جمال چاوشی فر که از سن 8 سالگی به طور جدی به شنا پرداخته است گلایههای زیادی از عدم توجه به این رشته دارد و نگاههای سطحی نگرانه را عامل آسیب دیدن شنای ایران میداند و معتقد است مسئولان تنها به دنبال کسب مدال هستند و در دراز مدت برنامهای برای پیشرفت شنا ندارند
تدبیر24: جمال چاوشی فر که از سن 8 سالگی به طور جدی به شنا پرداخته است گلایههای زیادی از عدم توجه به این رشته دارد و نگاههای سطحی نگرانه را عامل آسیب دیدن شنای ایران میداند و معتقد است مسئولان تنها به دنبال کسب مدال هستند و در دراز مدت برنامهای برای پیشرفت شنا ندارند.
شرح گفتوگوی جمال چاوشیفر را در ادامه میخوانید:
در 8 سالگی عضو تیم شنای استان شدم
" خانوادهام اهل شنا بودند و بعد از بازنشستگی پدرم، یک روز به همراه او به استخر رفتم. پدرم به من که 8 سال بیشتر نداشتم پیشنهاد داد عضو یک تیم شوم. در آن زمان که به استخر ادب میرفتم مربی این مجموعه ورزشی قائدی بود که در وهله اول به من گفت که از نظر بدنی ضعیف هستم و باید بیشتر تمرین کنم تا بتوانم عضو تیمی شوم."
"بعد از این ماجرا یک روز با شناگران همین مربی مسابقه شنا دادم و توانستم تمام شناگران را پشت سر بگذارم. قائدی که خیلی متعجب شده بود گفت از همین امروز میتوانی در این مجموعه تمرین کنی. کارم از همان جا شروع شد و توانستم بعد از مدتی به عضویت تیم شنای استان درآیم. اما شروع کار حرفهای بنده در سن 16 سالگی بود که زیر نظر خائفی دوران خیلی خوبی داشتم و در رده سنی 15 تا 17 سال چند طلا گرفتم و توانستم در کشور مطرح شوم."
مسابقات اوپن مالزی نخستین تجربه برون مرزیام بود
" پس از این مراحل حتی به اردوهای ملی دعوت شدم که سالهای خیلی خوبی بود، اما با وجود برتری که نسبت به دیگر شناگران داشتم به مسابقات خارج کشور اعزام نمیشدم. تا اینکه سال 2007 که 18 سال سن داشتم به مسابقات اوپن مالزی اعزام شدم که این نخستین مسابقه برون مرزیام بود. در مسابقات مالزی رکوردهای ایران را زدم و همین موضوع سبب شد که بیشتر به چشم بیایم و همه فهمیدند که چاوشی فر قادر به انجام چه کارهایی است. در مسابقات اوپن مالزی به نوعی خود را اثبات کردم."
" وقتی 13 ساله شدم به پروانه روی آوردم و حتی مقام هم کسب میکردم، اما وقتی به 16 سالگی رسیدم کرال پشت را شروع کردم. در 18 سالگی رکوردهای ایران را زدم و فیکس تیم ملی شدم، البته فیکس کامل نه، چون تغییر تحولاتی در فدراسیون رخ داد."
زمانی کادر فنی تیم ملی، فقط به شناگران تهرانی توجه داشت
"بعد از بازیهای آسیایی گوانگجو کادر جدیدی که آمد بیشتر به شناگران تهرانی توجه داشت و با وجودی که رکورددار ایران بودم در کرال پشت یکی از شناگران تهران را به جای من به مسابقات بین المللی اعزام کردند که سبب شد فشار روحی شدیدی را متحمل شوم."
"اینکه شما از هر نظر در شنای کشور اول باشید و به شما توجه نکنند خیلی دردآور است. وقتی با خودم خلوت کردم به این نتیجه رسیدم که باز هم باید خود را ثابت کنم. در مسابقات قهرمانی کشور در سال 2012 رکورد ملی را در ماده 100 متر بهبود بخشیدم که سبب شد باز هم نگاهها به سویم جلب شود چرا که شناگرانی که به خارج از کشور اعزام میشدند رکورد نمیزدند، اما من که در ایران تمرین میکردم رکورد میزدم."
"بعد از این ماجرا به مسابقات مسافت کوتاه قهرمانی جهان در ترکیه اعزام شدم که سیر صعودیام از همین مسابقات آغاز شد. در مسابقات اینچئون کره جنوبی توانستم 4 رکورد ملی بزنم. از آن زمان به بعد همه چیز تغییر کرد و شرایط برایم خوب شد. برای بازیهای آسیایی 2014 اردوهای منظم و خوبی داشتیم و ثبات خوبی بر فدراسیون حاکم شد."
