آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

شینا انصاری - روز جهانی و هفته ملی کودک فرصتی است برای پرداختن به دغدغه‌ها، مشکلات، بحران‌ها، علاقه‌مندی‌ها و حقوق کودکان، این جوانه‌های زندگی و امیدهای آینده. کودکان در نقاط زیادی از دنیا در حالی اولین قربانی سیاست، فقر، خشونت و جنگ هستند
جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

محمدمهدی محمدی-رقابت‌پذیری در سال ۲۰۲۵ تنها یک رتبه‌بندی نیست، بلکه نمایی است از آنچه جهان به سمتش می‌رود: ثبات، شفافیت، و هوشمندی سیاست. کشورمان اگر بخواهد سهمی در آینده اقتصادی جهان داشته باشد، باید نه‌تنها در زمره بازیگران مهم این تغییر جهانی و همکار در سازمان های جدید بین اللملی قرار بگیرد، بلکه باید طراح مسیر خود با پایبندی به موازین و استراتژی های خود باشد. مسیری که از درون طراحی، اصلاح و اجرا می‌شود، نه از بیرون تحمیل.
چهارشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۴ - 2025 October 15
کد خبر: ۴۸۰۲۰
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۰:۲۰

پیوند سر آدم

«کاناورو» ایتالیایی انجام این عمل جراحی پیوند را از طریق ترکیبی موسوم به «پلی اتیلن گلیکول» امکان پذیر می داند.
   تدبیر24:  یک جراح اعصاب ایتالیایی، مدعی شده که راهی برای انجام عمل جراحی پیوند کل سر به یک بدن جدید کشف کرده است.
 
 سرگیو کاناور، ایتالیایی اعلام کرد که شیوه ای را کشف کرده که می تواند تا سال ۲۰۱۷ یک سر جدا شده، فرضا از فردی که بواسطه بیماری لاعلاج در حال مرگ است را به بدن یک بیمار مرگ مغزی پیوند بزند. اما سایر متخصصان نسبت به ادعای این پزشک ایتالیایی ابراز تردید می کنند.

به گفته دکتر چاد گوردون، استاد جراحی پلاستیک و جراح اعصاب دانشگاه جانز هاپکینز، هیچ راهی برای پیوند مغز و نخاع که در پی آن، حرکات حسی یا حرکتی به درستی عمل کنند، وجود ندارد. در خوشبینانه ترین حالت، ما ۱۰۰ سال تا تحقق این رویا دور هستیم.

«کاناورو» ایتالیایی انجام این عمل جراحی پیوند را از طریق ترکیبی موسوم به «پلی اتیلن گلیکول» امکان پذیر می داند.

طبق گفته وی، این ترکیب موجب تحریک رشد اعصاب در نخاع و اتصال آنها به نورون ها شده و همچون نوعی چسب برای اتصال بین بدن و سر عمل می کند. البته این جراح ایتالیایی قرار است طرح کامل پروژه خود را در نشست «آکادمی جراحان اعصاب و اورتوپد آمریکا» در اواخر ماه خرداد تشریح نماید.

در سال ۱۹۷۰، یک جراح اعصاب به نام «رابرت وایت»، سر یک میمون را به بدن میمون دیگری پیوند زد. نخاع میمون هرگز به بدن جدید پیوند نخورد، به همین دلیل این میمون فلج باقی ماند، اما گردش خون در مغز بدین معنا بود که میمون می تواند همچنان ببیند، بشنود، حس بویایی داشته باشد و طعم غذاها را بفهمد. در نهایت، سیستم ایمنی بدن پیوند سر را پس زد و میمون مُرد.

بزرگترین مشکل در انجام این پیوند، اتصال نخاع به مغز است، به طوریکه سر بتواند بدن جدید خود را کنترل کند. از طرف دیگر این عمل بسیار دشوار است، چرا که اگر مغز برای مدتی طولانی بدون اکسیژن بماند می میرد
منبع: تابناک
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: