همزمان با تداوم گمانه زنی ها درباره احتمال ریاست لاریجانی و عارف بر مجلس آینده رسانه های دلواپسان هراسناک از تفاهم احتمالی اصلاح طلبان با لاریجانی و دور شدن او از اصولگرایان هستند.
تدبیر24 : پژمان پارسی پور-
لاریجانی سالهاست که کرسی ریاست مجلس را برعهده دارد. او در این دور از
انتخابات نیز با نزدیکی به روحانی پس از کمک به تصویب برجام و همصدایی با
دولت در حوزه اقتصاد راه خود را از دلواپسان و نمایندگان نزدیک به جبهه
پایداری از جمله رسایی و کوچک زاده جدا کرد جبهه ای که شکست خورده اصلی
انتخابات اخیر بود و سرشناس ترین سران اش در انتخابات خبرگان نیز نتایج
بسیار بدی را کسب کردند.
به
گزارش خرداد، رقیب لاریجانی، عارف است. او که سمت معاونت رییس دولت
اصلاحات را برعهده داشته با فداکاری در انتخابات ریاست جمهوری به نفع
نامزدی "حسن روحانی" کناره گیری کرد و سبب شد تا اصلاح طلبان و میانه روها
در کنار یکدیگر با قرارگیری در پشت سر روحانی او را به مقام ریاست جمهوری
برسانند.
اکنون
که رقابت میان دو نامزد در جریان است زمزمه هایی به گوش می رسد که
لاریجانی در گفت و گوهای پشت پرده با اصلاح طلبان در حال توافق است تا
امتیازات لازم را ارائه دهد چرا که در غیر این صورت اصلاح طلبان و نامزدهای
میانه رو از ریاست عارف حمایت خواهند کرد. برخی از اصلاح طلبان بر این
باورند که ریاست لاریجانی سبب می شود تا از شدت فشارهای احتمالی دلواپسان
بر مجلس همسو با دولت کاسته شود.
همین
موضوع و دوری لاریجانی از جریان دلواپس رسانه های آنان را مضطرب ساخته است
به گونه ای که به شکلی سازماندهی شده و هماهنگ حملات خود را علیه اصلاح
طلبان تشدید کرده اند.
برای
مثال، روزنامه "جوان" وابسته به سپاه در مطلبی تحت عنوان "اصلاح طلبان
دنبال باج گیری از رییس مجلس هستند ریاست عارف بر مجلس، هدف یا وسیله؟!" می
نویسد:" انتخابات مجلس شوراي اسلامي پس از فراز و نشيبهاي فراوان به
پايان رسيد و حالا زمان ايجاد جبههبنديهاي سياسي براي تقسيم غنائم سياسي
است. حضور اصلاحطلبان و همچنين طرفداران دولت در مجلس شوراي اسلامي امري
بود كه چندان نيز عجيب به نظر نميرسيد. در اين ميان اصلاحطلبان با كار
سختي روبهرو هستند. از يكسو گذشتن از رياست عارف بر مجلس شوراي اسلامي
عملاً پشت پا زدن به تمام تبليغات گذشته است و از سوي ديگر عارف نيز عملاً
ظرفيت لازم براي رياست مجلس را در اختيار ندارد".
این
رسانه با تلاش در راستای دامن زدن به شائبه درباره عدم تفاهم عارف با دولت
می نویسد:" عارف با نپذيرفتن هيچ سمتي در دولت و برخي گلايهها از دولت
روحاني، رابطه خوبي با دولت فعلي ندارد و حتي در مصاحبه اي اعلام کرد که
با وزير اقتصاد که قبلاً عضو ستاد وي بوده شش ماه است که هيچ ملاقاتي
نداشته است. عارف در اين باره گفته است: «يکي از وزرا عضو ستاد ما بودند،
منتها در مدت زماني که ايشان وزير شدند، من تنها يک ملاقات در شهريور ماه
در دفترم با ايشان داشتم و ديگر هم هيچ ارتباطي- نه تلفني و نه حضوري- با
ايشان نداشتم. مطرح شده است که ايشان ديدگاههاي ما را در دولت طرح
ميکند. بايد بگويم چنين نيست و نبايد هم باشد. وزير بايد ديدگاه خودش را
مطرح کند، زيرا در قبال دولت و رئيسجمهور متعهد است نه هيچ کس ديگر. من از
شهريورماه تاکنون با ايشان ملاقاتي نداشتم".
اين
اختلافات نيز نشان مي دهد که دولت با عارف رابطه نزديکي ندارد و به دنبال
گزينههاي ديگري براي رياست مجلس است. البته روشن است كه لاريجاني
گزينهاي بهتر نسبت به عارف است و شايد هنوز دين تصويب 15 دقيقهاي برجام
بر دوش روحاني سنگيني ميكند و روحاني بايد بتواند آن را به بهترين شكل
ممكن جواب دهد".