در ماده 50 متر 3 صدم ثانیه کم آوردم
"در مسابقات آسیایی 3 رکورد ملی زدم و تنها شناگری بودم که رکورد زد. بعد از این مسابقات به رقابتهای "شورت کورس" در قطر اعزام شدیم که در این مسابقات نیز 3 رکورد زدم. در همین ایام به مسابقات شنای جهان کازان روسیه نزدیک میشدیم، به همین دلیل یک اردوی 20 روزه در کویت برپا کردیم. بعد به دبی رفتیم که مسابقات ورودی کازان در آنجا برگزار میشد. در دبی دو رکورد زدم ولی متاسفانه در 50 متر 3 صدم ثانیه کم آوردم و با بدشانسی در این ماده نتوانستم ورودی را کسب کنم که سرماخوردگی هم تاثیر داشت."
برای کسب سهمیه المپیک روی ماده 100 متر تمرکز دارم
"مسابقات کازان روسیه در کل بد نبود. در ماده 100 متر کمی بدشانسی آوردم و به لاین استخر برخورد کردم که سبب بالا رفتن زمانم شد. در ماده 50 متر رکورد مورد نظرم را زدم. برای کسب سهمیه المپیک روی ماده 100 متر تمرکز کردهام. مسابقات ورودی زیاد است و کادر فنی تصمیم میگیرد که به کدام مسابقات ورودی اعزام شویم. مسابقات ورودی بعدی برای المپیک در مهرماه سال جاری در تایلند برگزار میشود که به همین دلیل اردویی در تهران برپا کردهایم."
کاپیتانی حس خاصی دارد
" متولد سال 69 هستم و به صورت رسمی از سال 93 کاپیتان تیم ملی شنا شدم. این جایگاه بعضی اوقات حس خاصی به شما میدهد. شناگران تیم مشکلات خود را با من مطرح میکنند تا بنده این مشکلات را به فدراسیون منعکس کنم. در کل کاپیتانی را دوست دارم و شناگران نیز حرف شنوی از من دارند، اما هیچ گاه چیزی را به شناگری تحمیل نمیکنم."
تعداد شناگران تیم ملی به اوضاع مالی فدراسیون بستگی دارد
" تعداد شناگران بستگی به اوضاع مالی فدراسیون دارد. یک زمان فدراسیون میگوید پول داریم و زمانی هم میگوید بودجه نداریم. برای مثال در آسیا 5 نفره شرکت کردیم که در اردو 10 نفر حاضر بودند که 5 نفر خط خوردند. ظاهرا قرار است برای مسابقات تایلند 10 نفر را اعزام کنند."
برای راهیابی به المپیک نیازمند نگاهی جدید به شنا هستیم
"قراردادهای شنا خیلی پایین است. یک مدت که قراردادها بالا آمده بود و به 25 میلیون رسید اما باز هم این قراردادها پایین آمد و به 10 میلیون رسید. درست است که 6 ماه برای یک باشگاه بازی میکنید، اما باید در طول سال همیشه تمرینات سنگینی کنیم تا آماده بمانیم. اگر 5 ماه تمرین نکنید شنای شما به پایان میرسد. امسال هنوز با تیمی مذاکره نکردهام. معمولا از مهرماه پیشنهادها آغاز میشود. مربی تیم ملی پیشنهاد کرده که به سایپا بپیوندم، اما هنوز چیزی معلوم نیست.
" سرمربی تیم ملی، کشتکار و مربی هم خشایار حضرتی است. بیشتر کارهای ما با حضرتی است و کشتکار امور هماهنگی را انجام میدهد. با این شرایطی که داریم مربی خارجی در ایران کار نمیکند چون دستمزد خوبی دریافت نمیکنند. برای راهیابی به المپیک نیازمند نگاه جدید به شنا هستیم و باید برای موفقیت اعزام بلند مدت 5 ماهه داشته باشیم. در این اعزام بلند مدت باید در کمپهای پیشرفته اروپایی اردو بزنیم در غیر این صورت کسب سهمیه المپیک خیلی سخت میشود. اگر در این اعزامها از دانش مربیان خارجی بهره ببریم در سبکهای شنا تحول خوبی ایجاد میشود."
تربیت بدنی اصفهان اصلا نمیداند ورزشکاری به نام چاوشیفر دارد!
