در زیارتی که امام صادق(ع) به «عَطِیّه» آموخت آمده است: «شدت همبستگی و پیوند سیدالشهدا با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا میماند که جز با انتقامگیری و خونخواهی اولیا خدا، تقاص نخواهد شد». (1) از همین روی است که امام حسین(ع) را ثارالله یعنی خون خدا مینامند و خونخواهانش را لثارات مینامند.
پس پرچم امام حسین(ع) هم به رنگ سرخ است تا نشان دهنده این موضوع باشد که منتقم خون آن بزرگوار خود خداوند تبارک وتعالی است و خون آن بزرگوار هرگز فراموش و پایمال نخواهد شد.
از طرف دیگر این رنگ بیدار کننده همه عاشقان و دلباختگان آن حضرت میباشد که بدانند که امامشان چگونه و با چه مظلومیتی به شهادت رسیده و همانند آن حضرت همیشه آماده جانفشانی در راه خدا باشند.
این پرچم زیبای امام حسین(ع) به رنگ سرخ است تا به من و شما و اهالی دنیا بفهماند که از روز تاسوعا که پرچم سرخ را بر فراز چادر حسین بن علی(ع) برافراشتند تاکنون همچنان جنگ با کفار و قاتلین آن حضرت ادامه دارد و این امر تا ظهور امام زمان(عج) که منتقم خون آن بزرگوار است ادامه خواهد داشت.
از اینروست که در فرازهای آخر دعای ندبه میخوانیم: «این الطالب بدم المقتول بکربلا»؛ کجاست طلب کننده خون کشته کربلا؟ امام زمان شخصاً طالب خون بناحق ریخته جد مظلومش حسین بن علی(ع) است و تا قیام ایشان همچنان پرچم خونخواهی مظلوم کربلا به دست با کفایت ایشان است، امید است که انشاء الله ما هم جزو سربازان آن بزرگوار در زمان ظهورش باشیم تا از منتقمان خون سیدالشهداء قرارگیریم.
منبع:مشرق