بهتر آن است كه اين دو گزينه با يگديگر جمع شوند و همسو باهم قرار گيرند كه نتيجه آن، افزايش دستاوردها و عملكرد مثبت خانه ملت است.
تدبیر24 :مويد حسيني صدر-آقایان عارف و لاريجاني از ويژگيهاي منحصربه فردي برخوردار هستند و به سبب مسئوليت هايي كه تاكنون داشتهاند به مسائل كشور اشراف كامل دارند. همچنين درباره مسائل كلان كشور از جمله برجام، مسائل دفاعي و سياستهاي كلان و حمايت از اركان و جايگاههاي كشور اتفاق نظر دارند. از سوي ديگر جهتگيري آنها همسو و هماهنگ با دولت يازدهم است كه از اهميت زيادي برخوردار است. بنابراين درمقابل افراد داراي ديدگاه و مشي تندرو و دلواپسانه قرار ميگيرند كه عملكرد آنها در طي سالهاي اخير بخشهايي از كشور را با مخاطرات جدي مواجه كرده است. اشتراك نظر بين اين دو شخصيت نبايد جايگزين بزرگنماييها و تكيه بر اختلاف نظرهاي جزئي شود. از سوي ديگر كشور به كمك و مشاركت آنان نياز جدي دارد و همچنين مجلس از ظرفيت لازم براي استفاده از تواناييهاي عارف و لاريجاني برخوردار است. بايد پذيرفت اگر رقابت در موضوع رياست مجلس به تقابل كشيده شود، اين امر فرصت طلايي براي گروههاي تندرو فراهم ميسازد و آنها را تقويت ميكند كه نتيجه آن تضعيف جبهه اعتدال، عقلانيت و تدبیر است. بايد دانست كه نفع گروههاي تندرو در ايجاد و تقويت اختلاف ميان دو گزينه مطرح براي رياست است و افراد دورانديش و دلسوز معتقدند بايد با تشریک مساعي و مساعدت مسائل را حل كرد و با توسعه فكري به مسائل نگريست و تحمل اختلاف نظر را در خود ايجاد كرد كه اين ديدگاه، ترجيح ميدهد درباره رياست مجلس ميان دكتر عارف و آقاي لاريجاني رويارويي شكل نگيرد. خاستگاه آقاي لاريجاني اصولگرايان معتدل است و دكتر عارف نيز در خاستگاه اصلاحطلبي معتدل تعريف ميشود بنابراين يك همپوشاني فكري بين اين دو وجود دارد. در اين شرايط گذشت و ايثار لازم و ضروري است كه بزرگان در يك فضاي گفتوگو، رويكرد انديشمندانه و تحليل مبتني بر واقعيت درباره رياست، نايبرئیسي و تركيب هيات رئيسه خانه ملت و رئيس مركز پژوهشها داشته باشند و درباره آنها به تصميم واحد برسند تا بتوان از تمامي ظرفيت اين نهاد قانونگذاري به نحو شايسته استفاده كرد. باتوجه به آراء شهرهاي بزرگ، انتظار افكار عمومي چنين است كه مقام رياست به آقاي عارف واگذار شود و از سوي ديگر لاريجاني با حمايت فراكسيون فراگير و قوي كه داراي تاثيرگذاري بالايي است براي كرسي رياست گزينه مطلوبي قلمداد ميشود. بهترين حالت اين است كه ميان طرفين هم افزايي صورت گيرد و توافق نهايي ايجاد شود و به جاي آنكه دو مولفه قوي و هم وزن مقابل يكديگر باشند، بهتر آن است كه اين دو گزينه با يگديگر جمع شوند و همسو باهم قرار گيرند كه نتيجه آن، افزايش دستاوردها و عملكرد مثبت خانه ملت است. البته بين گروههاي سياسي درباره رياست مجلس اختلاف وجود دارد كه اين رويكرد درمتن جامعه منطقي و قبل قبول نيست. مطالبات ملت اين است كه اهتمام مجلس در راستاي كاهش نرخ بيكاري، افزايش اشتغال، كاهش فاصله طبقاتي و خروج طرحهاي عمراني از ركود، اصلاح سيستم بانكي و غيره باشد. زماني كه دو نيروي قوي و حائز شرايط براي مقام رياست وجود دارد اين امر ميتواند افزايشدهنده ظرفيت اين نهاد باشد و نبايد با عملكرد اشتباه اين امتياز را به موضوع بازدارنده تبديل نمود و به جاي آنكه تقويتكننده جايگاه مجلس باشد اين نهاد قانونگذاري را تضعيف کند.