حب مجیدی یا بغض قلعه نویی

اما با نگاهي گذرا به بازي‌هاي قبلي استقلال متوجه مي‌شويم که سرمربي آبي‌پوشان بي‌جهت از مجيدي انتقاد نمي‌کند زيرا فرهاد مدت‌هاست که آن گلزن هميشگي نيست و فرصت‌ها را يکي پس از ديگري از دست مي‌دهد.

سير نزولي مجيدي از دربي آغاز شد. جايي که در دقيقه ابتدايي نيمه دوم، فرهاد با ورود به زمين يک موقعيت تک به تک را به راحتي از دست داد و پس از آن ديگر نتوانست از فرصت‌هايي که در اختيارش قرار مي‌گيرد به شکل مطلوب استفاده کند.

البته بايد به اين موضوع اشاره داشت که مجيدي خيلي خوب خود را در موقعيت گلزني قرار مي‌هد و از کمند مدافعان حريف مي‌گريزد ولي وقتي وظيفه اصلي خود يعني گلزني را به درستي انجام نمي‌دهد، ديگر نمي‌شود از او حمايت کرد و قلعه‌نویي هم حق دارد که پس از بازي‌ها مدعي مي‌شود که اگر فرهاد بهتر از موقعيت‌ها استفاده مي‌کرد برنده مي‌شديم.

البته به نظر مي‌رسد آنهايي که حالا سنگ فرهاد را به سينه مي‌زنند از حب اين بازيکن نيست، بلکه از بغض قلعه‌نویي است و مي‌خواهند با انتقادات خود سرمربي را روبروي کاپيتان تيمش قرار بدهند. زيرا در اين شرايط مجيدي هم به خوبي مي‌داند که روي فرم ايده‌آل نيست و وقتي فرصت هاي گلزني زيادي را از دست مي‌دهد، شايسته انتقاد سرمربي است.