زنگ خطر اقتصادی در چین

تدبیر24: مصطفی تجملی - در ماه های گذشته و با ادامه وضعیت رکود بازار های مالی آسیا و رکود نسبی موجود در بازارهای جنوب شرق آسیا، چین ارزش واحد رسمی پول خود را تا دو درصد کاهش داد. کشور چین دومین اقتصاد بزرگ و در حال رشد دنیا و دارای تاثیر گذاری فراوانی بر بازار های مالی و بورس دنیا است. این اقدام بانک مرکزی چین می تواند دارای تاثیرات فراوانی بر بازار های مالی سر تا سر دنیا باشد.یکی از مهم ترین این تاثیرات تقویت قدرت صادراتی چین در مقابل قدرت واردات در این کشور است. این امر می تواند بدان معنا باشد که رکود نسبی موجود در چین نگرانی های زیادی را برای رهبران این کشور به خصوص مقامات اقتصادی این کشور در حال رشد پدید آورده است. کشور چین کشوری پهناور است.کشوری با نیروی کار فراوان و مهم ترین بازار تولیدی اجناس برای کشور های تمام جهان است.ورود چین به رکود می تواند برای این کشور و سایر کشور های منطقه شرق آسیا خطرناک باشد.شروع هر گونه رکود نسبی می تواند بر روی زندگی جمعیت عظیمی از مردم چین تاثیر بگذارد و زندگی روزمره مردم را دچار اختلالات فراوان کند.به گونه ای که با ایجاد این نگرانی دولتمرادان چین به اتخاذ این تصمیم پرداختند تا ارزش یو آن در مقابل دلار را تا دو درصد کاهش دهند.

ترس از ایجاد رکود نسبی در بازار های مالی چین باعث شد تا دولت به اتخاذ این تصمیم بپردازد. زیرا هر گونه رکود نسبی در چین می تواند نتایج مخربی هم چون کاهش صادرات و افت شاخص های بورس از یک طرف و از سوی دیگر کاهش تولید ناخالص ملی را شامل شود. همچنین با این کاهش، ارزش کالا های وارداتی به چین گران تر خواهد شد و در نتیجه واردات به چین با افزایش قیمت روبه رو خواهد بود.اهمیت موضوع آن جایی مشخص تر می شود که چین یکی از مهم ترین وارد کنندگان نفت در دنیا است،که نتیجه تمام موارد ذکر شده دور شدن و کم شدن آهنگ رشد و توسعه اقتصادی چین از سایر رقبای خود در شرق آسیا و سایر کشور های اروپایی است.

با کند شدن آهنگ رشد و توسعه در چین، دیگر دولت چین نخواهد توانست تا به توسعه نظامی گری خود در مناطق حساس مورد نظر خود بپردازد و با رکود در چین مشکلات فراوانی در زمینه های مختلف به خصوص بخش اقتصادی ایجاد خواهد شد.

راه حل های پیش بینی شده

دولت چین پیش بینی کرده است در صورتی که این سیاست مالی در عرصه اقتصاد جهانی موثر واقع شود خواهد توانست تا در چند سال آینده باز هم ارزش یو آن را به جایگاه قبلی خود بازگرداند. در کنار این سیاست سعی دارد تا بازار مصرفی جدیدی را در کشور های کمتر توسعه یافته به خصوص منطقه خاورمیانه ایجاد کند تا بتواند راه ورود کالاهای چینی را به این کشور ها هموار کند.یکی از این بازار های مصرف کشور ایران است.با حل و فصل نسبی مسئله هسته ای چین خود را به صورت آماده تری برای برای ورود به بازار های ایران کرده است.از سویی نیز این نگرانی پدید آمده که با ارزان شدن کالا های ساخت کشور چین شاهد حضور قدتمند این کالا ها در کشور باشیم که این امر می تواند در امر صنعتی کردن ایران امری کاملا خطرناک تلقی شود و روند رشد اقتصادی و تولید داخلی را تا چند سال آینده کاهش دهد.