نیمی از جامعه میل به مشارکت در حوزه سیاسی ایران را ندارند

نیمی از جامعه میل به مشارکت در حوزه سیاسی ایران را ندارند

تقی آزاد ارمکی - انتخاباتی که در پیش داشتیم در سایه یک مجموعه از محدودیت‌ها بود. محدودیت اول این بود که قرار نیست دوره آقای رییسی نقد شود و از یک طرف باید آن را دوره طلایی قلمداد کنید.
با انتخاب خود چه بر سر آينده ایران خواهيم آورد؟

با انتخاب خود چه بر سر آينده ایران خواهيم آورد؟

مرتضی عزتی - ديدگاهي در ايران امروز به صورت واقعي يا در سايه در بخش‌هايي از جامعه قدرت را در دست گرفته است كه مسوول به قهقرا بردن ايران است
چهارشنبه ۱۳ تير ۱۴۰۳ - 2024 July 03
کد خبر: ۶۰۴۶۵
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۷:۲۹

سال ۹۴ و دو پيروزي بزرگ

مردم، خاصه در تهران، نشان دادند كه در عزم خود براي اصلاح امور از خلال حمايت از دولت تدبير و اميد و جريان اصلاح‌طلب مصمم هستند
 
تدبیر24:مصطفي ايزدي-سال ۹۴ با دو اتفاق مبارك در عرصه سياسي كشور همراه بود. دو رويدادي كه براي جريان‌های اصلاح‌طلب و اعتدالگرا پيروزي محسوب مي‌شد كه نخستين آن به نتيجه رسيدن مذاكرات هسته‌اي بين ايران و شش قدرت جهاني بود. مذاكراتي كه به امضاي برنامه جامع اقدام مشترك منجر شد و در نتيجه آن ديوار تحريم‌ها عليه كشورمان شكست. در واقع تصويب برجام يك موفقيت بزرگ براي دولت يازدهم بود كه احساس اميد و امنيت را به كشور بازگرداند. اتفاق خوشايند دوم انتخابات هفتم اسفند بود كه با حضور گسترده مردم در پاي صندوق‌هاي راي و موفقيت نسبي جريان اصلاح و اعتدال همراه شد. درحقيقت مشاركت سياسي مردم با تصميم عقلاني آنان و راي به ليست اميد كه مورد تاييد بزرگان جريان اصلاحات بود، بدل به پيروزي خوشايندي شد كه بايد نتايج فرخنده آن را در سال ۹۵ به نظاره نشست. انتخابات هفتم اسفند از آن جهت براي عرصه سياست‌ورزي كشور رخدادي بااهميت ارزيابي مي‌شود كه مردم، خاصه در تهران، نشان دادند كه در عزم خود براي اصلاح امور از خلال حمايت از دولت تدبير و اميد و جريان اصلاح‌طلب مصمم هستند و در اين راه با درك شرايط سياسي، چهره‌هاي ناشناس ليست اصلاح‌طلبان را به چهره‌هاي قدیمی اصولگرا ترجيح مي‌دهند. به نظر مي‌رسد كه راي جرياني مردم در اين دوره از انتخابات را بتوان به عنوان نقطه عطفي در بلوغ سياسي آنان به حساب آورد. در مجموع دو رخداد برجام و انتخابات اسفند مايه دلگرمي اصحاب سياست در سال۹۴ بود كه قطعا آثار پربركت آن را در سال۹۵ خواهيم ديد. همچنين درباره افق سياسي سال۹۵ هم نكاتي قابل ذكر است: نكته اول آنكه شرايط سياسي كشور به نحوي نيست كه بتوان با درصد خطاي پاييني پيش‌بيني درست و دقيقي از آنچه كه در راه است، داشت اما آنچه مشخص است در ۷خرداد ۹۵ مجلسي تشكيل خواهد شد كه تاحدود بسياري از تندروي به دور است و مجلسي كارآمد و معتدل خواهد بود. نكته ديگري كه درخصوص مجلس دهم حائزاهميت است، رياست اين مجلس است. به نظر مي‌رسد كه در شرايط موجود و با توجه به جوي كه در فضاي عمومي كشور وجود دارد، رياست هر كدام از آقايان عارف و لاريجاني چندان تفاوتي براي تسهيل كار دولت نداشته باشد؛ چه اينكه هر دوي اين چهره‌ها شخصيت‌هايي باتجربه و عقلاني و كارآزموده هستند كه مي‌توانند مجلس دهم را به خوبي هدايت كنند. گرچه به نظر مي‌رسد اصلاح‌طلبان علاقه‌مند هستند كه آقاي عارف رياست مجلس دهم را به عهده گيرد كه با توجه به اينكه ايشان راي اول تهران را به دست آورند، انتظار دور از ذهني به نظر نمي‌رسد. با اين حال بايد اذعان داشت كه آقاي لاريجاني هم مديريت قابل قبولي از خود نشان داده‌اند و چه بسا كه رياست ايشان هم براي اصلاح‌طلبان سودمند باشد. نكته آخر اينكه در اواخر سال۹۵ ما با آغاز فعاليت‌هاي انتخاباتي رياست‌جمهوري دور دوازدهم هم مواجه خواهيم بود كه پيش‌بيني مي‌شود انتخابات گرمي باشد و از همين روي ماه‌هاي پاياني سال ۹۵ براي فعالان سياسي از اهميت بالايي برخوردار است. انتخاباتي كه انتظار مي‌رود با پيروزي مجدد اصلاح‌طلبان و اعتدالگرايان و ادامه كار آقاي روحاني همراه شود.

بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: