین آزمون وفاق ملی برای حقوق انسانی و شهروندی
- رسانه به عنوان یک نهاد سیاسی از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است
- جلوی پرونده‌سازی علیه منتقدان را می‌گیریم/مملکت برای عده‌ای خاص نیست بلکه برای همه است
- زنی در راه آبادانی است
- تعطیلی شرکت کرمان موتور بدلیل قطعی برق
- قدرتنمایی پزشکیان مقابل تندروهای مجلس
- گسترش هوش مصنوعی و تغییر شغل 800 میلیون نفر در جهان
- تهديدهاي پيش روي دولت پزشکیان
- اتحاد مثلث!
- فیلترشکن ها هزینه سبد خانوار را افزایش داده است
- چشم طمع عناصر جریان انحرافی به مناطق آزاد
- خطای آشکار پزشکیان این است که سخنگو ندارد
- کدام ورزشکاران در المپیک تاریخسازی کردند؟
- تماس تلفنی ظریف با پزشکیان
- نقد عجیب جنتی به وزیر کشور پیشنهادی پزشکیان
- بساط توئیتبازی و بیانیههای طلبکارانه را جمع کنید
- اینکه ظریف و جهرمی بروند یا بمانند اصلا مهم نیست
- انتصاب های جدید پزشکیان چه خواهد بود؟ معاونت علمی، بنیاد شهید، انرژی اتمی
پیوند سر آدم
«کاناورو» ایتالیایی انجام این عمل جراحی پیوند را از طریق ترکیبی موسوم به «پلی اتیلن گلیکول» امکان پذیر می داند.
تدبیر24: یک جراح اعصاب ایتالیایی، مدعی شده که راهی برای انجام عمل جراحی پیوند کل سر به یک بدن جدید کشف کرده است.
سرگیو کاناور، ایتالیایی اعلام کرد که شیوه ای را کشف کرده که می تواند تا سال ۲۰۱۷ یک سر جدا شده، فرضا از فردی که بواسطه بیماری لاعلاج در حال مرگ است را به بدن یک بیمار مرگ مغزی پیوند بزند. اما سایر متخصصان نسبت به ادعای این پزشک ایتالیایی ابراز تردید می کنند.
به گفته دکتر چاد گوردون، استاد جراحی پلاستیک و جراح اعصاب دانشگاه جانز هاپکینز، هیچ راهی برای پیوند مغز و نخاع که در پی آن، حرکات حسی یا حرکتی به درستی عمل کنند، وجود ندارد. در خوشبینانه ترین حالت، ما ۱۰۰ سال تا تحقق این رویا دور هستیم.
«کاناورو» ایتالیایی انجام این عمل جراحی پیوند را از طریق ترکیبی موسوم به «پلی اتیلن گلیکول» امکان پذیر می داند.
طبق گفته وی، این ترکیب موجب تحریک رشد اعصاب در نخاع و اتصال آنها به نورون ها شده و همچون نوعی چسب برای اتصال بین بدن و سر عمل می کند. البته این جراح ایتالیایی قرار است طرح کامل پروژه خود را در نشست «آکادمی جراحان اعصاب و اورتوپد آمریکا» در اواخر ماه خرداد تشریح نماید.
در سال ۱۹۷۰، یک جراح اعصاب به نام «رابرت وایت»، سر یک میمون را به بدن میمون دیگری پیوند زد. نخاع میمون هرگز به بدن جدید پیوند نخورد، به همین دلیل این میمون فلج باقی ماند، اما گردش خون در مغز بدین معنا بود که میمون می تواند همچنان ببیند، بشنود، حس بویایی داشته باشد و طعم غذاها را بفهمد. در نهایت، سیستم ایمنی بدن پیوند سر را پس زد و میمون مُرد.
بزرگترین مشکل در انجام این پیوند، اتصال نخاع به مغز است، به طوریکه سر بتواند بدن جدید خود را کنترل کند. از طرف دیگر این عمل بسیار دشوار است، چرا که اگر مغز برای مدتی طولانی بدون اکسیژن بماند می میرد
منبع: تابناک
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
نظر شما:
نیازمندیها