"جوان"
که به نظر می رسد از عدم حضور نمایندگان دلواپس مخالف برجام بسیار ناراحت
است هم چنین ادعا می کند که برخی از اصلاح طلبان نیز دل خوشی از عارف
ندارند و با هدف ایجاد تفرقه در جبهه اصلاحات می نویسد:" مشكل ديگر عارف در
اينجاست كه حتي برخي از اصلاحطلبان نيز دل خوشي از عارف ندارند. واقعيت
صحنه سياسي امروز آن چيزي نيست كه شخصيتها و رسانههاي اصلاحطلب وانمود
ميكنند چراكه تا چند هفته قبل اين جماعت شخصيتهايي نظير محمدرضا عارف را
اصلاحطلب بدلي ميدانستند كه رويكرد و مواضعشان كمترين شباهتی با اهداف و
خواستههاي رهبران تجديدنظرطلب ندارد".
نکته
جالب توجه آن است که در ابتدای این مطلب "جوان" از واژه با بار منفی "باج
گیری" درباره رایزنی احتمالی اصلاح طلبان با لاریجانی برای ریاست مجلس می
نویسد و در پایان از واژه "امتیازگیری" استفاده می کند و می نویسد:" به اين
ترتيب به نظر ميرسد كه انتشار چنين اخباري با يك هدف انجام ميشود.
لاريجاني براي دريافت رأي اصلاحطلبان بايد امتيازهاي بيشتري به آنان بدهد؛
مسئلهاي كه بارها و بارها از سوي برخي رسانههاي اصلاحطلب اعلام شد.
لاريجاني كسي است كه ميتواند برخي از مشكلات آنان را با حاكميت حل كند و
اين مسئلهاي است كه عارف توان آن را ندارد. نكته اصلي اينجاست كه بايد
فرجام اين مسئله را در روزهاي آينده مشاهده كرد. آيا لاريجاني ميتواند با
اصلاحطلبان به توافق برسد يا اينكه نبرد عارف و لاريجاني به نقطه حساس خود
ميرسد. هدف يا وسيله مقوله حساسي است كه براي رياست عارف در مجلس شوراي
اسلامي مقابل روي اصلاحطلبان قرار گرفته است. پاسخ اين سؤال به طور حتم در
روزهاي آينده مشخص ميشود".
پرسشی
که در اینجا باید از دلواپسان مطرح کرد آن است که اگر امتیازدهی و
امتیازگیری در سیاست جریان نداشته باشد اصولا چگونه می توان در چارچوب و
قواعد بازی سیاسی به اهداف دست یافت؟ آیا امتیاز دادن و گرفتن در سیاست از
نظر دلواپسان امری مذموم است؟ اگر امتیازگیری از نظر آنان "باج گیری"
محسوب می شود آیا فشار نمایندگان اصولگرای مجلس بر روحانی در هفته های
گذشته برای حذف یارانه ها آن هم در ماه های منتهی به عمر دور اول دولت
روحانی جز تلاش برای باج گیری از دولت محسوب می شود؟ آیا به راه افتادن گشت
های نامحسوس آن هم پس از انعقاد برجام مورد مخالفت دلواپسان اقدامی تلافی
جویانه و برای کسب امتیاز از دولت نبوده است؟ ایا تهدیدات نمایندگان دلواپس
در مجلس درباره برجام و تلاش برای کارشکنی در مسیر اجرای آن نامش "باج
گیری" نبود؟ آیا کسب امتیاز از بازیگران سیاسی برای اصلاح طلبان امری مذموم
قلمداد می شود و برای دلواپسان واجب و مشروع است؟!
همزمان
و همصدا با "جوان"، روزنامه "کیهان" به مدیرمسئولی "حسین شریعتمداری"
سابقه ای طولانی در ضدیت با اصلاح طلبان داشته و از اصلی ترین تریبون های
مخالفان برجام بوده است در مطلبی با تیتر "دو دوزه بازی مدعیان اصلاح طلبی
با علی لاریجانی" می نویسد:" اصلاحطلبان به دو دوزهبازی با علی لاریجانی
بر سر ریاست مجلس روی آوردهاند.این طیف از یک سو میگویند عارف باید رئیس
مجلس شود و از سوی دیگر مدعی تعامل با لاریجانی و عدم رقابت با وی هستند.
معنای این دو دوزهبازی کاربست فشار و فریب توأمان برای حذف بیسروصدای
لاریجانی است.در این زمینه محسن رهامی رئیس کمیته ائتلاف اصلاحطلبان به
ایرنا گفت: اصلاحطلبان با لاریجانی رقابت نمیکنند. به ادعای وی فهرست
امید 125 راهیافته به مجلس دارد که با ترکیب برخی نمایندگان دیگر ممکن است
اکثریت پیدا کند".
به
نظر می رسد شکست سنگین اصولگرایان به خصوص طیف پایداری و دلواپسان در دو
دور انتخابات مجلس شورای اسلامی و در مجلس خبرگان و از دست دادن چهره های
کلیدی شان سبب شده تا آتش خشم آنان نسبت به نزدیکی بیش تر لاریجانی به
اصلاح طلبان و میانه روها شعله ورتر شود. آنان می دانند که دست کم در این
دور از مجلس نه تنها نمی توانند یکه تاز میدان باشند و حرف شان خریداری
داشته باشد بلکه با روسای مجلسی (چه عارف و چه لاریجانی) مواجه خواهند بود
که هر دو از سیاستمداران میانه رو و معتدل قلمداد می شوند و به رویکرد دولت
نزدیک هستند. دور شدن لاریجانی از آنان نشانه ای از بن بست سیاسی جریان
دلواپس و مخالف برجام است.
منبع: خرداد