"پاداشی که برای کسب سهمیه ورودی مسابقات جهانی به ما دادند خیلی ناچیز بود و توقع خیلی بیشتری داشتم. فدراسیون تنها به دادن یک سکه بسنده کرد در صورتی که هیئت شنای استان اصفهان 2 سکه داد. تربیت بدنی هم اصلا نمیداند که ورزشکاری به نام چاوشیفر هم دارد.
شنا رشتهای دیر بازده است
"شنا رشتهای است که در ایران مهجور مانده و به آن رسیدگی نمیشود. متاسفانه نگاه مسئولان به این رشته مادر خیلی ضعیف است. بسیاری از کشورها در شنا سرمایه گذاری سنگینی میکنند و صبورانه منتظر بازدهی آن می شوند چون شنا رشتهای دیربازده است. استعدادیابی باید در سنین پایین انجام شود و برای بازدهی باید تا سن 16 سالگی صبر کنیم."
" نمی شود شنا را از 14 سالگی آغاز کرد و منتظر بازدهی باشیم. چشم مسئولان فقط به دنبال کسب مدال است. این طرز فکر غلط است و در کشورهای دیگر به این تفکر میخندند. چیزی را که نکاشتهاید چگونه میخواهید درو کنید؟! برای مثال مصر سرمایه گذاری سنگینی در شنا کرده است و شنا گران خود را به کمپهای آمریکا اعزام میکند. شناگران مصری در مسابقات اخیر جزو 8 نفر برتر جهان ایستادند. همچنین ترکیه در 5 سال گذشته سرمایه گذاری سنگینی کرده است. "مایکل فلپس" معروف را به عنوان مشاور و دستیار فدراسیون خود تعیین کرده است و نتایج خوبی هم گرفتهاند. هر چه قدر هزینه کنید همان مقدار نان میخورید."
سیر تکامل یک شناگر باید علمی باشد
"مشکل ما این است که بعد از مرحله استعدادیابی خوب عمل نمیکنیم. شناگران مستعد در سنین بالا رها می شوند و کسی اهمیت نمیدهد که مربیان این شناگران صلاحیت لازم را دارند یا خیر! استعدادیابی بخشی از کار است و ادامه کار اهمیت بالایی دارد چرا که سیر تکامل یک شناگر باید علمی باشد. ژاپن بارها مدال طلای جهان و المپیک را کسب کرده است و چین در همین مسابقات بالاتر از آمریکا ایستاد."
برخی به غلط میگویند ژِن شنا در ایران نیست!
"متاسفانه برخی افرار صحبتهای خنده دار و کوته فکرانهای به زبان میآورند مبنی بر اینکه ژن شنا در ایران نیست. واقعا به این افراد میخندم. زمانی آدم متاسف تر میشود که این سخنان غیر اصولی را برخی مسئولان مربوطه مطرح میکنند. ایران تا طلای مسابقات آسیایی هم رفت، بنابراین هر جا هزینه شود نتیجه خوبی نیز حاصل میشود."
" مشکل مسئولان ایرانی این است که اگر هزینه کنند توقع دارند ظرف یک یا 2 سال نتیجه بگیرند. در شنا باید یک پروسه زمانی 6 ساله سپری شود تا نتیجه لازم حاصل شود. علم شنا باید به ایران وارد شود. متاسفانه برخی افراد میگویند برای چه می خواهید به مسابقه خارجی بروید، در همین ایران مسابقه دهید! اگر اینگونه باشد باید مایکل فلپس هم که بهترین امکانات را در آمریکا دارد به مسابقات خارجی نرود."
کوتهفکریها به شنا آسیب میزند
"پس چرا مایکل فلپس که 18 مدال طلای المپیک دارد در مسابقات خارجی شرکت میکند؟! مطمئن باشید اگر فلپس در ایران بود حتما این حرف را به او میزدند. از زمانی که فلپس به شنا باز گشته است حدود 15 مسابقه خارجی خوب داده است. اگر مسابقات داخلی و خارجی شناگران خود را در سال با هم جمع کنیم شاید به 10 مسابقه برسد! این کوته فکریها به شنا خیلی آسیب میزند."
" تا 3 سال دیگر به شنا میپردازم. هم اکنون 25 سال دارم و امیدوارم تا 28 سالگی بتوانم افتخارهای بیشتری برای اصفهان و ایران کسب کنم. شنا رشته سختی است و بالای 30 سال نمیتوان شنا کرد."
" اگر شناگر نشده بودم به احتمال زیاد هم اکنون دروازهبان اول تیم ملی فوتبال بودم. والیبال را هم دوست داشتم، اما قسمت این بود که به شنا روی آورم.