- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
احتمال برخوردسیارکی بازمین ونابودی زمین
از این تعداد حدود 10 درصد پهنایی بیش از یک کیلومتر دارند که در صورت برخورد با زمین، خطرات جدی ایجاد می کنند.
سیارک 1950DA نخستین بار در سال 1950 میلادی بمدت 176 روز رصد و سپس ناپدید شد؛ این سیارک با پهنای 1.1 کیلومتر بار دیگر در دسامبر 2000 میلادی مشاهده شد.
رصدهای راداری در مارس 2001 نشان می دهد که این سیارک در مسیری قرار دارد که در 16 مارس 2880 میلادی با زمین برخورد خواهد کرد.
آنالیزهای راداری توسط رصدخانه Arecibo در پورتوریکو و مطالعات صورت گرفته توسط محققان آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) نشان می‌دهد، شانس برخورد سیارک 1950DA با زمین یک در 30 است.
ریسک برخورد این سیارک 50 درصد بیشتر از متوسط سیارک‌های خطرناک ارزیابی شده است.
البته فاکتورهای زیادی بر مسیر حرکت یک سیارک اثر می‌گذارند که اثر یارکوفسکی (Yarkovsky effect) یکی از مهمترین عوامل است؛ بر این اساس تابش نور خورشید بر سطح سیارک باعث گرم شدن و در نتیجه چرخش و حرکت سیارک می شود.
البته این سیارک خطر جدی برای ساکنان زمین تا 866.5 سال دیگر ایجاد نمی‌کند!
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
