وقتی تیر فرصت‌طلبان به سنگ می‌خورد

تدبیر24 : در بخشی از مطلب «امید ایرانیان» با عنوان «وقتی تیر فرصت‌طلبان به سنگ می‌خورد؛ راز و رمز یک سکوت عارفانه» آمده است: «نمی‌توانم نقش بازی کنم». این یکی از کلیدی‌ترین جملات مرد عملگرای سیاست ایران است؛ مردی که اگر بیم از دست رفتن سرمایه اجتماعی و دغدغه به حاشیه رانده شدن اصلاح‌طلبان را نداشت و اگر نگران سرنوشت کشور نبود، مطمئناً اتاق کوچک دانشگاه شریف را به مراکز قدرت ترجیح می‌داد.

در بخشی از این مطلب، با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری 84، آمده است: محمدرضا عارف از همان روزهای پایانی دولت اصلاحات نگران بود. نگران از اینکه دستاوردهای ارزشمند دولت اصلاحات به مسلخ برده شود. او می‌خواست کار نیمه‌تمام دولت اصلاحات را که در فرصت هشت‌ساله امکان به فرجام رسیدن آن مهیا نشد به پایان برساند و به همین دلیل حضورش در قامت ریاست‌جمهوری سال 84 بهترین فرصت بود تا هم نتایج دوران اصلاحات پاس داشته شود و هم پروژه‌های نیمه‌تمام، تمام شود. اما وقتی آشفتگی را در اردوگاه اصلاحات دید، صلاح ندانست نامش در تاریخ سیاست ایران به‌عنوان فردی برده شود که در شکست اصلاح‌طلبان سهیم باشد.

در بخش دیگری از مطلب این رسانۀ نزدیک به حامیان عارف، این معاون رئیس‌جمهور در دوره اصلاحات را آمادۀ حضور در انتخابات 88 دانسته و آورده است: عارف که عقبه دانشگاهی داشت، تشکیل اتاق‌های فکر برای آسیب‌شناسی جنبش اصلاح‌طلبی را یکی از راه‌های موفقیت اصلاح‌طلبان دانست. او اگر چه در انتخابات 88 هم برای جلوگیری از تداوم خسارت‌های دولت نهم به کشور، آمادگی رقابت با محمود احمدی‌نژاد را داشت اما باز هم براساس همان مشی مصالحه‌جویانه و البته اخلاقی خود صلاح ندید مثلث کاندیداهای اصلاح‌طلب را تشکیل دهد؛ هرچند می‌توانست ضلع اول این مثلث باشد.

در ادامه، با اشاره به تأسیس بنیاد امید ایرانیان توسط عارف، آن را «نهادی غیردولتی که فعالیتش حزبی نبود اما تلاش کرد در تعیین راهبردهای اصلاح‌طلبان نقش‌آفرین باشد»، معرفی کرده و آورده است: او البته دفترش مأمن بسیاری از افرادی بود که برخی مخاطرات سیاسی و امنیتی آنها را آزرده خاطر کرده بود. در کوران حوادث 88 و بعد از آن عارف براساس آنچه وظیفه اخلاقی می‌دانست تلاش کرد با رایزنی و تعامل با نهادهای تاثیرگذار در رفع محدودیت برخی از همکارانش در دولت اصلاحات و نیز همفکرانش که در جریان حوادث 88 با آن روبه‌رو شدند، نقش‌آفرین باشد. این نقش‌آفرینی را برای آنکه موثر باشد در سکوت و به دور از نمایش‌های سیاسی انجام می‌داد و تاکنون هم با همین روش و منش ادامه داده است.

نگارنده این مطلب با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری در سال 92 و انصراف عارف، افزوده است: حضورش در انتخابات 92 توانست بن‌بست‌شکن باشد؛ بن‌بستی که در صورت عدم‌ حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات سرنوشت نامعلومی برای این جریان سیاسی به ارمغان می‌آورد. عارف البته باوجود آنکه از طریق نظرسنجی‌های معتبر از پایگاه اجتماعی‌اش با خبر بود اما برای هموار کردن مسیر اصلاحات به کمک حسن روحانی آمد و تلاش کرد با انصرافش، دوست و رفیق قدیمی‌اش را برای پیروزی در انتخابات کمک کند.

به عقیده نگارنده، این انصراف، محبوبیت عارف را افزایش داد و این محبوبیت برای جریان اقتدارگرا و برخی افراد فرصت‌طلب ناخوشایند بود: در این بین و ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات مجلس دهم، جریان اقتدارگرا و برخی فرصت‌طلبان که نقش‌آفرینی عارف را به نفع خود نمی‌دیدند سعی کردند با اهرم‌های رسانه‌ای این نقش‌آفرینی و میدان‌داری را کمرنگ جلوه دهند اما او همچنان سکوت می‌کرد و با همراهی جوانان و موثرین جریان اصلاح‌طلب و حمایت همه‌جانبه مردم، حماسه هفتم اسفند را به کام اصلاح‌طلبان کرد. عارف البته هنوز این پروژه را ناتمام دانسته و انتخابات دور دوم را همانند دور اول مهم و سرنوشت‌ساز می‌داند و برای همین تور انتخاباتی او از نخستین روز تبلیغات مرحله دوم آغاز می‌شود تا ضمن تشویق مردم به مشارکت حداکثری، از نامزدهای لیست امید در این مرحله حمایت کند.

در ادامه، ایجاد برخی جنجال‌ها درباره انتخاب رئیس مجلس دهم، سیاستی کاذب دانسته شده و آمده است: او بی‌توجه به سروصداهای برخی رسانه‌ها درباره انتخاب ریاست مجلس که البته اهداف و پشت پرده این هیاهوی کاذب مشخص است، در اندیشه به فرجام رساندن پروژه انتخابات مجلس دهم است. فرصت‌طلبان می‌دانند عارف سکوتش را ادامه خواهد داد. آنها می‌دانند عارف از «دیپلماسی موتور پول» به مانند برخی سیاسیون و مسئولین برای برخی اهداف سیاسی استفاده نخواهد کرد و برای همین از منتخب اول مردم تهران دل خوشی ندارند.

در همین راستا محمدرضا عارف در پاسخ به سوالی در مورد اهمیت انتخابات دور دوم مجلس دهم شورای اسلامی اظهار کرد: خوشبختانه مردم در دور اول انتخابات مجلس شورای اسلامی حضور خیلی خوبی داشتند و ما امیدوار هستیم که با ادامه همان حضور پرشور بتوانیم مجلسی را که برنامه‌ریزی کرده بودیم با کارایی حداکثری و اولویت‌بخشی به مطالبات مردم شکل دهیم که طبعا در رأس مطالبات مردم مسایل اقتصادی، معیشتی، اشتغال و آسیب‌های اجتماعی است.

معاون اول رئیس‌جمهور دولت اصلاحات در پاسخ به سوال دیگری در خصوص اهمیت دور دوم انتخابات برای لیست امید و تعیین‌کننده بودن آن در آرایش سیاسی مجلس آینده، به جماران گفت: ما در دور اول نتیجه خیلی خوبی گرفتیم و برای اجرای برنامه‌هایمان، این نتیجه باید ادامه یابد لذا انتظارمان از همه مردم حضور در دور دوم انتخابات است که در صورت تحقق یک مشارکت چشمگیر، پیش‌بینی‌مان کسب حداقل 40 کرسی است.

عارف در پاسخ به پرسش دیگری در خصوص گمانه‌زنی‌ها درباره رقابت وی و لاریجانی برای کرسی ریاست مجلس دهم، با تاکید بر اینکه بحث ریاست مجلس یک بحث داخلی مجلس است، تصریح کرد: این بحث مهم است، اما باید در داخل مجلس و توسط خود نمایندگان مردم صورت گیرد، در عین حال زمانی می‌توان آن را دنبال کرد که فراکسیون‌های داخلی مجلس شکل گرفته باشد و وضعیت فراکسیون اکثریت تقریبا روشن باشد که تشکیل این فراکسیون منوط به انتخابات دور دوم است. فکر می‌کنم طرح این موضوع یعنی ریاست مجلس در شرایط فعلی زودهنگام است و قاعدتاً پس از انتخابات دور دوم می‌توان به این بحث در فضای رسانه‌ای و میان مردم پرداخت.